https://ppantip.com/topic/41833640
จากกระทู้ที่เคยตั้ง หาเพื่อนคุย จนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาปีกว่า เห็นมีกระทู้ให้มาแชร์ประสบการณ์รักออนไลน์ ก็เลยคิดว่าเราตั้งกระทู้เล่าสู่กันฟังก็น่าจะดีนะ
ที่เราเคยตั้งกระทู้ไปเมื่อ 22 ม.ค. 2566 ตอนนั้นคิดว่า เริ่มปีใหม่ละลองทำอะไรใหม่ๆดู เผื่อจะดี หลังจากที่ตั้งกระทู้ไปก็มีคนหลังไมค์มาคุยด้วยจำนวนหนึ่ง คุยกันไปมา ก็ห่างหายกันไป เหลือที่คุยกันอยู่ 1 คุย 
     คนที่เหลืออยู่นี้  ก็คุยกันมาเรื่อยๆ ผ่านหลังไมค์ เป็นเวลา1 เดือน ก็คิดว่าคุยกันมาเดือนนึง ก็พอจะรู้จักนิสัยกันบ้างแล้วล่ะ คิดว่านิสัยเข้ากันได้ สเปคตรงตามที่ตั้งไว้ ชอบอะไรที่คล้ายๆกัน เพื่อความสะดวกก็เลยแลกไลน์กัน มาคุยต่อกันในไลน์ 
     หลังจากที่แลกไลน์กัน ก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่เค้าเริ่มมาๆ หายๆ ปกติเราจะไลน์ไปทักเกือบทุกเช้า บางวันเค้าก็ไม่อ่าน ไม่ตอบ วันไหนอ่านก็จะตอบ เคยหายไปหลายวันแล้วมาอ่านมาตอบ เราก็ถามเค้าตรงๆ ว่าหายไปไหนมา มีคนอื่นคุยรึเปล่า เค้าบอกว่าไม่มีใคร คุยกับเราคนเดียว แต่เค้าจะเป็นคนที่จริงจังกับงานมาก เวลางานยุ่งๆ เค้าจะไม่ค่อยจับโทรศัพท์ บางทีเครียดคิดแต่เรื่องงาน ตื่นมาทำงาน ค่ำนอน ไม่มีอารมณ์จะคุยกับใคร เค้าทำงานประจำควบคู่กับรับงานเองด้วย งานเลยเยอะ งานประจำมีปัญหาต้องเคลียร์ก่อน ทำให้งานที่รับมาต้องเร่งให้ทันตามกำหนดเวลา มันเลยทำให้งานมันพันกันไปหมด เราก็พยายามเข้าใจตามที่เค้าบอก
     ผ่านมาเรื่อยๆ คุยบ้าง หายบ้าง เราบอกเค้าตลอดว่ามีอะไรให้บอกนะ ไม่เป็นไร ถ้าเค้ามีคนอื่น หรือคิดว่าเราไม่น่าจะไปกันได้ ก็ให้บอกกัน เรายังเป็นเพือนกันได้ เค้าก็ยืนยันว่าไม่มีใคร ที่หายไปบ้างเพราะงานจริงๆ โอเคเราเชื่อตามที่เค้าบอก เพราะเราก็ไม่เคยเจอเค้า เราไม่รู้ว่าเค้าเป็นอยู่ยังไง 
    จนผ่านมาสักระยะ จำระยะเวลาไม่ได้ เรานัดเจอเค้า เพราะเราอยากเห็นว่าอะไรเป็นอะไร อีกอย่างเคยอ่านกระทู้ในพันทิปนี่แหละ เค้าบอกว่าคุยกันมาเป็นปี ก็ไม่เท่า1วันที่เจอกัน เราก็ว่าจริง เราเลยอยากเจอเค้า นัดว่าเราจะไปหาวันที่นี้นะ แต่....เค้าก็หายไปอีกก่อนที่จะถึงวันนัด เลยไม่ได้เจอกัน  เราก็ส่งไลน์ไปต่อว่าเค้า เค้าก็ได้แต่ขอโทษ อ้างงานเหมือนเดิม เราถามว่าจะเอายังไง มีอะไรให้บอก เค้าบอกคุยต่อ
     ลักษณะการทำงานของเค้า  เวลาเค้าทำงานเค้าก็จะส่งรูปงานมาให้เราดู วันนี้ทำงานนี้นะ กำหนดส่งวันไหน มีงานรออยู่อีกกี่งาน กำหนดส่งวันที่เท่าไหร่ ก็จะเล่าให้ฟัง บางวันก็คุยนาน บางวันก็คุยน้อย
     หลังจากนั้นก็คุยกันต่อ เรานัดเจอเค้าอีกครั้ง เพราะเราเชื่อเค้าว่าเรื่องงาน ทำไมเราถึงเชื่อว่าเค้ามีแต่เรื่องงานเหรอ เราก็มีคิดเรื่องอื่นเหมือนกัน แต่เราไม่มีหลักฐานก็จำใจเชื่อไปตามที่เค้าบอก หลายๆอย่าง ก็ทำให้คิดไปแบบนั้น เช่น ตื่นเช้ามาทำงาน ข้าวยังไม่กิน กินแต่กาแฟ ข้าวเที่ยงบางวันก็ไม่กินเพราะงานเร่ง บางเที่ยงก็กินบ่าย ตอนค่ำก็เลิกงาน กินข้าว นอน วนอยู่แบบนั้น วันหยุดเสาร์ อาทิตย์ หรือหยุดอื่นๆ ก็ไม่เคยหยุด ทำงานเหมือนบ้านจะถูกยึด 55 อีกอย่างตอนคุยกันแรกๆ เราจะถามเค้าเรื่องแฟนคนก่อนๆ ว่าเลิกกันเพราะอะไร เค้าก็จะบอกว่า เค้าจริงจังกับงานมากๆ เลยไม่ค่อยได้สนใจแฟน ทำให้ห่างกันไป เมื่อก่อนเค้าทำงานต่างจังหวัด มันไม่อยู่กับที่ แต่ตอนนี้งานเข้าที่เข้าทางมากขึ้น อยากมีใครสักคนแล้ว
    นัดครั้งที่ 2 เค้าก็หายไปก่อนถึงวันนัดอีก ก็เลยยังไม่ได้เจอกันเหมือนเดิม เราก็ส่งข้อความไปต่อว่าเค้าอีก เราจะย้ำตลอดว่ามีอะไรให้พูดกันตรงๆ โตๆ กันแล้ว ไม่จำเป็นต้องปิดบัง คุยกับแบบผู้ใหญ่ เค้าก็ขอโทษ ยืนยันคำเดิม ไม่มีใคร คุยกับเราคนเดียว ก็คุยกันต่อ ตามแบบของเค้าหรือ มาๆ หายๆ อ้างงานเหมือนเดิม 
    ในใจเราก็คิดแหละว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่รู้จะหาความจริงจากไหน แต่ก็เผื่อใจไว้แหละ คนอะไรจะยุ่งงานขนาดไม่ดูโทรศัพท์ ใครโทร ใครไลน์ ไม่อยากรู้บ้างหรือ เว้นแต่เห็นแล้วแต่ไม่เปิดอ่าน เคยถามเค้าว่าไม่เห็นไลน์เหรอทีเราส่งไป เค้าบอกว่าเห็นแต่ไม่กล้าเปิดอ่าน ได้แต่แอบอ่าน เพราะยังไม่พร้อมจะตอบ อารมณ์ประมาณเครียดงานไม่มีจิตใจจะคุย
   14 ก.พ. 67 ครบ 1 ปี จากที่เริ่มคุยกันมาแบบกระท่อนกระแท่น 55 ไม่รู้จะนับเวลายังไงดี เพราะมันไม่ต่อเนื่องเลย เค้าไลน์มา บอกว่าขอเริ่มใหม่ เริ่มวันนี้เลย เราบอกเริ่มใหม่อีกแล้วเหรอ เบื่อแล้ว มาๆ หายๆ มีอะไรก็ไม่พูด ไม่บอก บอกอยู่ตลอดมีอะไรให้พูดตรงๆ เป็นผู้ใหญ่แล้ว เค้าก็อ้างเรื่องงานเหมือนเดิม เราก็บอกเค้ารับงานให้น้อยลงหน่อยจะได้มีเวลาให้ตัวเอง ดูแลสุขภาพตัวเองบ้าง และจะได้มีเวลาให้เราด้วย หลังจากนั้นก็คุยกันมาต่อเนื่อง เค้าบอกว่าเราทำให้เค้าเปลี่ยนใจ จากปกติถ้างานยุ่ง เค้าจะหายไป แต่นี้ไม่หาย คุยกันเรื่อยๆ ตอนนั้นคิดว่าเออเค้าคงจะปรับตัวได้แล้วล่ะ คุยกันทุกวันจนรู้สึกดี 
   15 เม.ย.67 ก็คุยกันปกติ เราถามเค้าว่ามั่นใจแล้วเหรอ เราเป็นแบบนี้ๆ นะ เค้าบอกว่า "จะถามว่ามั่นใจไม๊ จะถามวันไหน จะถามวันนี้หรือถามวันต่อไป ถามก่อนเจอ ถามหลังเจอ เราก็จะตอบเธอเหมือนเดิม เหมือนทุกๆครั้งที่เคยตอบเธอว่า ไม่มีครั้งไหนที่เราไม่เคยมั่นใจเท่านี้มาก่อนเลยนะ ว่าเราเลือกเธอแล้วล่ะ เราเลือกเธอคนเดียว" (ประมาณนี้ค่ะ) เค้าบอกแม่ บอกญาติ ว่าเค้ามีแฟนแล้ว เอารูปเราให้เค้าดู จากคำพูดกับการกระทำที่ไม่ว่าจะงานยุ่งขนาดไหนเราก็จะคุยกันทุกวัน เค้าไม่หาย ในใจตอนนั้นก็รู้สึกดี ใจฟูเลย ปกติก็จะให้กำลังใจเค้าตลอด ไม่สบายก็จะถามไถ่ตลอด ตั้งแต่แรกคุย
    2 พ.ค.67 ก็คุยกันปกติ เค้าบอกเหนื่อย เบื่อ มีงานรอส่งอีก 3 งาน ถ้าผ่านไปได้ ก็จะเบาลง เราก็บอกให้เค้าจัดการการรับงานใหม่ ไม่ต้องรับงานที่มันยากนัก เพราะมันจะเครียด เราก็บอกว่าให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อน เราเป็นกำลังใจให้ตลอด ต่อไปไม่รู้เป็นยังไง แต่ตอนนี้เป็นแบบนี้ เค้าตอบว่าต่อไปก็เป็นแบบนี้ เราก็บอกให้เค้ายิ้มหน่อย เค้าก็ส่งรูปยิ้มมา 
    หลังจากวันนั้นเราก็ส่งไลน์ไปทักทาย ถามไถ่ ปกติ เล่าสารทุกข์สุกดิบของเรา เรื่องที่เราเจอมาก็จะเล่าให้เค้าฟัง เพราะเค้าเคยบอกว่า เค้าจะสร้างโอกาสที่เราจะอยู่ด้วยกัน ขอให้เราสร้างโอกาสให้ตัวเองด้วย เราก็ทำตามที่เค้าบอก ส่งไลน์หาเค้าตลอด 3 เดือน แต่ไม่มีการอ่านหรือตอบกลับใดๆ แต่คิดในแง่ดีว่าเค้าคงติสแตกอีกแล้ว งานเครียดจะหายไป เค้าเป็นแบบนั้นอีกแล้ว จนถึงตอนนี้คิดในแง่ดีไม่ไหวแล้ว เราก็หยุดส่งแล้วล่ะ เพราะโอกาสมันสร้างคนเดียวไม่ได้ จนป่านนี้งานเค้ายังไม่เสร็จเลย เฮ้ออออ 
   ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ วันนี้วันหยุดเลยมีเวลามาเล่าให้ฟัง ยาวหน่อย รักออนไลน์ที่ตอนนี้เป็นออฟไลน์ไปแล้ว
ใครมีประสบการณ์ก็มาเล่ากันฟังค่ะ