เวลาเผลอทำร้ายสัตว์ที่น่ารักๆ หรือ เห็นคริปเด็กจมน้ำ เช่น เผลอเลื่อนเก้าอี้ไปทับหางน้องแมวแล้วน้องร้องเสียงดังมากสะดุ้งกระโดดหนี ความรู้สึกปกติของคนทั่วไปก็จะสงสารน้องแมวใช่ไหมครับ ผมก็มีความรู้สึกสงสารน้องแมวที่เผลอไปเลื่อนเก้าอี้ทับหางโดยไม่ตั้งใจแต่ผมสังเกตุตัวเองว่า ในเสี้ยวนึงของความรู้สึกสงสาร มันมีความสะใจอยู่นิดๆด้วยครับ จะอธิบายยังไงดี เราก็รักเขา อยากปกป้องเขา เเต่ในเสี้ยวนึงเล็กๆของความรู้สึกกลับรู้สึกสะใจ สนุกสนาน ยินดีตอนน้องเจ็บตัว แล้วสาเหตุที่ผมต้องมาตั้งกระทู้เพื่อหาคำตอบนี้ เกิดจากคลิปนึงครับ ผมไปเห็นคลิปเด็กน้อยวัยเตาะแตะกำลังน่ารักคลานตกขอบสระล่วงลงไปในสระว่ายน้ำแล้วดิ้นแต่มีผู้ปกครองมาช่วยทัน นึกภาพออกไหมครับ โครตน่าสลดเลยนะ เด็กตัวเล็กๆคลานตกขอบสระแล้วพยายามตะเกียกตะกาย เป็นไม่กี่วินาทีที่ดูแล้วอึดอัดสงสารน้อง แต่ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ มันมีเสี้ยวนึงของความรู้สึกสะใจเข้ามาปะปน มันเป็นความรู้สึกเพียงเสี้ยวแว็บเดียวที่ผลุดขึ้นมา มันรู้สึกสะใจที่น้องจมน้ำแล้วต้องตะเกียกตะกายแบบนั้น มันเหมือนผมมักจะรู้สึกสะใจเวลาเห็นอะไรน่ารักๆต้องทุกทรมานหรือเจ็บตัว ผมพึ่งนึกได้ว่า ความรู้สึกนี้มันรุนแรงมากๆตอนเป็นเด็ก สมัยเด็กผมเคยเอาลูกไก่มาทรมานด้วยการบีบคอ ความรู้สึกตอนนั้นจำได้ดีว่าสนุก มีความสุข ที่ได้เห็นของน่ารักๆต้องทุกทรมาน กับครั้งนึงที่จำได้ดี ผมอ่านหนังสือกาตูนแล้วเห็นรูปภาพเด็กน้อยน่ารัก  ผมฉีกภาพนั้นออกมา แล้วพยายามเอาปากกาทิ่มให้เป็นรู ผมรู้สึกอยากทำร้ายเด็กในรูปนั้นที่เป็นเพียงภาพวาดเด็กน่ารักๆ ผมจำได้ดีว่ามันทนไม่ไหวถึงขนาดต้องฉีกภาพนั้นทิ้งแล้วจินตนาการว่าได้ฆ่าเด็กคนนั้นทิ้งไปแล้ว อาการแบบนี้มันคืออะไรหรอครับ เป็นโรคจิตประเภทนึงไหม จะจัดการความรู้สึกเสี้ยววินั้นทิ้งไปได้ยังไงครับ ตอนเป็นเด็กอาการรุนแรงมาก พอโตมามันก็เริ่มจางหายไป แต่พึ่งมาสังเกตุตัวเองว่า เริ่มมีอาการแบบนั้นอ่อนๆเกิดขึ้นตอนทำเรื่องไม่ดี  ถ้าคิดว่าผมเคยทำร้ายสัตว์ไหมในปัจจุบัน ผมทำร้ายแมวตัวนึงของผมครับตีจนหนังน้องเปิดนอนนิ่งเพียงเพรา ไม่ฟังผม (เหตุผลปัญญาอ่อนดีไหม) พอได้สติความโกรธหายไปเหลือแต่ความรู้สึกผิด
ผมปฎิญาณกับตัวเองว่าจะไม่ยอมตกเป็นทาสของอารมห์อีกต่อไป ผมพาน้องไปรักษาเสียเงินไป5พัน ทุกวันนี้ควบคุมอารมห์ได้ดีขึ้นไม่โกรธง่ายเหมือนแต่ก่อน แต่อย่างที่เล่ามา ยังมีเศษเสี้ยวอารมห์อยู่ ผมจะจัดการกับมันอย่างไรดี เรียกว่าอาการทางจิตแบบนึงได้ไหมครับ