รถรางเคลื่อนตัวผ่านลูปกระจก ด้านนอกเป็นท้องฟ้าและเมฆลอยผ่าน นี่เป็นเครื่องเล่นรถไฟเหาะที่วิ่งรอบดินแดนพระอาทิตย์
เน็ตมองไปทั่ว เดินไปทั่วอย่างคนเหม่อลอย สิ่งที่เห็นได้ชัดคือจำนวนคนเล่น เหมือนว่าครึ่งหนึ่งของคนวันที่ 2 จะได้หายไปแบบไม่เจอตัว
หลาย ๆ เครื่องเล่นเน็ตขึ้นขี่มาแล้ว แต่ที่ยังไม่ขึ้นคือชิงช้าสวรรค์ดินแดนพระอาทิตย์ เน็ตเดินไปดูว่ามีคนเล่นเยอะไหม
อหิงสาตัวหนึ่งรออยู่หน้าทางเข้ายิ้มต้อนรับทุกคนที่เดินผ่าน
“เหลือที่อยู่ 2 อันครับ รออีกนิดนึงนะ” พอเห็นเน็ต อหิงสาก็บอกทันทีจากที่มองดูเครื่องเล่นและเดินตรงมา
“ผมจะขึ้นครับ” เน็ตเริ่มชินกับการเข้าใช้เครื่องเล่นมาสองวันแล้ว
“ได้ครับ” อหิงสายืนนิ่งอยู่สักพัก
กระเช้าชิงช้าสวรรค์มาหยุดที่ทางเข้าชิงช้าสวรรค์พอดิบพอดี เน็ตขึ้นไปนั่ง ชิงช้าสวรรค์ทั้งหมุนทั้งลอยมันน่าอัศจรรย์ใจจริง ๆ ยิ่งอยู่สูงยิ่งรู้สึกว่าตนเองลอยได้
ในระหว่างที่เน็ตใกล้ถึงบนสุด เด็กคนหนึ่งก็โผล่มาพร้อมทักทาย
“คุณชื่อเน็ตใช่ไหมครับ”
เน็ตไม่สงสัยถ้ามีใครรู้จักชื่อเขาเพราะอยู่ห้องศูนย์ เด็กน่าสงสัยไม่รอให้เน็ตคิดก็พูดต่อ
“กว่าจะเจอกระเช้าที่คุณอยู่ …นี่กุญแจของรุ่นพี่บล็อกครับ เขาทำไม่สำเร็จเลยอยากให้คุณทำต่อครับ”
“บอกตามความจริง ผมไม่อยากแบกภาระใคร”
“แค่รับไว้เก็บไว้ในห้องก็พอ” เด็กน่าสงสัยบอกจนเน็ตปฏิเสธไม่ลง
“ผมชื่อมอนิเตอร์ อยู่กลุ่มล่าภารกิจลับ คุณบล็อกก็อยู่ครับ”
เน็ตได้ยินเรื่องกลุ่มต่าง ๆ มาประมาณหนึ่งแล้ว ส่วนตามล่าภารกิจลับนี่ถือว่าเล่นของยากเลยนะ
“นี่วันที่ 3 ของคุณใช่ไหมครับ” มอนิเตอร์ถาม
“ใช่ครับ”
“งั้นต้องมีใบเบิกทางก่อน” มอนิเตอร์มองลงด้านใต้ของชิงช้าสวรรค์ “ช้าจริง”
เน็ตยังไม่ได้ตอบตกลงว่าจะไปกับเขาเลย แต่เน็ตก็อยากรู้ว่าภารกิจลับเป็นยังไง
“ผมเหลือภารกิจประจำวันอยู่ 2 อัน”
“ไม่ต้องทำหรอก รางวัลมันเทียบไม่ได้กว่าภารกิจลับ”
แต่เน็ตยึดมั่นในภารกิจที่เข้ามาในสวนสนุก จึงขอไปเล่นเครื่องเล่นที่อื่น มอนิเตอร์ตอบตกลง
เน็ตเดินออกจากเครื่องเล่นครั้งสุดท้าย นาทีนั้นสาวสามคนก็เข้ามาคุยด้วย
“คุณศูนย์ จะไปที่ไหนต่อคะ” ใบหน้าที่ดูเป็นมิตรเลยทำให้เน็ตวางใจที่จะตอบ
“จะไปหาภารกิจลับทำครับ”
“คุณอยู่กลุ่มล่าภารกิจลับเหรอ”
“ยังไม่ได้รู้รายละเอียดเลยครับ”
“อ๋อ ระวังจะถูกหลอกนะคะ” เน็ตตกใจกับคำพูดของเธอ
“ให้คุณเน็ตเป็นคนตัดสินใจเองเถอะครับ เขาเกิดมาเพื่อเป็นคนสามัญ”
“เข้าใจค่ะ…เข้าใจ …งั้นไปก่อนนะคะ” เธอมองเน็ตในใจไม่คิดว่าเน็ตเป็นคนพิเศษ
มอนิเตอร์พาเน็ตไปที่ตู้โทรศัพท์ที่เกือบจะติดกันกับอีกตัว
“คุณเน็ตเดินตามผมมานะครับ”
มอนิเตอร์พาเน็ตเดินรอดช่องที่ร่างกายเด็กเดินเข้าไปได้ ทางเริ่มมืด และรู้สึกถึงความยาวที่ไม่มีที่สิ้นสุด ด้านหน้ามีแสงส่องมา
เมื่อหลุดออกมาจากที่แคบ ภาพที่เน็ตเห็นเป็นพระอาทิตย์ส่องแสงตรงมา แต่รอบ ๆ ทั้งหมดมืดและปรากฏดวงดาวระยิบระยับสวยงาม
มอนิเตอร์หายไป
ร่างวัยชราของคนห้าท่านที่ชะตาได้มาบรรจบกันกับเด็กที่ชื่อเน็ต มันปรากฏบนแสงเดียวกันจากพระอาทิตย์ เน็ตมองแสงแยงตาจนมองไม่เห็นหน้า
เน็ตตกใจการที่ชายชรากับหญิงชราอยู่กับเขาส่วนหนึ่งบนสวนสนุก ความลับนี้ทำให้เน็ตเริ่มอยากค้นหาอีก
เสียงของชายชราเริ่มพูด “จงเลือกพวกเราในห้าคน”
“เลือกแล้วจะได้อะไร”
“พลัง”
เน็ตครุ่นคิดอยู่นาน พยายามมองคนที่อยู่เบื้องหน้า เป็นไปได้ว่าสิ่งที่เน็ตจะได้ขึ้นมาน่าจะเป็นของแบบเดียวกับบล็อกที่มอบให้
“ผมไม่เลือกได้ไหม” เน็ตตอบแบบหวาดระแวง
“ได้ตามที่ขอ มีคนแบบคุณพูดแบบเดียวกันแบบนี้อยู่”
ผลลัพธ์ตามมาเกิดขึ้นรอบ ๆ พระอาทิตย์ขยับเข้ามาที่เน็ต ผู้สูงอายุค่อย ๆ สลายหายไปพร้อมกับเสียงหัวเราะทิ้งไว้
พระอาทิตย์วิ่งผ่านร่างเน็ตไป แสงแดดที่คุ้นเคยปรากฏเห็นห้องที่มอนิเตอร์มองมาที่เขา
“คุณเป็นอะไร ไม่ขยับมาสักพักล่ะ ที่ที่เราอยู่นี้คือคลังข้อมูลของสวนสนุก”
ห้องแห่งนี้คนที่จะเข้ามาได้ต้องผ่านกฎเกณฑ์ไปมาพระจันทร์พระอาทิตย์ก่อนวันที่ 3 มีแค่คนไม่กี่คนที่จะรู้ว่ามีสวนสนุกตอนกลางคืนด้วย
เน็ตก้าวไปด้านหน้าแบบลังเล เขากังวัลว่าสิ่งที่เขาทำมันอาจจะผิด
“ผมอยากให้คุณได้เจอตายายมั่งมีก่อนจะอธิบายทุก ๆ อย่างให้ฟัง”
เน็ตมองไปที่ปลายสุดของห้องมีคนอายุมากชายหญิงอยู่ในตู้กระจก
“ยายมั่งตามี” มอนิเตอร์เรียกคนที่อยู่ด้านในห้องกระจก
“งานพิเศษเหรอ” ยายมั่งว่า
“นี่สมาชิกใหม่ของกลุ่มล่าภารกิจลับ” มอนิเตอร์ตอบ ตายายมั่งมีอยู่คนละห้อง ตาที่ได้ยินเสียงยายก็พูดถาม
“ชื่ออะไรล่ะ”
เน็ตรู้สึกแปลก ๆ อาจเพราะรูปลักษณ์ที่แก่ชราของผู้สูงวัยที่และของที่อยู่ในห้องตายายเต็มไปด้วยเหรียญทอง
“เน็ต” ตอบ
“เดินมาใกล้ ๆ หน่อย” ตามีเรียกเน็ต “ถึงจะเห็นหน้าตา แต่อีกแค่ไม่กี่วันก็จากกันอยู่ดี ส่วนภารกิจลับมีคนเห็นแล้ว อยากได้ก็ควรทำให้เร็วหน่อยนะ”
มอนิเตอร์ได้ยิน “ต้องรีบทำเหรอ”
“ใกล้ไขปริศนาได้แล้วล่ะ”
มอนิเตอร์วาร์ปหายไป ไม่ถามสักคำว่าให้เน็ตทำอะไร
“นี่หนู ลองไปสวนสนุกตอนเที่ยงคืนดูนะ จะมีใครสักคนมอบงานให้หนูทำ” ยายมั่งเอ่ย
สิ่งเดียวที่เน็ตต้องการตอนนี้คือ จะออกจากที่นี่ได้ยังไง เขามองสำรวจอีกครั้ง
“ที่นี่ไม่มีทางออกเหรอครับ” เน็ตต้องถามยิ่งอยู่นาน เน็ตยิ่งรู้สึกว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ ๆ
“เธอน่ะได้รับพลังอะไรเหรอ” ตามีถามขึ้นและเน็ตคิดว่าแค่คำถามทั่วไป
“ไม่มีพลังอะไรเลยครับ”
ตามียิ้ม ยายมั่งยิ้ม ทั้งสองคิดว่าเด็กตรงหน้าพวกเขาเป็นเด็กฉลาด หากรู้ว่ามีพลังอาจจะถูกเปรียบเทียบ
“เห็นอะไรนั่นไหม” ตามีชี้นิ้วไปที่ตู้เติมเกม เน็ตเข้าใจว่าใช้แบบเดียวกับตู้โทรศัพท์
“ยังไงครับ”
“เคยใช้ไหมละ”
“เคยใช้แต่ตู้โทรศัพท์”
“อยากไปดินแดนไหนล่ะ กลางวันและกลางคืน”
“เอากลางวันครับ”
“หยอดเหรียญลงไป แล้วใส่หมายเลข 101”
เน็ตทำตามแบบจริงจัง เพราะนี่คือครั้งแรกของเขา
เสร็จจากนั้น เน็ตก็มาอยู่ที่หอคอยร่อยชั้นในแดนพระจันทร์ เขางงเป็นไก่ตาแตก มันต้องแน่อยู่แล้วตายายสองคนที่อยู่ในตู้นั้นชอบแกล้งเด็ก
Morning Star 3 Ver.1.2 ล่าภารกิจลับ
เน็ตมองไปทั่ว เดินไปทั่วอย่างคนเหม่อลอย สิ่งที่เห็นได้ชัดคือจำนวนคนเล่น เหมือนว่าครึ่งหนึ่งของคนวันที่ 2 จะได้หายไปแบบไม่เจอตัว
หลาย ๆ เครื่องเล่นเน็ตขึ้นขี่มาแล้ว แต่ที่ยังไม่ขึ้นคือชิงช้าสวรรค์ดินแดนพระอาทิตย์ เน็ตเดินไปดูว่ามีคนเล่นเยอะไหม
อหิงสาตัวหนึ่งรออยู่หน้าทางเข้ายิ้มต้อนรับทุกคนที่เดินผ่าน
“เหลือที่อยู่ 2 อันครับ รออีกนิดนึงนะ” พอเห็นเน็ต อหิงสาก็บอกทันทีจากที่มองดูเครื่องเล่นและเดินตรงมา
“ผมจะขึ้นครับ” เน็ตเริ่มชินกับการเข้าใช้เครื่องเล่นมาสองวันแล้ว
“ได้ครับ” อหิงสายืนนิ่งอยู่สักพัก
กระเช้าชิงช้าสวรรค์มาหยุดที่ทางเข้าชิงช้าสวรรค์พอดิบพอดี เน็ตขึ้นไปนั่ง ชิงช้าสวรรค์ทั้งหมุนทั้งลอยมันน่าอัศจรรย์ใจจริง ๆ ยิ่งอยู่สูงยิ่งรู้สึกว่าตนเองลอยได้
ในระหว่างที่เน็ตใกล้ถึงบนสุด เด็กคนหนึ่งก็โผล่มาพร้อมทักทาย
“คุณชื่อเน็ตใช่ไหมครับ”
เน็ตไม่สงสัยถ้ามีใครรู้จักชื่อเขาเพราะอยู่ห้องศูนย์ เด็กน่าสงสัยไม่รอให้เน็ตคิดก็พูดต่อ
“กว่าจะเจอกระเช้าที่คุณอยู่ …นี่กุญแจของรุ่นพี่บล็อกครับ เขาทำไม่สำเร็จเลยอยากให้คุณทำต่อครับ”
“บอกตามความจริง ผมไม่อยากแบกภาระใคร”
“แค่รับไว้เก็บไว้ในห้องก็พอ” เด็กน่าสงสัยบอกจนเน็ตปฏิเสธไม่ลง
“ผมชื่อมอนิเตอร์ อยู่กลุ่มล่าภารกิจลับ คุณบล็อกก็อยู่ครับ”
เน็ตได้ยินเรื่องกลุ่มต่าง ๆ มาประมาณหนึ่งแล้ว ส่วนตามล่าภารกิจลับนี่ถือว่าเล่นของยากเลยนะ
“นี่วันที่ 3 ของคุณใช่ไหมครับ” มอนิเตอร์ถาม
“ใช่ครับ”
“งั้นต้องมีใบเบิกทางก่อน” มอนิเตอร์มองลงด้านใต้ของชิงช้าสวรรค์ “ช้าจริง”
เน็ตยังไม่ได้ตอบตกลงว่าจะไปกับเขาเลย แต่เน็ตก็อยากรู้ว่าภารกิจลับเป็นยังไง
“ผมเหลือภารกิจประจำวันอยู่ 2 อัน”
“ไม่ต้องทำหรอก รางวัลมันเทียบไม่ได้กว่าภารกิจลับ”
แต่เน็ตยึดมั่นในภารกิจที่เข้ามาในสวนสนุก จึงขอไปเล่นเครื่องเล่นที่อื่น มอนิเตอร์ตอบตกลง
เน็ตเดินออกจากเครื่องเล่นครั้งสุดท้าย นาทีนั้นสาวสามคนก็เข้ามาคุยด้วย
“คุณศูนย์ จะไปที่ไหนต่อคะ” ใบหน้าที่ดูเป็นมิตรเลยทำให้เน็ตวางใจที่จะตอบ
“จะไปหาภารกิจลับทำครับ”
“คุณอยู่กลุ่มล่าภารกิจลับเหรอ”
“ยังไม่ได้รู้รายละเอียดเลยครับ”
“อ๋อ ระวังจะถูกหลอกนะคะ” เน็ตตกใจกับคำพูดของเธอ
“ให้คุณเน็ตเป็นคนตัดสินใจเองเถอะครับ เขาเกิดมาเพื่อเป็นคนสามัญ”
“เข้าใจค่ะ…เข้าใจ …งั้นไปก่อนนะคะ” เธอมองเน็ตในใจไม่คิดว่าเน็ตเป็นคนพิเศษ
มอนิเตอร์พาเน็ตไปที่ตู้โทรศัพท์ที่เกือบจะติดกันกับอีกตัว
“คุณเน็ตเดินตามผมมานะครับ”
มอนิเตอร์พาเน็ตเดินรอดช่องที่ร่างกายเด็กเดินเข้าไปได้ ทางเริ่มมืด และรู้สึกถึงความยาวที่ไม่มีที่สิ้นสุด ด้านหน้ามีแสงส่องมา
เมื่อหลุดออกมาจากที่แคบ ภาพที่เน็ตเห็นเป็นพระอาทิตย์ส่องแสงตรงมา แต่รอบ ๆ ทั้งหมดมืดและปรากฏดวงดาวระยิบระยับสวยงาม
มอนิเตอร์หายไป
ร่างวัยชราของคนห้าท่านที่ชะตาได้มาบรรจบกันกับเด็กที่ชื่อเน็ต มันปรากฏบนแสงเดียวกันจากพระอาทิตย์ เน็ตมองแสงแยงตาจนมองไม่เห็นหน้า
เน็ตตกใจการที่ชายชรากับหญิงชราอยู่กับเขาส่วนหนึ่งบนสวนสนุก ความลับนี้ทำให้เน็ตเริ่มอยากค้นหาอีก
เสียงของชายชราเริ่มพูด “จงเลือกพวกเราในห้าคน”
“เลือกแล้วจะได้อะไร”
“พลัง”
เน็ตครุ่นคิดอยู่นาน พยายามมองคนที่อยู่เบื้องหน้า เป็นไปได้ว่าสิ่งที่เน็ตจะได้ขึ้นมาน่าจะเป็นของแบบเดียวกับบล็อกที่มอบให้
“ผมไม่เลือกได้ไหม” เน็ตตอบแบบหวาดระแวง
“ได้ตามที่ขอ มีคนแบบคุณพูดแบบเดียวกันแบบนี้อยู่”
ผลลัพธ์ตามมาเกิดขึ้นรอบ ๆ พระอาทิตย์ขยับเข้ามาที่เน็ต ผู้สูงอายุค่อย ๆ สลายหายไปพร้อมกับเสียงหัวเราะทิ้งไว้
พระอาทิตย์วิ่งผ่านร่างเน็ตไป แสงแดดที่คุ้นเคยปรากฏเห็นห้องที่มอนิเตอร์มองมาที่เขา
“คุณเป็นอะไร ไม่ขยับมาสักพักล่ะ ที่ที่เราอยู่นี้คือคลังข้อมูลของสวนสนุก”
ห้องแห่งนี้คนที่จะเข้ามาได้ต้องผ่านกฎเกณฑ์ไปมาพระจันทร์พระอาทิตย์ก่อนวันที่ 3 มีแค่คนไม่กี่คนที่จะรู้ว่ามีสวนสนุกตอนกลางคืนด้วย
เน็ตก้าวไปด้านหน้าแบบลังเล เขากังวัลว่าสิ่งที่เขาทำมันอาจจะผิด
“ผมอยากให้คุณได้เจอตายายมั่งมีก่อนจะอธิบายทุก ๆ อย่างให้ฟัง”
เน็ตมองไปที่ปลายสุดของห้องมีคนอายุมากชายหญิงอยู่ในตู้กระจก
“ยายมั่งตามี” มอนิเตอร์เรียกคนที่อยู่ด้านในห้องกระจก
“งานพิเศษเหรอ” ยายมั่งว่า
“นี่สมาชิกใหม่ของกลุ่มล่าภารกิจลับ” มอนิเตอร์ตอบ ตายายมั่งมีอยู่คนละห้อง ตาที่ได้ยินเสียงยายก็พูดถาม
“ชื่ออะไรล่ะ”
เน็ตรู้สึกแปลก ๆ อาจเพราะรูปลักษณ์ที่แก่ชราของผู้สูงวัยที่และของที่อยู่ในห้องตายายเต็มไปด้วยเหรียญทอง
“เน็ต” ตอบ
“เดินมาใกล้ ๆ หน่อย” ตามีเรียกเน็ต “ถึงจะเห็นหน้าตา แต่อีกแค่ไม่กี่วันก็จากกันอยู่ดี ส่วนภารกิจลับมีคนเห็นแล้ว อยากได้ก็ควรทำให้เร็วหน่อยนะ”
มอนิเตอร์ได้ยิน “ต้องรีบทำเหรอ”
“ใกล้ไขปริศนาได้แล้วล่ะ”
มอนิเตอร์วาร์ปหายไป ไม่ถามสักคำว่าให้เน็ตทำอะไร
“นี่หนู ลองไปสวนสนุกตอนเที่ยงคืนดูนะ จะมีใครสักคนมอบงานให้หนูทำ” ยายมั่งเอ่ย
สิ่งเดียวที่เน็ตต้องการตอนนี้คือ จะออกจากที่นี่ได้ยังไง เขามองสำรวจอีกครั้ง
“ที่นี่ไม่มีทางออกเหรอครับ” เน็ตต้องถามยิ่งอยู่นาน เน็ตยิ่งรู้สึกว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ ๆ
“เธอน่ะได้รับพลังอะไรเหรอ” ตามีถามขึ้นและเน็ตคิดว่าแค่คำถามทั่วไป
“ไม่มีพลังอะไรเลยครับ”
ตามียิ้ม ยายมั่งยิ้ม ทั้งสองคิดว่าเด็กตรงหน้าพวกเขาเป็นเด็กฉลาด หากรู้ว่ามีพลังอาจจะถูกเปรียบเทียบ
“เห็นอะไรนั่นไหม” ตามีชี้นิ้วไปที่ตู้เติมเกม เน็ตเข้าใจว่าใช้แบบเดียวกับตู้โทรศัพท์
“ยังไงครับ”
“เคยใช้ไหมละ”
“เคยใช้แต่ตู้โทรศัพท์”
“อยากไปดินแดนไหนล่ะ กลางวันและกลางคืน”
“เอากลางวันครับ”
“หยอดเหรียญลงไป แล้วใส่หมายเลข 101”
เน็ตทำตามแบบจริงจัง เพราะนี่คือครั้งแรกของเขา
เสร็จจากนั้น เน็ตก็มาอยู่ที่หอคอยร่อยชั้นในแดนพระจันทร์ เขางงเป็นไก่ตาแตก มันต้องแน่อยู่แล้วตายายสองคนที่อยู่ในตู้นั้นชอบแกล้งเด็ก