เล่าสู่กันฟังคะ เรามีเพื่อนที่โตมาด้วยกัน คือ จำความได้เข้าเรียนศูนย์เด็กตอน2-3ขวบก็เป็นเพื่อนกันเรียนห้องเดียวกัน จนเรียน จบ ม.6เราก็ยังเรียนห้องเดียวกัน คือเพื่อนเรารักเรามากคะ support เราในทุกเรื่องของชีวิตเลย เราเองก็supportเขาเหมือนกัน  ตอนนี้เรา อายุ33ปีคะมีครอบครัวทำธุรกิจส่วนตัว แต่เวลาที่เราเดือดร้อนเพื่อนเราคนนี้ยื่นมือเข้าช่วยเป็นคนแรกเสมอ มีครั้งหนึ่งเราไห้นางยืมเงิน 5พันแต่เราคิดว่าจะไม่เอาคืน เพราะเพื่อนอยู่บ้านไม่มีรายได้ ผ่านมา5ปีเพื่อนเราใช้โทรศัพท์ตู้สมัยก่อนโทรหาเราบอกมีเงินใช้หนี้แล้วนะเพราะจะแต่งงานได้เงินค่าสินสอดเดี่ยวมาจ่ายคือเราฟังเราก็จุกเลยเพราะทั้งซึ้งในความซื่อสัตย์ของนางทั้งสงสาร
และตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องทางด้านการเงินแต่เราก็ไม่ได้เล่าให้นางฟังนางก็เห็นเราโพสต์ใน facebook ลงในสตอรี่ต่างๆนางก็ทักมาถามตอนนี้นางทำงานอยู่ที่เกาหลีได้ 6 ปีแล้วเราก็เลยเล่าให้ฟังว่าเรามีหนี้สินและมีปัญหาเรื่องธุรกิจพอดีว่ามีคนที่รู้จักนางอยู่ประเทศเกาหลีกำลังจะเดินทางกลับมาที่ไทยนางเลยฝากสร้อยคอ 2 บาทมาให้เราเพื่อเอาไปขายและให้เงินมาอีก 30,000 บาทขายทองได้รวมเสร็จสิ้นเป็นเงินแสนกว่าบาทนางบอกว่าให้ยืมเอาไปใช้หนี้ไม่อยากให้เราจ่ายดอกเขาแพงๆเพราะนางบอกว่า
ไม่ช่วยแล้วจะช่วยใครกูก็มีเป็นเพื่อนอยู่คนเดียวเราฟังแล้วเราถึงกับน้ำตาไหลเลย คือเพื่อนรักเราขนาดนั้นเลย
บางครั้งนางก็ยังพูดว่าเราก็จะเป็นเพื่อนกันยันแก่ตายไปพร้อมกันนั่นแหละ