ส่วนตัวเป็นคนที่ชื่นชมในเรื่องความรักมากๆ จนตัวเองเริ่มมีประสบการณ์เกี่ยวกับการแอบชอบเพื่อนตัวเองมาประมาณ4ปี จนเราแยกย้ายกันไปเรียนต่อที่อื่นซึ่งก่อนหน้านี้คือชอบเพื่อนคนนี้มาก มากจนเคยสารภาพกับเขาไปหลายครั้งแต่สุดท้ายเขาปฎิเสธกลับมาทุกครั้งเลยมันทำให้รู้สึกแย่ไปสักพักหนึ่งแต่นั่นแหละค่ะ หลังจากที่จบหนูก็ยังคงทำใจได้แต่ก็ยังคงตามฟอลตามส่องในไอจีอยู่เรื่อยๆ จนเริ่มห่างหายจากการส่องไปสักพักหนึ่งเพราะคิดว่ายังไงเรื่องของเราทั้งคู่ต่างก้เป็นไปไม่ได้อีกอย่างเขาก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว เวลาผ่านไปประมาณ2ปีตัวเองก้กลับเริ่มเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้คือเริ่มที่จะมาชอบรุ่นพี่คนหนึ่งในวิทลัยซึ่งรุ่นพี่คนนี้เป็นคนแรกที่ตั้งใจจะไปจีบอย่างจริงจังแต่ไม่ทันได้จีบสุดท้ายก็อกหักจนได้เมื่อรู้ว่าเขาเองก็มีคนที่ชอบแล้วเหมือนกันแถมกำลังคุยๆกันอยู่ตอนแรกตัวเองก็ยังยืนยันที่จะจีบต่อแต่เมื่อไม่นานพี่เขาก็ดันเปิดตัวเเฟน จำได้ว่าตอนนั้นตัวเองเสียใจมากที่ไม่สมหวังในเรื่องความรักครั้งนั้นจนหลังจากนั้นมันทำให้หนูไม่อยากที่จะชอบใครอีกแล้ว แต่ล่าสุดก็ได้กลับพบเพื่อนคนนั้น(เพื่อนที่บอกไว้ข้างต้น)ที่เคยชอบครั้งแรก  มันทำรู้สึกหวั่นไหวอีกครั้งและก็มาสถานที่เดิมซ้ำๆเพื่อหวังจะได้พบเพื่อนคนนั้นอีกสักครั้งวันๆก้เอาแต่คิดเรื่องเขา พยายามทำทุกทางเพื่อที่จะได้เจอเขาอีกครั้งแต่สุดท้ายมันก็สูญเปล่า ในโน๊ตเพลงในไอจีเขาแต่ลงเพ้อหาคนที่ชอบแต่มาในทำนองที่ผิดหวัง เรื่องนี้มันอยู่ในหัวตัวเองตลอดจนคิดว่าทำไมหนูยังต้องทำแบบนี้ทั้งที่เขาก้ไม่รู้ว่ามีเราที่ยังชอบเขาอยู่ ทำไมความรักมันซับซ้อนขนาดนี้ทำไมต้องแอบชอบคนที่เขาไม่ชอบเราด้วยทั้งๆที่เราพยายามทุกอย่างแต่สุดท้ายมันก็ผิดหวังทุกรอบ การแอบชอบทั้งสองครั้งนี้มันเป็นการแอบชอบที่เสียใจมากที่สุดทั้งๆที่เราเจอคนที่เรารู้สึกว่าใช่แต่สุดท้ายแล้วเราเองที่ดันไม่ใช่สำหรับเขาแต่ก็รู้ว่าเขาก้ไม่ได้ผิดที่ไม่ได้คิดแบบเดียวกับเรา ตอนนี้เราาเองรู้สึกว่าตัวเองนั่นได้เรียนรู้ถึงความเสียใจเรื่องนี้แล้วจนลึกๆมันเริ่มทำให้ตัวเราเองเริ่มที่จะเกลียดในเรื่องความรักมันทำให้รู้สึกว่าความรักนั่นเป็นเรื่องที่ซับซ้อนและก็มีแต่เรื่องเศร้า(แต่ในใจลึกๆเราก็แค่อยากมีคนที่เป็นเซฟโซนให้เราในวันที่ไม่โอเค) ทั้งๆที่คนรอบข้างต่างก้มีความสุขในเรื่องความรักยกเว้นเราที่ยังคงผิดหวังในเรื่องนี้และเริ่มที่จะไม่อยากยุ่งเริ่มที่จะเกลียดมันเข้าไปทุกที