อืมมม  เหตุการณ์พึ่งไปแค่ 2 เดือน และตอนนี้เราอยู่ม.5 เป็นชั้นที่ต้องหาเก็บเกี่ยวกับประการณ์ใหม่ๆ เราเลยไปค่ายที่หนึ่งมา มันเป็นค่ายที่รวมหลายๆจังหวัดทั่วประเทศไทย ส่วนตัวมองว่าค่ายนี้ดีมากๆเพราะทำให้ได้เจอผู้คนที่หลากหลาย อีกอย่างคือเป็นค่ายที่ทำให้เราได้เจอกับคนๆหนึ่งๆ บ่อยครั้งที่สายตาของเราจะไปหยุดอยู่ที่เขา เขาขยับตัวนิดหน่อยก็เรียกความสนใจจากเราได้ง่ายๆ ไม่ใช่ว่าเขาหล่อที่สุด เพราะในค่ายนี้คนที่หล่อหรือสวยมีเยอะมากๆ แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงคอยมองหาแต่คนๆนั้นอยู่ตลอด พอได้อยู่ใกล้ๆกัน ได้ทำกิจกรรมร่วมกันเรากลับไม่กล้ามอง(ไม่มองเลย) กลัวอะไรก็ไม่รู้ ตอนแรกนึกว่าอาจจะเพราะเจอคนตรงสเปคก็เลยมองแต่เขาบ่อยๆ พอกับบ้านไปคงลืมหน้าเขาไปเองแหละ เพราะเราจำหน้าใครไม่เก่ง แต่คนที่จำหน้าใครไม่เก่งคนนี้กลับไม่เคยลืมหน้าคนๆนั้นเลยตั้งแต่กลับมา นี่ก็ผ่านมา2เกือบ3เดือน เรายังคิดถึงรอยยิ้มของเขาอยู่บ่อยๆอยู่เลย จนเราไปหาไอจีเขาเจอ แต่เขาไม่ลงอะไรเลย ถ้าคุณมาเห็นกระทู้นี้ของเรา เราอยากจะบอกว่าลงสตอรี่บ่อยๆหน่อย คนทางนี้จะได้มีกำลังใจเรียน ส่วนความรู้สึกของเรา เดียวเรารับผิดชอบมันเอง ไม่รู้หรอกว่าต้องทำแบบไหน แต่เราตระหนักกับตัวเองเสมอว่าคนที่ดีขนาดนั้นเราไม่ควรให้เขามาเสียเวลากับเราที่ยังเอาแน่เอานอนไม่ได้ (: