ชีวิตผมตึงเครียดมากกก ทำไมพ่อแม่คนอื่นดูเลี้ยงดูสบายจัง ทำไมผมต้องโดนเลี้ยงดูแบบประหยัดด้วย ประหยัดแบบ ประหยัดเกินไปมากกกกกก ไม่มีความพอดีเลย ผมบอกเลยว่าความอดทนผมมีมากขนาดที่ว่า เพื่อนจะท็อคซิคแค่ไหนผมก็สามารถตีหน้านิ่งใส่และคุยแบบผู้ดีได้ เดินเป็นกิโลก็ยังไหว เหงื่อแตกเหงื่อแตน และแทบไม่ขอความช่วยเหลืออะไรจากคนอื่นเลย ทำคนเดียวหมด เดินไปไหนก็ไปคนเดียวได้ แอบนอย ว่าเพื่อนมีแต่ของดีๆใช้ ทำไมเราไม่มี เดินเข้าเซ็นทรัลฯซื้อของชิลๆ มีไอโฟน 15 ใช้ แล้วผมไม่เคยอิจฉาพวกเขาเลย อย่างมากผมก็แค่น้อยใจ บางทีมันเกินไปจนผมอยากร้องไห้
อ่านกระทู้อื่นๆ บางคนตัดพ้อพ่อแม่เลี้ยงดูสบายเกิน แต่ผมนี่แหละจะเป็นคนตัดพ้อว่าผมโดนเลี้ยงดูแบบประหยัดเกินไป ผมเข้าใจถึงหลักธรรมแล้ว เหตุว่าทำไมพระพุทธเจ้าถึงสอนให้เดินทางสายกลาง และพอดีๆ สายมันตึงเกิน ดีดไปแค่นิดเดียวก็ขาด
เข้าใจนะครับ ว่าสอนให้อดทนแบบคนสมัยก่อน แต่ตอนนี้ยุคดิจิตอลไม่ใช่ยุค 90 80 ค่าครองชีพก็สูงมาก มันคนละยุคกัน แล้วหลังจากนี้โลกมันพัฒนาไปเรื่อยๆจนไม่ต้องหาบเร่ หรือลำบากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ผมเหนื่อยมาก เหนื่อยสุดๆ ในสังคมผมมีแต่คนสบายๆ แต่พ่อแม่ผมสอนให้อดทน ผมมั่นใจว่าประเมินตัวเองได้ คิดเองได้ ว่าตรงไหนทำได้ ตรงไหนทำไม่ได้ หลายครั้งอยากเหวี่ยงใส่ท่านมากกก แต่ก็คุมอารมณ์ตัวเองไว้
ทำไมต้องเลือกเกิดไม่ได้ อยากเลือกเกิดได้สุดๆเลยครับ คนที่อยากลำบากก็มาอยู่กับพ่อแม่ที่ลำบาก คนอยากสบายก็อยู่กับพ่อแม่ที่สบาย จะได้ไม่มีปัญหาการเปรียบเทียบว่า "คนนี้ลำบากกว่าเธอตั้งเยอะ ทำไมอดทนไม่ได้" หรืออื่นๆ แต่ถ้าเป็นจริง โลกมันก็สวยเกินไปอ่ะเนอะ
ผู้ปกครองแต่ละท่านคิดว่าต้องสอนให้เด็กอดทน แต่มันเป็นแค่ความคิดมันง่ายอยู่แล้ว ท่านเป็นผู้กระทำ ท่านไม่ใช่คนโดน ท่านจะรู้สึกสงสารมากแค่ไหน เข้าใจแค่ไหน ท่านก็ไม่ใช่คนโดนอยู่ดี ว่ามันเหนื่อยและเครียดมากแค่ไหน และมันเป็นเหตุผลที่ผมอยากก้าวร้าวครับ พ่อแม่ในสมัยนี้มักจะเคยอยู่ในยุคที่ต้องลำบากใช่ไหมครับ แต่ตอนนี้มันมีโทรศัพท์ มี AI มีหุ่นยนต์แล้ว ผมแค่พิมพ์ถาม AI ผมก็สามารถเข้าใจทุกอย่างได้แล้วครับ หนังสือ หรือการเรียน แทบไม่จำเป็น อีกหน่อยปาวุฒิการศึกษาทิ้งได้เลย
ถ้าท่านถามถึงฐานะ ผมถูกเรียกระดับลูกคุณหนูได้เลยครับ ไม่อยากพูดเลย เดี๋ยวโดนหาว่าอวด แต่ผมเกรงว่าจะมีคนมาถามถึงฐานะน่ะสิครับ ถ้าโดนเข้าใจผิดนี่.. ยาวเลย
ได้โปรดอย่าคิดว่าผมโดนแค่นี้แล้วมาขอคำถามหรือคำตอบในพันทิปนะครับ มันไม่ใช่ครั้งแรก และไม่ใช่แค่ 2 - 3 ครั้ง ผมพยายามเข้าใจท่านสุดๆแล้วจริงๆ แต่ผมเองก็ต้องบอกตัวเองเหมือนกัน ว่าท่านก็พยายามเข้าใจผมมากจริงๆครับ
ทำไมพ่อแม่บางคนไม่มีความพอดีในการเลี้ยงดูเลยครับ?
อ่านกระทู้อื่นๆ บางคนตัดพ้อพ่อแม่เลี้ยงดูสบายเกิน แต่ผมนี่แหละจะเป็นคนตัดพ้อว่าผมโดนเลี้ยงดูแบบประหยัดเกินไป ผมเข้าใจถึงหลักธรรมแล้ว เหตุว่าทำไมพระพุทธเจ้าถึงสอนให้เดินทางสายกลาง และพอดีๆ สายมันตึงเกิน ดีดไปแค่นิดเดียวก็ขาด
เข้าใจนะครับ ว่าสอนให้อดทนแบบคนสมัยก่อน แต่ตอนนี้ยุคดิจิตอลไม่ใช่ยุค 90 80 ค่าครองชีพก็สูงมาก มันคนละยุคกัน แล้วหลังจากนี้โลกมันพัฒนาไปเรื่อยๆจนไม่ต้องหาบเร่ หรือลำบากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ผมเหนื่อยมาก เหนื่อยสุดๆ ในสังคมผมมีแต่คนสบายๆ แต่พ่อแม่ผมสอนให้อดทน ผมมั่นใจว่าประเมินตัวเองได้ คิดเองได้ ว่าตรงไหนทำได้ ตรงไหนทำไม่ได้ หลายครั้งอยากเหวี่ยงใส่ท่านมากกก แต่ก็คุมอารมณ์ตัวเองไว้
ทำไมต้องเลือกเกิดไม่ได้ อยากเลือกเกิดได้สุดๆเลยครับ คนที่อยากลำบากก็มาอยู่กับพ่อแม่ที่ลำบาก คนอยากสบายก็อยู่กับพ่อแม่ที่สบาย จะได้ไม่มีปัญหาการเปรียบเทียบว่า "คนนี้ลำบากกว่าเธอตั้งเยอะ ทำไมอดทนไม่ได้" หรืออื่นๆ แต่ถ้าเป็นจริง โลกมันก็สวยเกินไปอ่ะเนอะ
ผู้ปกครองแต่ละท่านคิดว่าต้องสอนให้เด็กอดทน แต่มันเป็นแค่ความคิดมันง่ายอยู่แล้ว ท่านเป็นผู้กระทำ ท่านไม่ใช่คนโดน ท่านจะรู้สึกสงสารมากแค่ไหน เข้าใจแค่ไหน ท่านก็ไม่ใช่คนโดนอยู่ดี ว่ามันเหนื่อยและเครียดมากแค่ไหน และมันเป็นเหตุผลที่ผมอยากก้าวร้าวครับ พ่อแม่ในสมัยนี้มักจะเคยอยู่ในยุคที่ต้องลำบากใช่ไหมครับ แต่ตอนนี้มันมีโทรศัพท์ มี AI มีหุ่นยนต์แล้ว ผมแค่พิมพ์ถาม AI ผมก็สามารถเข้าใจทุกอย่างได้แล้วครับ หนังสือ หรือการเรียน แทบไม่จำเป็น อีกหน่อยปาวุฒิการศึกษาทิ้งได้เลย
ถ้าท่านถามถึงฐานะ ผมถูกเรียกระดับลูกคุณหนูได้เลยครับ ไม่อยากพูดเลย เดี๋ยวโดนหาว่าอวด แต่ผมเกรงว่าจะมีคนมาถามถึงฐานะน่ะสิครับ ถ้าโดนเข้าใจผิดนี่.. ยาวเลย
ได้โปรดอย่าคิดว่าผมโดนแค่นี้แล้วมาขอคำถามหรือคำตอบในพันทิปนะครับ มันไม่ใช่ครั้งแรก และไม่ใช่แค่ 2 - 3 ครั้ง ผมพยายามเข้าใจท่านสุดๆแล้วจริงๆ แต่ผมเองก็ต้องบอกตัวเองเหมือนกัน ว่าท่านก็พยายามเข้าใจผมมากจริงๆครับ