สวัสดีค่ะ เราชื่อมิ้ม เราแต่งงานแล้ว ปีนี้เข้าปีที่ 12 เรามีลูกชาย 2 คน แต่เรากับสามี ยิ่งนับวันความสัมพันธ์ก็ยิ่งห่างกันมากขึ้นทุกๆวันเราเป็นคนที่ทำทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นงานบ้าน ขายของ(เราเป็นแม่ค้าด้วย)เลี้ยงลูก ทำกับข้าวทำทุกอย่างที่ผู้หญิงคนนี้จะทำได้ส่วนสามีเราก็ทำงาน เค้าเป็นคนที่ทำงานหาเงินเก่งมาก แต่เราสองคนไม่ค่อยมีเวลาว่างให้กัน เราเสร็จจากงานทุกอย่างก็ต้องเลี้ยงลูก ส่วนสามีเราเสร็จจากงานก็จะอยุ่กับลูกน้อง เพื่อนๆของเค้า หรือถ้าอยู่คนเดียวเค้าก็จะเล่นเกมส์ เล่นมือถือ จะไม่ช่วยเราดูลูก ไม่ทำงานบ้านไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว พอเราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันก็คุยกันได้ไม่กี่คำ ก็จะทะเลาะกันไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ทุกเรื่อง ทำให้เราไม่ค่อยคุยกันเหมือนต่างคนต่างอยู่พอมีเรื่องหรือปัญหาอะไรก็ตามสามีเรามักจะไปคุย ปรึกษากับคนอื่นไม่เคยมาคุยกับเรา เราจะรู้เรื่องเป็นคนสุดท้ายตลอด เวลานอนเค้าก็จะไม่ค่อยเข้ามานอนในห้องกับเราเค้าเลือกที่จะนอนบนโซฟาทุกคืน เราไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน ไม่เคยนอกกาย และนอกใจเลยตลอดเวลาที่ผ่านมาเราทำหน้าที่ของเราอย่างเต็มที่แล้วแต่เค้ากับดูเย็นชาเหมือนทุกวันนี้ทึ่เค้าทำเพื่อเราและลูกมันไม่ใช่ความรักความห่วงใย แต่มันคือหน้าที่ที่เค้าต้องรับผิดชอบมัน บางทีเราก็คิดอยากจะพาลูกๆอยากไปจากชีวิตของเค้า ทุกคนคิดว่ายังไงดีเราควรทำยังไง เราจะไม่ไหวแล้วนะแต่เราสงสารลูกๆ🥹🥹