ให้ทานแก่ผู้ที่ พินิจสมควรแล้วว่าควรให้
  มีเกณฑ์ การตัดสินใจ และ พิจารณาดังนี้
 - ผู้รับทรัพย์ เรา จะไม่นำทรัพย์เราไปประกอบสิ่งที่เป็นอกุศล เช่น มิจฉาชีพ นำทรัพย์ไปหลอกหลวงคน      หรือ สรุปสั้นๆ เราจะไม่สนับสนุน มิจฉาชีพ
 - เขาผู้รับทรัพย์ ต้องไม่ใช่คนที่ปฏิบัติกับเราเยี่ยงคนพาล หรือมีวิสัยพาลอย่างเต็มเปี่ยม (เพราะเขาอาจ        จะนำสิ่งที่เราให้ มาทำร้ายเราได้) เป็นการสร้างอกุศลอันยิ่ง ต่อเราผู้มีพระคุณต่อเขา
 - เราจะอุเบกขา ก่อนหากไม่แน่ใจหรือสงสัยในการให้ทรัพย์นั้น (เพื่อป้องกันการให้โดยขาดสติของเราเอง)
 - เมื่อเราได้ให้ทรัพย์ไปแล้ว เราควรสิ้น อาลัยอาวอนในสิ่งที่ได้สละแล้ว

(หากมีนัยยะอื่นที่เราไม่เคยพินิจไว้ ให้พินิจในขณะนั้น ด้วยสติและปัญญาอันชอบ)
ช่วยชี้แนะเพอ่มเติม หน่อยครับ เพื่อการช่วยเหลือผู้อื่นขององค์กรผมจะได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น