ตอนเรียนมหาลัย เราจะสนิทกับกลุ่มเพื่อนชายมาก เพราะเราชอบความง่ายๆ ไม่คิดมากของเพื่อนชาย เฮฮาปาร์ตี้สังสรรค์ จนหลังๆใกล้เรียนจบเทอมสุดท้าย เราต้องทำโปรเจคจบ ต้องทำหามรุ่งหามค่ำ และก็ได้สนิทกับเพื่อนผช. คนนึงมากๆ ด้วยการที่เราสองคนโสดทั้งคู่ ณ ตอนนั้น เราก็ดื่มเบียร์ไปด้วยทำโปรเจคไปด้วย และก็เกินเลย แต่ตื่นมาเราทั้งสองก็พยายามทำตัวแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีเพื่อนคนไหนรู้ ตอนเรียนเราก็ทำตัวปกติๆ ด้วยความเป็นผญ. เราก็เริ่มหวั่นไหวตั้งแต่ตอนนั้น แต่ด้วยคำว่าเพื่อน มันค้ำคอ เราก็ไม่กล้าบอกไป และตัดใจ  จนวันนึงเราก็มีแฟนและเราสองคนก็ห่างๆกันไป
2 ปีผ่านไปเราเลิกกับแฟน เค้าก็ทักมาหาเรา  เราก็ได้มาเจอกัน ก็เหมือนเดิม กินเบียร์ คุยเรื่องราวที่ผ่านไป แล้วก็ลงเอยด้วยเรื่องอย่างว่า คราวนี้เริ่มสับสนแล้ว ว่าเค้าคิดกับเราแบบไหน  ด้วยความที่เราไม่กล้าเอ่ยคำถาม กลัวข้ามเส้นเพื่อนแล้วเราจะไม่เหมือนเดิม เค้าก็ไม่เคยพูดว่าคิดกับเรายังไง 
ตอนนี้ 14 ปีผ่านไป เรามีครอบครัวของเราแล้ว แต่มันก็ยังมีเรื่องนี้ มันสะกิดให้นึกถึงตลอด เค้ายังไม่มีแฟน ไม่มีครอบครัว แล้วที่ผ่านมา เค้าคิดตรงกันมั้ย คือ "ขอโทษหว่ะ ที่ผ่านมาตอนนั้นคือฉันรักแกหว่ะ แล้วแกรักฉัน หรือฉันแค่วันไนท์สแตนสำหรับแกกันแน่"    
ล่าสุดเราทักไปหา ว่า "เห้ย แกสบายดีมั้ย คิดถึง แกไม่อัพเดทเฟสหรืออะไรเลย ป็นบุคคลลึกลับหรอ " เค้าตอบมาว่า ตามส่องก็พอละ แล้วก็บอกว่า อยู่ไกลกันเนอะ " จบบทสนทนา  สรุปทุกวันนี้ยังไม่รู้เลย ว่าคิดตรงกันหรือเปล่า 
คือจริงๆ เราก็มีครอบครัวแล้วตอนนี้ แฮปปี้เลย แต่อีเพื่อนผช. คนนี้มันตามหลอกหลอน เหมือนคดีที่ยังไม่จบอะ ลองถามคนในกระทู้ดู เผื่อจะเลิกประสาท ออกจากเรื่องนี้ได้สักที