เรากับแฟนคบกันมาเกือบ4ปีแล้วค่ะ รอบแรกที่เลิกไปเราง้อเขาด้วยนิสัยเราที่ชอบเลิกเขาทนเขาไปเราง้อกลับมาได้เราก็เปลี่ยนแปลงนิสัยนั้นจนคบมาได้ปีนึงแล้งค่ะ

จนกระทั่งต้นเดือนนี้ ก่อนที่เราจะเลิกกันเราทั้งคู่ใช้เวลาปกติมากๆค่ะ เรายะงหัวเราะกับเขา เล้นกับเขาบ่นคิดถึงขาตามปกติ แต่พอตอนเย็นดึกๆ เราด้วยความที่เป็นช่วงปจด.ใกล้มา เลยวีนและหงุดหงิดใส่เขา วันนั้นเราไม่ยอมโทรกับเขาก่อนนอนและงอนเขาก็คิดว่าเล่นๆตามปกติของเราอะค่ะ 

แต่พอเช้าวันต่อมาเราก็แกล้งๆงอนเขาต่อ แต่เขาทักมาบอกเราว่าเขาหมดรักเราแล้วคือเราเคยบอกเขาค่ะว่า มีอะไรก็บอกกันตรงๆนะเรื่องความรู้สึก เราขอบคุณที่เค้าบอกนะคะ แต่เขาก็ดูปัดปัญหาที่จะคุยและเคลียร์กับเราว่าเพราะอะไร สิ่งที่เราพอจะถามมาได้คือเขาทนไม่ไหวกับนิสัยเราที่เขาอยากให้เราเปลี่ยนแต่เราเปลี่ยนให้เขาไม่ได้ จริงๆเราก็เปลี่ยนนะคะ แต่บางนิสัยเขาบอกเขาโอเค เราก็ลดลงบ้างไม่ได้ทำเยอะ ซึ่งเขาให้สถานะเพื่อนกับเราไว้ค่ะในตอนเลิกกัน

ตอนนี้ก็เลิกกันมาจะ3สัปดาห์แล้ว ช่วงแรกเราทักคุยกับเขาปกติ เขาก็ตอบนะคะ แค่ช่วงหลังเขาหายไปเลย เฟสแทบไม่ออน นานๆทีมาอ่านมาตอบ เขาบอกว่ายังไม่พร้อมเจอเรา อารมณ์เขายังไม่คงที่ ถ้าเขาเจอเราอาจจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ยังไม่พร้อมโทร เขาก็ บอกด้วยค่ะว่าไม่ค่อยอยากคุยกับเราขนาดนั้น แต่ๆเค้าก็เหมือนให้ความหวังแต่ก็เหมือนปิดความหวังเราเช่นกัน ในตอนแรกที่เลิกเขาบอกเขาคงไม่ให้โอกาสเราแล้วเพราะเขาเคยให้โอกาสเรา แต่ครั้งนี้เขาบอกว่าถ้าเราดูแลตัวเองดีๆ ก็อาจจะมี นั่นคือสิ่งที่เขาบอกเราค่ะ

ตัวเราตอนนี้ก็ใช้ชีวิตปกติเราทักไปหาเขาเหมือนเดิมบ่นชีวิตประจำวันให้ฟัง เพราะเขาเป็นเซฟโซนของเราเป็นแสงไฟของเราในวันที่เราหมดหวัง แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้วมันทำใจยากมากๆค่ะ เราเคยคิดจะหยุดทักเขาและหายไปเลย แต่เราทำไม่ได้ ทุกครั้งที่มีปัญหา เราก็แค่อยากจะเล่าให้เขาฟังคนแรกเสมอ เหมือนที่ผ่านมา

เล่ามาซะยาวเลย ที่เราจะถามเลยก็คือ เราควรทำยังไงดีคะ เราอยากดูแลเขาต่อจริงๆ เราอยากปรับปรุงตัวเองเพื่อดูแลเขาอีกครั้ง เราอยากทำหน้าที่ของเราให้ดีกว่านี้ เข้าใจค่ะว่าตอนเขาอยู่เราไม่เคยทำทำไมมานึกเสียใจทีหลัง เราเสียใจเสมอทุกครั้งที่เราทำผิด แต่เรากลับมองข้ามในส่วนนั้นไป ในตอนนี้ที่เขาไม่อยู่แล้ว เราก็พยายามดูแลเขาในฐานะตอนนี้เท่าที่ทำได้ค่ะ เราควรให้เวลาด้วยการหายไปจริงๆใช่มั้ยคะ หรือมันหมดหวังแล้วจริงๆ เพราะเราแค่อยากรอเขาต่อไป ผู้ชายในโลกมีเยอะแยะแต่เขาเป็นผู้ชายคนเดียวคนแรกที่เขารักมากๆ อาจจะดูบ้าเกินไป แต่เรายอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขากลับมา ยอมหลับไปเลยดีกว่าถ้ารู้ว่าตื่นมาเราจะไม่มีเขาอีกแล้ว