ช่วงนี้มีอะไรหลายๆอย่างเกิดขึ้น เป็นหลายๆอย่างที่ควบคุมไม่ได้แล้วก็ไม่คิดด้วยว่ามันจะเกิด วันนี้ เรื่องมันเพิ่งมาผ่านมามาประมาณ20นาที เราทะเลาะกับแม่เรานั่งอยู่ด้านนอกแม่เราจะกินข้าวเลยเตรียมจานแล้วพ่อเลี้ยงเราเตรียมช้อนเค้าพูดวาช้อนหายไปไหนหมด แล้วแม่เราก็พูดว่ามันหายไปไหนหมดนี่ซื้อมาหลายรอบแล้วนะ ช้อนซ่อมหายเกือบหมดแล้วล้างยังไง+กับไม่แยกช้อนกับจานแม่บอกว่าถ้าแม่หาแล้วไปทำจานแตกจะทำยังไงเราเงียบแล้วอยู่ดีๆแม่ก็ปิดตู้กับข้าวเสียงดังแล้วก็โมโหว่ากูไม่แดกแล้วอะไรนักหนา แล้วแม่ก็เดินออกมาข้างนอก ตอนนั้นเรายังยั่งเงียบอยู่ ก่อนหน้านั้นเราก็พูดว่าเราก็ไม่รู้ว่ามันไปไหน หลังจากนั้นพ่อเลี้ยงเราก็ มาพูดย้ำอีกทีว่านู่นหายหมดแล้วเหมือนให้เราไปหา เราโมโหเลยพูดว่าจะให้เราไปหาจากไหน แล้วแม่ก็พูดสวนมาว่า งั้นก็ไปตาย แล้วเราก็เงียบแล้วพูดว่า ก็ไปเองสิ เครียดจะตายแล้ว แล้วแม่ก็เดินออกไป สักพักเราเลยเดินไปหาเกือบโดนหมากัดแหนะ555แล้วแม่ก็เดินกลับมา เราเดินไปหาแม่ครึ่งทางแล้วถามว่าไม่ใส่รองเท้ามาหรอ อย่างแรกที่เราต้องพูดคือขอโทษแต่ไม่กล้ากลัวร้องไห้ แม่เป็นคนไล่เราไปตาย ไม่คิดเหมือนกันกับเรื่องแค่นี้ถึงไล่ให้ไปตาย เราอยากทำเป็นไม่คิดอะไร เสียใจอยู่ดี555 หลายรอบที่เสียใจกับคำพูดแม่ แต่ก็ทำไรไม่ได้อยู่ดี พอได้ยินแม่ร้องไห้ จากโกรธเสียใจ ทุกอย่างกลับกลายเป็นความรู้สึกผิดแทน