เคยเป็นนักเรียนที่ศูนย์ศิลปาชีพค่ะ

จากประสบการณ์ตรง (ไม่แนะนำค่ะ )ตอนเข้าไปแรกๆไม่มีแหล่งข้อมูลเกี่ยวกับการเรียนค่ะ  เล่าเป็นประสบการณ์เผื่อมีใครอยากไปเรียนที่นั่น แล้วกำลังตัดสินใจค่ะ 

เริ่มตั้งแต่ตอนไปสมัครเลยนะคะ

ตอนไปแรกๆผนักงานสปก.พูดกับผู้ปกครองดีมากแต่พอเค้าไปเรียนจริงๆกิริยาคนละเรื่องเลยค่ะเหมือนเค้ามองว่าเด็กที่ไปเรียนที่นั้นเป็นเด็กยากไร้เลยพูดจาด้วยไม่ค่อยดี เวลาคนมาสมัครเค้าจะบอกว่าห้ามหนีกลับบ้านนะเพราะบางคนอยู่ไม่ได้ เราก็เอะใจนิดหน่อย แต่ยังไม่ได้คิดอะไรบวกกับตอนเข้าไปมีแต่คนถามคำถามว่าทำไมมาเรียนที่นี่เราก็ยังไม่ได้เอะใจและตอนไปมันร้างๆเหมือนสถานที่ปิดและก็เจอแต่คนป่วย และเค้าบอกว่ามีนักเรียนหนีกลับบ้านเยอะ เราก็คิดว่ามันแปลกเพราะถ้าสถานที่ดีจริง ทำไมมีเด็กหนีเยอะจัง แต่ก็ยังไม่ได้ตัดสินอะไร
เลยมาเรียนสักพักเลยเค้าใจเลยค่ะ
ว่าทำไมเด็กถึงหนี?

สังคมภายใน และ ผู้คน : 

ตอนเรียนนักเรียนส่วนมากมีทั้งคนวิกลจริตและคนพิการค่ะ มีทั้งอยู่กันแบบ(เพื่อนกูเจ็บชวิตจบ) อยู่ด้วยกันเพราะผลประโยชน์ และใส่หน้ากากเข้าหากัน สังคมค่อนข้างแคบ มีการบังคับให้อยู่หอรวมภายในมีคนหลากหลายช่วงอายุ ค่ะ มีคนไม่ปกติค่อนข้างมากค่ะ ทั้งด้านร่างกาย  จิตใจ และความคิด (บางคนก็เป็นประสาทอ่อนๆค่ะ)  มีการนินทาว่าร้ายอิจฉาริษยาเป็นเรื่องปกติค่ะ บรรยากาศค่อนข้างtoxic มีแต่คนจ้องจะจับผิดกัน จุกจิก คุณครูทำงานไปร้องให้ไป  ส่วนมากเป็นนักเรียนกันเองที่จุกจิก

การเรียนการสอน :

ค่อนข้างล่าสมัยยังไม่มีการปรับหลักสูตรให้เข้ากับยุคสมัยเน้นไปทางการเป็นช่างฝีมือมากกว่าค่ะ มีหลักสูตรขั้นต้นและขั้นปลาย 1ปี ขั้นต้น 2 ปีขั้นปลาย ระบบไม่ค่อยดีค่ะอาจารย์สอนไม่เหมือนกันเหมือนไม่ได้ตกลงกันมาก่อน หลักสูตรไม่ครอบคลุม 

ความเป็นอยู่ในหอ : (มีบังคับให้อยู่หอ)

เป็นหอรวมแยกหญิงชายคนละฝั่งห้องหนึ่งมีประมาณ5-6เตียง
มีห้องน้ำ4ห้องมีแอร์เปิดได้หลัง2ทุ้มถึง6โมงเช้า
มีการให้ช่วยกันทำความสะอาดข้างล่างทุกตอนเย็นวันจันทร์และศุกร์ขัดขี้นก และทำความสะอาดแผนกตอนเช้า มีรถรับส่งแต่จะเอาจักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ไปเองก็ได้ถ้ามีรถส่วนตัวจะสะดวกกว่าจะมีการตรวจนักเรียน2ทุ้ม หลัง2ทุ้มห้ามออกจากหอ.

การลาและวันหยุด : หยุดทุกเสาร์อาทิตย์และวันหยุดราชการ

กฎระเบียบ : กฎเยอะมาก

(ถ้าคนไม่ชอบกฎอาจอยู่ไม่ได้)

การลา :

ที่นี่ลายากมากจะลาแต่ละทีต้องเขียนใบลาหรือจะออกไปไหนต้องเขียนใบจากวุ่นวายมากกว่าจะได้ลา

(คุณครูกลัวว่าจะต้องรับผิดชอบถ้าเด็กออกไปแล้วเป็นอะไรไป เลยอ้างว่าเป็นห่วง)

ความปลอดภัย :

ตอนอยู่ไม่ปลอดภัยเลยค่ะ ถ้าเป็นผู้หญิงอาจต้องระวังตัวเป็นพิเศษ จากประสบการณ์ตรงอยู่ในหอมีแต่คนไม่ปกติค่ะ มีทั้งคนโรคจิต คนเมา และคนเป็นโรคประสาท  คนวิกลจริต คุณครูดูแลไม่ทั่วถึง อันตรายมากค่ะ
(แต่ก่อนเคยเป็นสถานที่สอนคนออกมาจากคุกค่ะ)
ตอนอยู่ เราต้องเอาตัวรอดกันเอง (เพราะแจ้งครูแล้วครูไม่สนใจห่วงแต่ตัวเองจะโดนตำหนิ)

ใครจะส่งลูกหลานไปเรียนคิดดีๆค่ะจากประสบการณ์ เสียสุขภาพจิตมากค่ะ

คนปกติอยู่ไปสักพักแล้วต้องแอ๊ะ แล้วค่ะ คนที่อยู่ได้นานคือ....อาจจะมีความผิดปกติอะไรบางอย่าง 

(อันนี้แค่น้ำจิ้มนะคะ)

คนที่ออกไป

ใครเคยเรียนที่นั้นแล้วเจอประสบการณ์แปลกๆบ้างมาแชร์เป็นประสบการณ์ให้ฟังหน่อย

ใครอยากสอบถามเพิ่มอีก : ติดต่อมาหลังไมค์ได้ค่ะ