สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา วันนี้เราอึดอัดมาก อยากระบายมาก
นี่เล่าแบบฉบับรวบรัดละกันนะ

เขาคือ เพื่อนของเพื่อนเราเอง ที่มันแนะนำให้รู้จัก แต่เราไม่เคยเจอตัวจริงกันนะ มีคุยกันในเฟส ในไลน์บ้าง  วิดิโอคอลบ้าง โทรคุยบ้าง  ทำความรู้จักกันเรื่อยๆ จนตอนนี้ก็เป็นเวลากว่า 3 เดือนกว่าละ มีบอกคิดถึงบ้าง เรียกที่รักบ้าง(เขาเรียก) เราก็คิดเห้ยยไวไปป่ะวะ แค่เจอยังไม่เคยเลย จะรู้สึกจริงหรอ อย่ารังแกเราหน่อยเลยย

จนตอนนี้เรารู้สึกว่าทุกอย่างที่เราชอบมันอยู่ในตัวแกหว่ะ
ชอบที่แกเป็นแก แกทำให้ทุกวันของเค้ามีเรื่องราว
วันไหนที่ไม่ได้คุยก็รู้สึกหงอยๆ หว่ะ
แกทำให้เค้าคิดถึงแต่แกทั้งวัน ทำให้ยิ้มได้ทั้งวัน  
เค้าชอบฟังเรื่องเกี่ยวกับแก เห็นอะไรที่เกี่ยวกะเเกเเล้วนึกถึงแก
แกทำให้เค้าฟังเพลงรักได้เพราะกว่าเดิม
แกทำให้รู้สึกตื่นเต้นดีใจทุกครั้งที่แกทักมา
แค่มองดูแกออนไลน์ก็ดีใจละ
ขนาดแค่พิมพ์ชื่อแแกยังเขินเลยอ่ะ

แกทำให้เค้าอารมณ์ดี ต่อให้หน้าคือดากลิง เบื่อโลกแค่ไหนก็ยิ้มเป็นบ้าทั้งวัน
ทุกข้อความจากแกที่คนอื่นอาจมองว่าธรรมดา แต่สำหรับเค้ามันเป็นอะไรที่พิเศษหว่ะ
แกคือคนที่ทำให้เค้ารู้สึกอยากขอบคุณว่า ขอบคุณนะที่เข้ามา
ชอบแกที่สุดในโลกเลย แต่เหมือนเราก็มีกำแพงของเราอยู่
เห้ย!!! ไม่เคยเจอทำไมรู้สึกด้วยขนาดนี้วะ
เอ่อ สบายใจเเละ เห้ออออออออออ