คนบางคนเดินเข้ามาเพื่อให้ ชื่นใจ แล้วเดินผ่านไปเพื่อให้ ทำใจ...

ในยามที่ฉัน เหงา... ไม่มีใคร จากเหตุการณ์ในอดีต

แก คือ เพื่อนรัก ที่เดินเข้ามา ...... เติมน้ำ เติมปุ๋ย พรวนดิน ให้ต้นไม้ที่เหี่ยวเฉา ต้นนี้ได้มี ชีวิต อีกครั้ง

จากต้นไม้ที่ ยืนตากแดด ฝน ทนสู้ลม อยู่ ตามลำพัง กลับมีแกมา ยืนเคียงข้าง

มันทำให้ จากคำว่า เพื่อนรัก กลายเป็น รักเพื่อน ....

จากนั้น แกค่อยๆ เดิน ถอย ไป ๆ ออกไป ช้า ๆ หายไป ...

ความรู้สึก ตอนนี้ มันไม่ต่าง จาก ตอนนั้น ที่ ฉันเหี่ยวเฉา ...

..........................................................................................

ขอบใจ ที่แก ได้ปลูก ดอกไม้แห่งความรัก ขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่มันได้เฉาตายไป จากเหตุการณ์ ในอดีต

ฉันจะเก็บความรู้สึก และ ความทรงจำ ย้ำตลอดไป. . .


"รักแกหว่ะ"  อยากให้คำๆ นี้ไปถึงแก ถึงแม้มันจะสายไปก็ตาม