ตั้งแต่ที่โดนเลิกจ้างออกมาจากบริษัทเก่าที่ทำงานมากว่า 13 ปี ในตำแหน่งช่างเขียนแบบ แล้วผมก็ได้งานใหม่ เป็นวิศวกร ซึ่งงานต่างจากที่เก่ามาก ผมพยายามสลัดภาพจำเก่าๆกับงานที่เคยทำมา อยากปลดล๊อคความรู้สึกตัวเอง อยากสลัดความคิดถึงที่ทำงานเก่า การทำงานเก่าๆออกไป งานเก่าที่ทำถึงมันไม่ได้เติบโตในหน้าที่การงานอะไรมาก แต่มันเป็นมุมสงบที่ผมรักมันมาก อยากรู้สึกแบบนี้กับงานใหม่ที่กำลังทำ ผิดไหมที่บางทีผมเครียดกับความรู้สึกแบบนี้จนน้ำตาไหลออกมา ผมพยายามอดทนทำไม่อยากลาออกง่ายๆกลัวใครจะมองว่าเราไม่สู้งาน อยากลาออกไปทำสิ่งที่ชอบ ก็ต้องหยุดความคิดเนื่องด้วยภาระที่ต้องรับผิดชอบ ทุกวันนี้พยายามฝืนตัวเองให้ตื่น เพื่อมาทำงานทุกๆวัน