ปล.รูปจากอินเตอร์เน็ต

คือทุกวันนี้ร้านเราเปิดร้านพลาสติก/สินค้าเบ็ดเตล็ดอยู่ ซึ่งก็เปิดมาหลายปีล่ะ แต่โดยปกติย่านที่เราอยู่ก็จะมีร้านแบบเดียวกันอยู่แล้ว3ร้าน(รวมร้านเราด้วย) แต่ทว่า แต่ละร้านจะอยู่ค่อนข้างห่างกันพอควร แต่ทีนี้มันมีร้านที่4มาเปิดเพิ่ม ซึ่งมันแจ็คพ็อตตรงที่ว่าอีร้านที่4เนี้ย ดันมาเปิดติดข้างๆเราเลย(ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่) ทีนี้ก็กลายเป็นว่ามาแย่งยอดขายกันไปเลื่อยๆ ต่างคนต่างแย่งยอดกันเอง จนทำให้ทุกวันนี้เราเครียดมาก จากเดิมก็เป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้ว ทีนี้หนักเลย เพิ่มโรควิตกกังวลเขาไปอีก และเป็นหนักถึงขั้นที่ว่าถ้าคืนไหนไม่กินยานอนหลับที่จิตแพทย์จ่ายให้ก็จะกังวลจนนอนไม่ได้เลย ทุกวันนี้ความรู้สึกคือเหมือนตื่นเช้าทุกวันเพื่อมาต่อสู้ต่อกรกับร้านข้างๆซึ่งมันเหนื่อยมาก มากจนบางทีก็อยากจะร้องไห้ เคยแอบมีคิดฆ่าตัวตายก็บ่อย บางคนอาจจะคิดว่าเรื่องแค่โดนคู่แข่งข้างๆแย่งลูกค้าไปมันแค่เรื่องเล็กๆ แต่สำหรับคนเป็นโรคเครียดโรคซึมเศร้าอย่างเรามันไม่เล็กเลย มันเหมือนต้องฝืนตัวเองมากกว่าแต่ก่อน จากเดิมที่ร้านเราจะเปิด7.30น. ปิด 21.00น. มีวันหยุดปิดร้านพักผ่อนเดือนล่ะครั้ง แต่ร้านข้างๆเปิด7.00น. ปิด 24.30น. มันเลยต้องกลายเป็นว่าเราต้องปรับเวลาใหม่ให้เหมือนกัน แถมวันหยุดเดือนล่ะครั้งที่เคยมีก็คือยกเลิกไปเลย ตอนนี้ทั้งเหนื่อยทั้งฝืนตัวเองสุดๆ ใครที่เปิดร้านค้าขายแล้วไม่เจออะไรแบบเรานี้ถือว่าโชคดีแล้วจริงๆน่ะพูดเลย เพราะต่อให้คุณจะเครียดเรื่องเศรษฐกิจแย่หรือยอดขายตกยังไงก็ยังไม่เท่ากับต้องมาเครียดเรื่องร้านคู่แข่งที่จงใจมาเปิดข้างๆน่ะ อันนี้พูดจากใจเลย