ตอนอยู่ในห้องของธงรบ อัศวินถูกปลดจากพันธนาการ
อัศวินแปลกใจมาก จึงถามธงรบว่า
"นายไม่กลัวฉันทำร้ายนายเหรอ"
ธงรบหันหน้ามองเขา "ถึงนายทำร้ายฉันจนตาย
พัศดีก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก"
อัศวินงงกับสิ่งที่ธงรบตอบกลับมา
ระหว่างที่อัศวินกำลังงงอยู่ ธงรบกล่าวขึ้นว่า
"ฉันจะรักษาแผลบนตัวนายให้นะ ระหว่างนี้
นายพักฟื้นที่ห้องฉันก่อน"
อัศวินสับสนมาก และอยากถามธงรบในหลายประเด็น
แต่เขาคิดว่าการถามเซ้าซี้ ไม่น่าจะมีประโยชน์ในตอนนี้
อย่างน้อยเขาต้องรักษาตัวไว้ก่อน
เพราะเขาอยากรู้ว่าที่มาที่ไปของเหตุการณ์นี้มันเป็นอย่างไร
ตอนอยู่กับธงรบ เขาไม่ถูกพันธนาการ
แต่เขาไม่ได้รับอนุญาตให้สวมเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว
กลับกัน ธงรบเองสวมทั้งเสื้อและกางเกง
อัศวินเห็นว่าเขาแต่งตัวดีกว่านักโทษคนอื่น
อัศวินถามธงรบว่า "นายไม่รู้สึกอะไรเหรอ
ที่ฉันเปลือยต่อหน้านาย"
"จะให้รู้สึกอะไรละ ก็นายเป็นนักโทษนี่"
"แล้วนายละ เป็นอะไรกันแน่ นักโทษหรือ ..."
ธงรบหันมามองหน้าเขาอย่างจริงจัง
"ฉันก็เป็นนักโทษเหมือนนายไง"
"ฉันว่าไม่เหมือนนะ"
"นายอย่าเพิ่งมาสงสัยอะไรตอนนี้เลย
รักษาตัวนายให้สมบูรณ์พร้อมก่อนดีกว่า"
"พร้อมให้พวกนายซ้อมทรมานเหรอ"
"ถ้านายสงสัยว่าฉันเป็นศัตรู ก็ฆ่าฉันเลยสิ"
"นายไม่ควรพูดอย่างนั้นนะธงรบ"
ธงรบเงียบไป
"ฉัน ฉันขอโทษ"
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันเข้าใจความรู้สึกของนายดี
แต่ ตกลงว่าที่นี่คือที่ไหน"
"คุกไง คุกทหารที่โหดที่สุด"
"ทำไมตอนเรียนสืบสวน ฉันไม่เคยเจอคุกแบบนี้เลย"
"คุกแบบนี้ไม่ปรากฏในตำราเรียนหรอกนะ"
"แล้วคุกแบบนี้มีไว้ทำไม"
"ขังนักโทษไง"
อัศวินยิ้มและหยุดซัก
"นายขำอะไร"
"ขำนายไง"
"ทำไม ฉันมันทำไม"
"ตกลงที่นายตัดสินใจดูแลฉัน นายมีเหตุผลอะไรกันแน่"
"ฉันต้องตอบคำถามนี้ด้วยเหรอ"
"ไม่ต้องก็ได้ นายมีสิทธิอยู่แล้วนี่ ที่จะไม่ตอบอะไร"
"ถ้านายรู้แล้ว ก็ไม่ต้องถามสิ"
.......................................................................
คืนนั้น อัศวินนอนหลับด้วยความงุนงง
ธงรบยังไม่ค่อยให้ข้อมูลอะไร
ที่มันแปลกก็คือยังไม่มีใครมาแจ้งเลยว่าเขาทำผิดอะไร
ต้องอยู่ที่นี่นานแค่ไหน
เมื่อไหร่ถึงจะออกได้
ดูเผินๆ ที่นี่อาจจะใช่คุก แต่จริงๆแล้ว
มันอาจจะไม่ใช่คุกก็ได้
จู่ๆ อัศวินก็นึกถึงพัศดีขึ้นมา
พัศดีหนุ่มหน้าหล่อคนนี้ อืม เขารู้สึกคุ้นๆหน้าตาแบบนี้
ตอนที่เขาเคยเห็น พัศดีดูเหมือนจะอายุน้อยกว่านี้
เขายังนึกไม่ออกว่าเคยเห็นพัศดีที่ไหนและเมื่อไหร่
อย่างธงรบเอง เขาเริ่มรู้สึกคุ้นๆเหมือนกัน
แต่นึกไม่ออกว่าคุ้นที่ไหน ยังไง
อัศวินสรุปในเบื้องต้นว่าที่นี่ต้องไม่ใช่คุกธรรมดา
มันมีเลศนัยหลายอย่างที่เขายังไม่รู้
เขาสงสัยว่าถ้าเขายอมทำตามทุกอย่างของที่นี่
เขาจะมีวันรู้ต้นสายปลายเหตุของเรื่องนี้ไหม
ตอนนี้ทุกคำถามยังไม่มีคำตอบ
เขาอาจจะต้องอยู่ในเกมนี้ไปก่อน
จนกว่าจะมีบางอย่างที่พอทำให้เขารู้ได้ว่าอะไรเป็นอะไร
คุกโหด ... โคตรอำมหิต ตอนที่ 4 มีข้อสงสัยหลายสิ่งในใจเขา
อัศวินแปลกใจมาก จึงถามธงรบว่า
"นายไม่กลัวฉันทำร้ายนายเหรอ"
ธงรบหันหน้ามองเขา "ถึงนายทำร้ายฉันจนตาย
พัศดีก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก"
อัศวินงงกับสิ่งที่ธงรบตอบกลับมา
ระหว่างที่อัศวินกำลังงงอยู่ ธงรบกล่าวขึ้นว่า
"ฉันจะรักษาแผลบนตัวนายให้นะ ระหว่างนี้
นายพักฟื้นที่ห้องฉันก่อน"
อัศวินสับสนมาก และอยากถามธงรบในหลายประเด็น
แต่เขาคิดว่าการถามเซ้าซี้ ไม่น่าจะมีประโยชน์ในตอนนี้
อย่างน้อยเขาต้องรักษาตัวไว้ก่อน
เพราะเขาอยากรู้ว่าที่มาที่ไปของเหตุการณ์นี้มันเป็นอย่างไร
ตอนอยู่กับธงรบ เขาไม่ถูกพันธนาการ
แต่เขาไม่ได้รับอนุญาตให้สวมเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว
กลับกัน ธงรบเองสวมทั้งเสื้อและกางเกง
อัศวินเห็นว่าเขาแต่งตัวดีกว่านักโทษคนอื่น
อัศวินถามธงรบว่า "นายไม่รู้สึกอะไรเหรอ
ที่ฉันเปลือยต่อหน้านาย"
"จะให้รู้สึกอะไรละ ก็นายเป็นนักโทษนี่"
"แล้วนายละ เป็นอะไรกันแน่ นักโทษหรือ ..."
ธงรบหันมามองหน้าเขาอย่างจริงจัง
"ฉันก็เป็นนักโทษเหมือนนายไง"
"ฉันว่าไม่เหมือนนะ"
"นายอย่าเพิ่งมาสงสัยอะไรตอนนี้เลย
รักษาตัวนายให้สมบูรณ์พร้อมก่อนดีกว่า"
"พร้อมให้พวกนายซ้อมทรมานเหรอ"
"ถ้านายสงสัยว่าฉันเป็นศัตรู ก็ฆ่าฉันเลยสิ"
"นายไม่ควรพูดอย่างนั้นนะธงรบ"
ธงรบเงียบไป
"ฉัน ฉันขอโทษ"
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันเข้าใจความรู้สึกของนายดี
แต่ ตกลงว่าที่นี่คือที่ไหน"
"คุกไง คุกทหารที่โหดที่สุด"
"ทำไมตอนเรียนสืบสวน ฉันไม่เคยเจอคุกแบบนี้เลย"
"คุกแบบนี้ไม่ปรากฏในตำราเรียนหรอกนะ"
"แล้วคุกแบบนี้มีไว้ทำไม"
"ขังนักโทษไง"
อัศวินยิ้มและหยุดซัก
"นายขำอะไร"
"ขำนายไง"
"ทำไม ฉันมันทำไม"
"ตกลงที่นายตัดสินใจดูแลฉัน นายมีเหตุผลอะไรกันแน่"
"ฉันต้องตอบคำถามนี้ด้วยเหรอ"
"ไม่ต้องก็ได้ นายมีสิทธิอยู่แล้วนี่ ที่จะไม่ตอบอะไร"
"ถ้านายรู้แล้ว ก็ไม่ต้องถามสิ"
.......................................................................
คืนนั้น อัศวินนอนหลับด้วยความงุนงง
ธงรบยังไม่ค่อยให้ข้อมูลอะไร
ที่มันแปลกก็คือยังไม่มีใครมาแจ้งเลยว่าเขาทำผิดอะไร
ต้องอยู่ที่นี่นานแค่ไหน
เมื่อไหร่ถึงจะออกได้
ดูเผินๆ ที่นี่อาจจะใช่คุก แต่จริงๆแล้ว
มันอาจจะไม่ใช่คุกก็ได้
จู่ๆ อัศวินก็นึกถึงพัศดีขึ้นมา
พัศดีหนุ่มหน้าหล่อคนนี้ อืม เขารู้สึกคุ้นๆหน้าตาแบบนี้
ตอนที่เขาเคยเห็น พัศดีดูเหมือนจะอายุน้อยกว่านี้
เขายังนึกไม่ออกว่าเคยเห็นพัศดีที่ไหนและเมื่อไหร่
อย่างธงรบเอง เขาเริ่มรู้สึกคุ้นๆเหมือนกัน
แต่นึกไม่ออกว่าคุ้นที่ไหน ยังไง
อัศวินสรุปในเบื้องต้นว่าที่นี่ต้องไม่ใช่คุกธรรมดา
มันมีเลศนัยหลายอย่างที่เขายังไม่รู้
เขาสงสัยว่าถ้าเขายอมทำตามทุกอย่างของที่นี่
เขาจะมีวันรู้ต้นสายปลายเหตุของเรื่องนี้ไหม
ตอนนี้ทุกคำถามยังไม่มีคำตอบ
เขาอาจจะต้องอยู่ในเกมนี้ไปก่อน
จนกว่าจะมีบางอย่างที่พอทำให้เขารู้ได้ว่าอะไรเป็นอะไร