เราทะเละกับเพื่อนค่ะเพื่อนคนนี้เป็นทั้งญาติและเพื่อนที่โตมาพร้อมกันตั้งแต่เด็กทั้งเรียนจบพร้อมกันแล้วจนได้มาทำงานที่เดียวกันแต่อยู่คนละแผนกงาน ทำไมถึงทะเลาะเราเองก็หาสาเหตุของการที่อยู่ๆเพื่อนก็เงียบใส่โดยที่ทั้งเมินเชยและไม่พูดด้วยของมัน แต่เรายอมรับว่าเราก็ชอบเถียงทุกคำพูดของเพื่อน แต่ทุกครั้งที่เราเถียงเพราะเรารู้สึกว่าคำพูดของเพื่อนบางทีมันก็จี้ใจดำเข้าใจว่าบางเรื่องที่มันพูดก็จริงแต่บางทีเรื่องที่มันผ่านมาแล้วจะพูดให้เพื่อนคนอื่นฟังทำไมแล้วบางทีคำพูดมันแรงเราต้องยอมหรอ แล้วพอเราเถียงเสร็จมันก็จะพูดเอ้า! ละก็เงียบเราคบกันมันมานานทำไมจะไม่รุ้ว่ามันจะเงียบใส่เราซึ่งเราก็ห้ามให้ตัวเองไม่ให้เถียงไม่ได้และทุกครั้งที่เจอปฏิกิริยาแบบนี้เราก็จะ เอ้ยขอโทษ ละถ้าเหตุการณ์แย่กว่านั้นคือถ้ามันยังเงียบเราก็จะเคลียดและรู้สึกดิ่งไม่หายขนาดนั้งทำงานคอยดูโทรศัพรอมันตอบแชต ไม่มีกระจิกกระใจในการทำอะไรเลยมันเงียบหายตั้งแต่วันที่ทะเลาะจนอีกวันก็ไม่หาย เราขอโทษบ่อยมากๆรู้สึกพยายามไม่อยากให้มันโกรธเลี่ยงได้เราไม่อยากทำอะไรให้มันโกรธเลยรู้สึกดิ่งไม่หาย เราควรทำยังไงดี
เราผิดใช่ไหมทำยังไงให้เป็นคนไม่คิดอะไรบ้าง