สวัสดีค่ะ ขอใช้พื้นที่เล็กๆแห่งนี้ในการ ระบายความอึดอัดในใจหน่อยนะคะ รู้สึกว่าตัวเองเครียดจนหัวจะระเบิดบางที แต่หันหน้าไปคุยกับใครไม่ได้เลย รู้สึกอึดอัดในใจทุกครั้งบางครั้งก็ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร บางครั้งก็นั่งหัวเราะให้กับ โชคชะตา ของตัวเองว่า คนอะไร จะแย่ได้ขนาดนี้ พ่อเสีย แม่มีครอบครัวใหม่ ต้อวอาศัยอยู่กับญาต ทำงานหนักทุกวัน โดนด่าหนักทุกวันเช่นกัน บางครั้ง ก็อยากจะหนี หนีไปให้ไกลๆ  หนีจนตามไม่เจอ หรือไม่ก็ไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีกเลย อยากจะตายๆไป เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมารับรู้ ความรู้สึกแบบนี้อีก บางครั้งก็อยากจะถาม ว่าผิดอะไรมากมายหรอ ถึงทำกันแบบนี้ เหมือนเค้าจะรู้สึกหงดหงิดทุกครั้งที่เห็นหน้าเรา  กับคนอื่น ไม่เห็นเป็นแบบนี้ กับเรา กดทุกทาง ด่าทุกวัน ตัวเองไม่ได้เครียดเป็นคนเดียว คนอื่นก็เครียดเหมือนกัน บางครั้งก็อยากจะสวนไปบ้าง แต่รู้ว่า สวนไปไม่มีทางจบ ตั้งแต่พ่อจากไป เหมือนอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ หันหน้าไปพึ่งใครก็ไม่ได้ มีเรื่องอยากจะปรึกษา ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร ไม่มีคนให้พูดคุยหัวเราะหรือคอยถาม เป็นห่วงเป็นใย อยู่ตัวคนเดียวจริงๆในโลกใบนี้ เมื่อไรมันจะจบสักที