ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นคนที่สนับสนุนความคิดของทุกคนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เราไม่เคยดับฝันใคร ถึงแม้บางทีเราจะรู้ผลอยู่แล้วว่ามันอาจจะไม่ดีแบบที่เขาคิด ขอยกเหตุการ์ณนึงขึ้นมาเล่าให้เห็นภาพชัดๆ คือแฟนเก่าเราคนนึง มีงานประจำรายได้ประมาณ13,000 เลิกงานประมาณ5โมงเย็นก็จะมาเป็นไรเดอร์รับส่งอาหาร แต่จู่ๆวันนึงเขาก็ปรึกษาเราว่า เขาจะออกจากงาน แล้วมาวิ่งงานแบบเต็มตัว เพราะแค่ช่วงที่เขาเลิกงานมา เขาวิ่งงานแค่2-3ชม.ก็ได้4-500แล้ว เขาเลยคิดว่าถ้าวิ่งงานทั้งวันอาจจะได้เยอะกว่าที่ทำประจำ ซึ่ง เราก็รู้อยู่แล้วว่ามันไม่มั่นคง เราก็บอกเขาไป ทั้งข้อดีและข้อเสียตามที่เราคิด มันก็ควรจะจบ แต่ก็ไม่รู้ทำไม เราต้องปิดท้ายประโยคว่า แต่ก็..ถ้าอยากลองก็ลอง ถ้าไม่ไหวก็กลับไปทำงานเหมือนเดิม แล้วผลมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ มันไม่ไหว สุดท้ายต้องกลับไปทำงาน แล้วมันก็เหมือนเสียเวลาไปเปล่าๆสองสามเดือน เราเลยคิดว่า มันเป็นเพราะเราหรือเปล่าที่สนับสนุนความคิดเขาในทางที่ผิด ขอความเห็นเพื่อไปปรับใช้ในชีวิตหน่อยค่ะ คือเราก็อยากเด็ดขาดมากกว่านี้นะคะ แต่เราก็อยากให้เค้ารู้ถึงผลด้วยตัวเอง แต่บางทีมันก็กระทบตัวเราด้วยเนี่ยแหละ จะยอมใจร้าย ห้ามไปเลย หรือเป็นแบบนี้ต่อไปดีคะ