ชีวิตผมก็เจอมรสุมมาเยอะนะครับ เจออุปสรรค แต่ก็หาทางออกได้ตลอด
แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงนี้ผมฝันร้ายบ่อย บ้างก็เป็นเหตุการณ์ในอดีตที่เคยเกิดขึ้น
ผมมักจะฝันย้อนเหตุการณ์ไปตอนประถมบ่อยครั้ง ถึงเพื่อนเก่าคนนึง ซึ่งติดต่อไม่ได้
และไม่เห็นหน้ากันตั้งแต่จบประถม แต่ก็พอทราบความเคลื่อนไหวหลังจากจบประถมครับ
      ความฝันมันเป็นเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงครับ เป็นภาพเขาแอบไปร้องให้หลังห้องน้ำเก่า
ร้องอยู่คนเดียว เปื้อนหยากไย่ ในฝันมีแค่นั้น แต่เหตุการณ์จริง เป็นเพราะเขาโดนเพื่อนหัวโจกรังแก
เข้าใจว่าเขาขโมยโมเดลและเพื่อนก็ลงความเห็นใส่ร้ายเขา ท้ายที่สุดเป็นเพื่อนต่างห้องเอาไป เรื่องก็จบ
จำได้แม่นยำครับ ว่าไม่มีใครทำร้ายทุบตีเขา แค่ตะคอก ผลักเฉยๆ
      กับอีกครั้งคือเขานั่งรอคุณแม่มารับ นั่งลำพัง แล้วพูดอะไรสักอย่าง รู้สึกจะบอกว่าอย่าทิ้งเขา
ในความจริงก็เป็นอย่างนั้นครับ เขาจะนั่งรอคุณแม่มารับ และค่อนข้างกลับช้า แต่จำไม่ได้ว่าชีวิตจริงพูดงี้ไหม
คุณแม่เขาเป็นนางพยาบาล ซึ่ง รพ. ก็อยู่ตรงข้าม รร.นี่เอง ไม่รู้เหตุผลเหมือนกันว่า ทำไมเข้าไม่ข้ามสะพานลอยไปหาแม่
      ในความทรงจำหลักๆ คือ เพื่อนคนนี้เป็นผู้ชายเรียร้อย ดูสะอาด ไม่เล่นกีฬาเหมือนเด็กชายทั่วไป 
เขาจะชอบอยู่คนเดียว นั่งเหม่อบ้าง นั่งเปิดดูรูปในหนังสือเรื่อยเปื่อย ( ไม่น่าจะอ่าน ) ที่ห้องสมุด
เป็นเด็กหน้าตาดีคนนึง

       ผมเคยตั้งกระทู้ไว้แล้วถึงเรื่องที่ฝันถึงเขาบ่อยๆ สืบได้แค่ว่าหลังจากจบที่นี่
เขาไปเรียนต่อโรงเรียนชื่อดังประจำจังหวัดหัวเมืองใกล้ๆ ซึ่งก็น่าจะผิดแปลกกับพฤติกรรม
รวมถึงการเลี้ยงดูเขา เขาน่าจะอยู่ไกลบ้านไม่ได้ เด็ก 12-13 เอง คุณแม่ก็ไม่น่าจะปล่อยไป
มันก็อดนึกไม่ได้นะครับ ว่าหลังจากนั้นเขาจะเจอมรสุมอะไรบ้าง  
รู้แค่ว่าตอนนี้ผมฝันถึงเขาบ่อยมาก บางคืนละเมอตื่น บางคืนก็เสียใจ ทำไมไม่เคยช่วยเขาเลย
ชีวิตจริงไม่ช่วย ในฝันก็ไม่เคยช่วย  บางทีก็ฝันว่าเขาเป็นวิญญาณมาหลอกก็มี หลายครั้งที่ผม
ร้องไห้กับความฝัน หรือผมเริ่มมีอาการป่วยครับ เลยฟุ้งซ่านฝันถึงเรื่องนี้