คือตอนนั้นฉันอ่ะอายุ8-9ขวบนี้เเหละตอนนั้นทั้งบ้านฉันอ่ะอยู่กับตาเเค่2คนเเล้วคือฉันตื่นมากลางดึกประมาณตี2-3เเล้วทีนี้ลืมตาขึ้นมาเจอตาที่นอนอยู่ฝั่งซ้ายอ่ะย้ายมาฝั่งขวาเเล้วมีผู้หญิงอ่ะน่าจะเเก่เเล้วมั้งมายืนจ้องฉันอยู่ปลายเท้าในมุ้งอ่ะคือน่ากลัวมากผมรุงรังใส่ผ้าถึงใส่เสื้อคนเเก่เเต่ไม่เห็นหน้านะเพราะมันมืดฉันเลยเอาผ้าห่มมาคลุมโปงตั้งเเต่ตี2-3ถึงตี4ฉันไม่รู้นะว่าฝันหรือความเป็นจริงเเต่วันนั้นอ่ะหยิกเเขนตัวเองเจ็บเด้อคือเอาผ้าห่มมาคลุมโปลงเเล้วเหงื่อเเตกเต็มตัวร้อนมากพอเปิดมาตอนตี4ก็ไม่เจอเเล้วเเล้วมาหลับช่วงตี5-6โมงอ่ะหลังจากวันนั้นก็เอาส้อยพระอ่ะมาห้อยที่หัวมุ้งตลอดเเล้วหลังจากนั้นอ่ะก็ไม่เจออีกเลยเเล้วฉันไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลย

เหตุการณ์ที่2คือตอนอายุ6ขวบนี่เเหละ
อันนี้ก็จำไม่เคยลืมเหมือนกันวันนั้นเป็นตอนกลางวันนี่เเหละประมาณเที่ยงเเล้วไม่มีใครอยู่บ้านตอนนั้นก็อยู่กับตาเหมือนเดิมตาออกไปคุยเล่นกับคนอื่นอยู่ร้านค้าเเล้วฉันอ่ะไปเล่นบ้านเพื่อนจะกลับมาขอเงินเลยเข้าไปในบ้านเเล้วเดินไปหลังบ้านบ้านกับครัวเชื่อมกันนะเป็นเเบบกำเเพงเลยไม่ใช่โล่งๆบ้านก็มืดนิดหนึ่งฉันเดินเข้าบ้านมาเเล้วเดินไปหลังบ้านทีนี้อ่ะก็ได้ยินคนเรียกชื่อฉันอยู่หลังบ้านข้างหลังอ่ะเเล้วตอนนั้นอยู่คนเดียวฉันก็รีบวิ่งออกจากบ้านไปหาตาที่ร้านค้าเลยจร้าวิ่งเเบบเปิดประตูบ้านทิ้งไว้เเบบไม่คิดชีวิตอ่ะ555เเล้วก็พาตากลับมาบ้านก็ไม่เจออีกเลยไม่เล่าให้ใครฟังเหมือนกัน

หลังจาก2เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหลังจากนั้นเวลาเข้าบ้านฉันก็หวาดระเเวงจำได้ว่าตอนนั้นๆม่มีใครอยู่บ้านเเล้ววิ่งเข้ามาเอาโทรศัพท์เเล้วก็รีบวิ่งออกไปอย่างเร็วอ่ะ555ก็กลัวเนอะเเต่หลังจากเริ่มอายุ12จนตอนนี้อายุ15เเล้วไม่กลัวเลยอยู่ล้านได้สบายได้ยินเสียงอ่ะฉันทืบเท้าใส่หมดอ่ะตโกนด่าเเต่ฉันย้ายมานอนคนเดียวตั้งนานเเล้วเเต่ยังห้อยพระที่มุ้งนะ
ฉันเป็นคน้กิดวันอังคารเเต่เดี่ยวนี้ไม่กลัวอะไรเเล้วจบม.3ก็จะย้ายไปกรุงเทพล่ะ