ตั้งโตมาเราเจอคนหลายประเภท  อยู่บนโลก   การเติบโตเป็นผู้ใหญ่ไม่ใช่การให้อภัยใครซักทำร้ายเราบ่อยๆแน่นอน


การเติบโตการเรียนรู้ การคัดกรองคน
ให้อยู่ในชีวิต มากขัน  

สำหรับบางคนเท่านั้นหละโลกสวย
ให้อภัยคน เขาไม่เรียกโตเป็นผู้ใหญ่หรอก
เขาเรียกดักดาน ตั้งหาก


สำหรับคนไม่ดีกับเรา
เราไม่ไปวุ่นวายกับเขาดีสุดแล้ว
ไม่ควรส่องชีวิตเขา ไม่นิทาเขาด้วย
ต่างคนต่างออกจากวงโคจรกันและกันแล้ว


คนบางคนควรบอกตนว่า
เราว่าคนที่เป็นผู้ใหญ่จริงไม่ควร
พูดเรื่องคนอื่นใครเกลียดใครใครชอบใคร
นั่นเปนเรื่องส่วนตัวเขานั้นเอง


เราคิดบางครั้งอย่างพระพูดมันเป็นนิสัยเขา

คนบางคนไม่ควรแก่การให้อภัย
สำหรับบางคนที่บอกพูดว่า เรื่องมันนานแล้วควรจบไปๆๆ  ว่าเราไม่เปนผู้ใหญ่   เราว่าถ้าเกิดตนเอง
มันยังกล้าพูดไหม  ลองมันเข้ามาทำให้ครอบครัวล่มญาติคุณล่มดู

แล้วอยากอยู่ใกล้ไหม
นี้แค่ส่วนหนึ่งเองนะ   เรื่องนิทาสารพัดสารเพ