ตำรวจหนุ่มหน้าอ่อนโผล่มาอย่างรวดเร็ว
เขาชื่อคีซาน เขามาที่พระราชวังกษะตริย์เหนืออย่างรวดเร็ว
คนที่เข้ามาต้อนรับเขาคือองครักษ์ฝ่ายในที่ชื่อว่าลำพอง

"ท่านมาเร็วจังเลยนะ" ลำพองทักขึ้น
คีซานหันหน้ามามองเขา "สงสัยฉันเหรอ"
เมื่อตาสบตา ทั้งคู่ก็นิ่งไปพักหนึ่ง

คีซานกล่าวว่า "ฉันอยู่ที่นี่พอดีตอนที่เกิดเรื่อง"
"ท่านหมายถึง"
"ใช่ ฉันเข้ามาสอดแนม แล้วเรื่องก็เกิดพอดี"

คีซานยังบอกอีกว่าเขาไม่สบายใจที่ชายหนุ่มคนสุดท้าย
ที่เคียงกายรองราชาคนที่ 1 ถูกจับ
"เขาชื่ออะไรนะ"
"ปริญ"

ขณะที่ทั้งคู่คุยกัน องครักษ์ข้างกายรองราชาคนที่สองก็ปรากฏตัวขึ้น

เขาชื่ออาญา เขามาพบทั้งคู่ เขาร้อนใจมาก
เขาหันไปถามคีซาน "ฉันอยากได้ตำรวจที่จะมาดูแลรองราชาคนที่สองอย่างใกล้ชิด"
คีซานตอบตกลง เขาจะจัดการให้
แต่พอพูดจบ อาญาก็ไม่ยอมออกไปจากห้อง
สามหนุ่มยืนอยู่ด้วยกันอย่างนิ่งเงียบจนชายหนุ่มอีกคนก้าวเข้ามา

เขาคือวิลเลียม องครักษ์คนสนิทของกษัตริย์เหนือ
วิลเลียมบอกว่ากษัตริย์เหนือมีรับสั่งให้เขามาต้อนรับคีซาน
ดูเหมือนจะหมดหน้าที่ของลำพองกับอาญาแล้ว

วิลเลียมถามคีซานอย่างตรงไปตรงมา
"ตอนนี้ท่านอยากรู้อะไร"
"พระองค์ทรงเสียชีวิตที่ไหน"
"ที่ห้องพระบรรทม"
"ตอนนั้นใครอยู่กับพระองค์"
"ปริญ"
"ตอนนี้เขาอยู่ไหน"
"ที่คุกกักกัน"
"ฉันจะต้องไปหาเขา"
...................................................................
ณ คุกกักกัน คนที่ดูแลปริญอยู่คือเคียฟ

เคียฟนั่งมองปริญอยู่นาน แต่ทั้งสองไม่พูดอะไร
จนปริญหันมาหาเขา

"นายจะทรมานฉันก็เชิญเลย"
"ฉันจะทำอย่างนั้นไปทำไม"
"ฉันรู้ว่านายอยากทรมานฉัน"
"มันไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอก"

ไม่นานนัก แขกที่ไม่ได้รับเชิญก็เขามา
เขาคือไบซาน คนสำคัญอีกคนของรองราชาคนที่ 1

ไบซานมองหน้าเคียฟ "ยังไม่ทรมานมันอีกเหรอ"
"ตอนนี้เราอยู่ในขั้นตอนของการสอบสวน"
"การทรมานคือวิธีที่ดีที่สุด"
"แต่หัวหน้าคุกกักกันไม่คิดแบบนั้น"

ไบซานมองหน้าเคียฟอีกครั้ง
"เจ้าหมายถึงวันยวรเหรอ แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน"

"ข้าอยู่ข้างหลังเจ้าไง"