คือแบบแม่ผมชอบยอมหลายๆเรื่องให้กับญาติพี่น้อง เหมือนแกขาดความรักจากสมัยเด็ก แม่แท้ๆก็เสีย พ่อที่เหลือก็ไม่ใส่ใจ เพราะคนสมัยก่อนมักจะชอบลูกชายมากกว่า 
พอมีมีคนรู้จักหรือคนนอกเพื่อน จะให้เงินหรือให้ยื้มก็มักจะไม้รับ ชอบทำงานบอกว่าต้องทำงานถึงจะมีเงิน พอที่บ้านมีปัญหามีงานก็ต้องขึ้นรถ จากจังหวัดนึงเพื่อมาอีกจังหวัดนึง กลัวการถูกตราหน้าจากคนในครอบครัว แต่พอตอนตัวเองมีปัญหาพ่อแท้ๆกลับไม่มา 

พอเล่าเรื่อวราวชีวิตวัยเด็กตัวเองก็มักจะร้องไห้ และพอมีปัญหาคือชอบไม่บอกผม พอผมถามบอกกลัวผมจะร้องไห้ คือตอนนี้สภาพผมการงานไม่ดีก็คืออยู่ไปวันๆ แต่ผมเพิ่มจะอายุ21 ก็แค่อยากลองใช้ชีวิตเอง 

ยังมีเรื่องในวัยเด็กอีก พอผมบอกให้ยึดมือถือผมเพราะผมอยากตั้งใจไปในการเรียน พอดีตอนนั้นเกรดไม่ดี พอผมให้ยึดได้ไม่ถึงวันเอามาคืนบอก เห็นทำหน้าตาหน้าสงสาร 

คือแบบถ้าผมเกิดมาเป็นลูกนักเลงกินเหล่าไปวันๆหลอกเอาเงิน แม่ผมไม่ตกนรกเลยหรอ คือแม่ผมไม่ได้โง่นะครับ ถึงแกจะจบมาน้อยแต่ไม่โง่ 

และก็ชอบบ่นว่าครอบครัวใจร้าย แต่พอถึงหน้างานจริงก็ยอมอีกล่ะ