เรากับเขาอยู่ในกลุ่มสังคมเดียวกันกลุ่มเพื่อนกลุ่มเดียวกันที่สนิทกันมาก ๆ แต่เวลาผ่านไปเราเริ่มคิดกับเขามากกว่าเพื่อน ตัดสินใจอยู่นานก็เลยบอกไปสุดท้ายก็โดนปฏิเสธ

เราก็ฮึบไม่เป็นไรทำตัวให้เป็นปกติที่สุดเวลาอยู่กับเพื่อนคนอื่น ๆ รวมถึงเขาด้วยเพราะก็ไม่อยากเสียเพื่อนสนิทคนนี้ไปถึงแม้จะรู้ว่ายังไงก็คงไม่สามารถสนิทกันเหมือนเดิมได้อย่างเก่าแต่อย่างน้อยพูดคุยกันได้บ้างก็ยังดี 

แรก ๆ ที่เกิดเรื่องก็เหมือนจะเป็นอย่างนั้น เราพูดคุยกันได้ปกติแต่ก็ไม่สนิทกันเหมือนที่คิดไว้เป๊ะ! เราก็เสียดายนิดนึงแต่ในเมื่อก้าวข้ามผ่านเส้นเพื่อนไปแล้วก็ต้องทำใจรวมถึงเรื่องมูฟออนด้วยที่เขาก็น่าจะรู้ว่าเรายังมูฟออนจากเขาด้วยระยะเวลาสั้น ๆ แค่เท่านี้ไม่ได้แน่ ๆ ซึ่งตอนที่คุยเคลียร์กันตอนนั้นเราก็บอกเขาว่าเราขอเวลาอาจจะนานหน่อยแต่เดี๋ยวก็ปกติ และคงไม่สามารถหนีหายไปจากชีวิตได้แน่นอนเพราะกลุ่มเพื่อนเรา (และเขา) ก็ยังอยู่ตรงนี้ 

ตอนนี้ผ่านมาจะ 2 เดือนแล้ว ยอมรับเลยค่ะว่ายังมูฟออนไม่ได้ 100% แต่ก็รับความจริงได้อยู่ว่าเขาไม่ได้ชอบเรา และพยายามฮีลใจด้วยตนเองมาตลอด จากเมื่อก่อนที่นั่งข้าง ๆ เขาได้ปกติตอนนี้เราก็จะพยายามไปนั่งที่อื่นแทน ส่วนในเรื่องความสัมพันธ์เรากับเขาตั้งแต่วันนั้นก็แทบไม่ได้คุยแชทส่วนตัวกันเลยค่ะ เมื่อก่อนจะมีส่งเพลงส่งข้อความทักหากันบ้างเราก็ไม่อยากให้เขารู้สึกอึดอัดหรือรำคาญที่เรายังปล่อยเขาไม่ได้ 

ตอนแรกเหมือนจะดีที่คุยกันได้เวลาเจอหน้าแต่ตอนนี้สถานการณ์เริ่มแย่แล้วค่ะ หลัง ๆ เขาเริ่มตั้งท่าหลีกเลี่ยงเราอย่างเห็นได้ชัด เช่น ถ้าเราไปทาง A เขาจะไปทาง B  แล้วเราเกิดเปลี่ยนใจไป B ทางเดียวกับเขา (แต่ปัจจัยไม่ใช่เพราะเขา) เขาก็จะเปลี่ยนใจไปทาง A ที่ไม่มีเราทันที แล้วพอเพื่อน ๆ บอกให้เราเปลี่ยนเส้นทางไป A ด้วยกัน เขาก็จะรีบเปลี่ยนใหม่ไปทาง B ทันที เวลาคุยกันตอนเจอหน้าถามไถ่กัน แรก ๆ ที่เกิดเรื่องเขาก็มองหน้ามองตาปกติ แต่ตอนนี้อย่าว่าแต่คุยกันได้เลยแค่หน้าเราเขาก็ไม่อยากจะมองด้วยซ้ำ

เราพยายามทำใจตั้งแต่สารภาพไปแล้วว่ามันอาจจะทำให้ความสัมพันธ์ของเรากับเขาไม่สนิทกันเหมือนเดิม คิดว่าเวลาอาจจะช่วยเยียวยาเพื่อฟื้นฟูความเป็นเพื่อนให้เขาและเราได้แต่ก็ไม่คิดว่ายิ่งเวลาผ่านไปมันยิ่งกลายเป็นความห่างเหินที่เขาปฏิบัติต่อเราแบบนี้ ยอมรับเลยค่ะว่าเสียใจมากยิ่งกว่าตอนที่เขาปฏิเสธเราเสียอีก ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเสียใจเพราะโดนปฏิเสธกับเพราะเขาหลีกเลี่ยง 10:90

เรากำลังคิดว่าหรือเขาอึดอัดที่เราไม่มูฟออนจากเขาได้หมดสักที เพื่อนในกลุ่มนั้นที่สนิทกับเราหน่อยก็กระซิบบอกว่าเราทำตัวปกติมากแทบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนมีแต่เขาที่ไม่ปกติ

เราจะเคยได้ยินแต่ว่าคนที่สารภาพจะทำตัวหลีกเลี่ยงเพราะโดนปฏิเสธมา อันนี้คือฝ่ายสารภาพทำตัวนิ่งไม่ได้ตื๊อด้วยซ้ำ แต่คนถูกสารภาพทำตัวหลีกเลี่ยงอันนี้คือปกติไหมคะ?? 

แล้วที่เรายังอยู่เจอหน้าเขาทุกวันนี้ก็เพราะกลุ่มเพื่อนมันคือกลุ่มเดียวกันเวลาไปเที่ยวหรือไปกินข้าวหลังเลิกงานของแต่ละคนก็จะมานัดกินข้าวด้วยกันเสมอในช่วงสุดสัปดาห์ เราก็ไปอยู่เรื่อย ๆ เพราะเพื่อน ๆ กลุ่มนี้ดีต่อใจเรามากทุกครั้งเวลาได้เจอกัน แต่ถ้าหากเขาอึดอัดเพราะเราขนาดนั้นจริง ๆ หรือว่าเราควรแยกตัวออกไปไม่ให้เขาเห็นหน้าเราไปสักพักก่อนดีคะ?? หรือมีคำแนะนำเพิ่มเติมอะไรไหมคะสำหรับสถานการณ์นี้

ขอขอบคุณทุกท่านล่วงหน้าสำหรับคำตอบและคำแนะนำค่ะ