ทุกคนน่าจะรู้จักอาการฮิคิโคโมริที่ทำให้คนที่มีอาการนี้หลีกหนีจากสังคมไม่ออกไปพบปะใคร และยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็จะยิ่งมีความมั่นใจในตัวเองน้อยลงเท่านั้น ผมจะยกตัวอย่างให้เห็นภาพและเป็นอุทาหรณ์ ผมเคยมีเพื่อนคนนึงเคยเป็นนักกอล์ฟแต่ไม่ประสบความสำเร็จอีกทั้งยังออกจากโรงเรียนก่อนจะเรียนจบ จากที่เคยเป็นคนติดโซเชียลก็กลายเป็นคนที่หนีจากโซเชียล จากที่เคยเป็นคนมั่นใจในตัวเองก็กลายเป็นความมั่นใจถดถอยจนทุกวันนี้ไม่ออกไปพบปะใครอีกเลย เรียกได้ว่าเขาน่าจะอยู่แต่บ้านไม่ออกไปไหนมาแล้วไม่น้อยกว่าสามปี และผมค่อนข้างมั่นใจได้ว่ายิ่งนานวันความมั่นใจเขาจะยิ่งถดถอยไปเรื่อยๆ พ่อแม่ก็ยิ่งมีแต่จะแก่เฒ่าลงไปแม้ว่าจะมีฐานะที่ดีแต่สักวันก็คงไม่เหมือนเดิม จะให้กลับไปเรียนตามระบบอีกก็อาจช้าไปเพราะอายุก็มากแล้ว

จริงอยู่ที่ไม่มีใครแก่เกินเรียน แต่การที่ไปเป็นนักกีฬาแล้วไม่ประสบความสำเร็จการจะกลับมาเรียนตามระบบก็ยากเพราะความมั่นใจหดหาย ในใจผมก็อาจจะเห็นใจเขาอยู่บ้างแต่เค้าเลือกเส้นทางแบบนี้เอง จึงอยากจะมาบอกเป็นอุทาหรณ์ให้น้องๆที่จะเดินตามฝันเป็นนักกีฬานะครับว่า ไม่แนะนำให้ทิ้งการเรียนไปเล่นกีฬาเต็มตัว ควรจะเรียนตามระบบและเล่นกีฬาเป็นงานเสริมไป เพราะว่าถ้าเกิดเล่นกีฬาแล้วไม่ประสบความสำเร็จก็ยังสามารถนำวุฒิการศึกษาไปทำงานประกอบอาชีพอื่นได้