เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมมีเเฟนคนนึงครับอยู่ห้องเดียวกัน เขาเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนเลยครับ มีปัญหาครอบครัวเเละคล้ายๆว่าจะมีภาวะซึมเศร้า ตลอดที่เป็นเเฟนกันผมทะเลาะกับเขาบ่อยมากๆครับ ผมเป็นคนที่เข้าใจอะไรยาก เขาก็เป็นคนขี้หงุดหงิดช่วงเเรกผมพยายามทำทุกอย่างให้ความสัมพันธ์มันดีขึ้นเเต่เวลาที่ทะเลาะกัน เขาจะพูดเเรงๆใส่ผม ส่วนผมก็ไม่รู้จะง้อยังไง เพราะเวลาผมพิมหรือพูดกับเขา ก็จะตอบมาเเค่"อืม อือ เออ"อยู่เเค่นี้ จนมันหนักขึ้นเรื่อยๆถึงขั้นที่เขาพูดเเนวๆว่าไม่อยากอยู่บนโลกนี้เเล้วผมก็พยายามห้ามเขามาตลอด จนบางทีผมเหนื่อยกับเขาหลายๆอย่าง เหนื่อยที่ต้องง้อ(เขาเคยงอนผมนานสุด2วัน) เขาชอบบอกง่าเขาอยากร้องไห้เวลาทะเลาะกัน ผมก็จะรัสึกเเย่ตลอด เเละมันเป็นเเบบนี้มาตลอดจนผมเริ่มทนไม่ไหวเลยตัดสินใจบอกเลิกเขาเป็นครั้งสุดท้าย(ระหว่างที่คบก็มีบอกเลิกบ้าง)ผมรู้สึกว่าเขาทำให้ผมไม่มีความสุขเลยบางที ผมพยายามมาตลอดเพื่อให้เราปรับเข้ากันได้เเต่ทำยังไงมันก็ไม่ได้ จนผมเริ่มไม่เฮฮาเหมือนเมื่อก่อนเเล้ว เพื่อนๆต่างบอกว่าผมเปลี่ยนไปเหมือนคนละคน ผมร้องไห้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่าผมไม่เคยทำอะไรได้เลยครับ ผมทำอะไรก็ตามเขาจะงอนเเละเขาก็จะร้องไห้ เวลาผมพูดก็เหมือนกันพูดอะไรไม่เข้าหูเขาก็จะงอนเเล้วก็หงุดหงิดพูดจาเเรงๆใส่ ส่วนเรื่องการง้อสำหรับผมเเล้วผมง้อเขายากมากๆเพราะเขาตอบเเค่ อือ อืม ถึงผมจะพูดเหตุผลของผมเเล้วพยายามทำให้เข้าใจเเล้วก็ตามเขาก็ยังตอบเเบบนั้นมาอยู่ วิธีที่จะง้ได้คือรอ รอจนกว่าเขาจะดีขึ้น เเต่มีบางเหตุการณ์ที่ว่าผมพูดไปเเล้วเขาก็ไม่ฟัง พอผมรอผมก็โดนด่าโดนงอนหนักกว่าเดิม ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยครับ ผมทำอะไรไม่ได้เลย จนตอนนี้เป็นเพื่อนกันอยู่เเต่ก็ทำทุกแย่างเหมือนเเฟนเลยครับ ผมรู้สึกอึดอัดนิดหน่อยเเต่เขาบอกว่าเขามองผมเป็นเพื่อนไม่ได้ ด้วยความที่เขาไม่มีใครเลยครับ ผมก็ทนเห็นเขาอยู่คนเดียวไม่ได้ ผมก็ยอมรับว่ามีบางอย่างที่ผมเเย่เอง ในความสัมพันธ์นี้ผมผิดเกือบทุกอย่าเลยครับตั้งเเต่ที่คบมา เเทบไม่เคยง้อผมเลยครับ เขาเลือกที่จะงอนสวนมาบางที ทุกวันนี้เป็นเพื่อนเเต่ทำทุกอย่างเหมือนเเฟนจนผมเริ่มโดนงอนกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น ผมโดนใช้เร่งด่วนโดยที่ไม่ได้บอกเขา ผมทำอะไรนานเกินไป(เเต่บอกเเล้ว)ผมอยากพอกับความสัมพันธ์เเบบนี้เเต่ว่าผมก็ไม่อยากเห็นเขาร้องไห้ ไม่อยากเห็นเขาเดินคนเดียว เขาคงมูฟออนไม่ได้เพราะนั่งข้างกัน
เขาไม่มีใครให้คุยด้วยเลยครับเวลาทะเลาะกันผมเลยเเอบรู้สึกผิด ผมกลัวเขาทำร้ายตัวเอง ผมกลัวเขาคิดสั้น ผมอยากถามว่า ผมควรทำยังไงดีครับหรือต้องทนไปจนกว่าจะเรียนจบ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้เเละขอบคุณทุกคอมเม้นครับ