อันนี้สงสัยจริงๆนะครับ
วันนี้ผมทำงานเสร็จและกลับมาถึงคอนโดตอน 17.30 น. หมดแรงเลยนอนงีบตรงโซฟา ผ่านไปสักพักได้ยินเสียงเด็กกรี๊ด ๆ ๆ ผมก็คิดว่าเป็นคนที่เดินผ่านหน้าห้องเฉยๆอีกไม่นานคงเงียบ ผมนอนไปประมาณครึ่งชั่วโมงกว่าๆแต่ก็ยังได้ยินเสียงเด็กกรี๊ดสลับกับหัวเราะแทรกเข้ามาตลอด ผมเลยลุกเดินออกไปคุย
สรุปว่าเป็นแขกต่างชาติที่เข้ามาพักแบบ Airbnb (เจ้าของห้องบางคนแอบทำ -*-) ระหว่างนี้เขาเลยยืนรอรถอยู่ในอาคารหน้าทางออกตึก ซึ่งห้องผมอยู่ไม่ไกล ถัดไปประมาณ 4-5 ห้องจากประตูทางออกอาคาร
ที่ผมหงุดหงิดคือเขาไม่มีท่าที่กังวล เครียด หรือแม้แต่จะทำให้เด็กหยุดเสียงดังเลย กลับกัน มีแต่แววตาเอ็นดูยิ้มแย้มมองเด็กทั้งๆที่มันเป็นสถานที่พักอาศัยซึ่งมีหลายๆคนอาศัยอยู่ และเด็กก็ไม่ใช่ทารกนะครับ น่าจะวัยประถมแล้ว
ตอนหลังมีคนร้องเรียนไปทางนิติ ก็เลยมีพี่ๆรปภ.มาเชิญพวกเขาออกไปนอกอาคารเรียบร้อยแล้วครับ
จะว่าไปผมยังเคยเห็นเด็กที่วิ่งเล่นในทางเดินสาธารณะไปชนคนนั้นคนนี้ที หรือแม้แต่เด็กๆที่ตะโกนคำหยาบใส่กัน พ่อแม่บางคนก็ยังหัวเราะชอบใจ ผมเลยสงสัยว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้นได้ครับ?
ทำไมพ่อแม่บางคนถึงดูภูมิใจเวลาลูกทำตัวไม่น่ารัก?
วันนี้ผมทำงานเสร็จและกลับมาถึงคอนโดตอน 17.30 น. หมดแรงเลยนอนงีบตรงโซฟา ผ่านไปสักพักได้ยินเสียงเด็กกรี๊ด ๆ ๆ ผมก็คิดว่าเป็นคนที่เดินผ่านหน้าห้องเฉยๆอีกไม่นานคงเงียบ ผมนอนไปประมาณครึ่งชั่วโมงกว่าๆแต่ก็ยังได้ยินเสียงเด็กกรี๊ดสลับกับหัวเราะแทรกเข้ามาตลอด ผมเลยลุกเดินออกไปคุย
สรุปว่าเป็นแขกต่างชาติที่เข้ามาพักแบบ Airbnb (เจ้าของห้องบางคนแอบทำ -*-) ระหว่างนี้เขาเลยยืนรอรถอยู่ในอาคารหน้าทางออกตึก ซึ่งห้องผมอยู่ไม่ไกล ถัดไปประมาณ 4-5 ห้องจากประตูทางออกอาคาร
ที่ผมหงุดหงิดคือเขาไม่มีท่าที่กังวล เครียด หรือแม้แต่จะทำให้เด็กหยุดเสียงดังเลย กลับกัน มีแต่แววตาเอ็นดูยิ้มแย้มมองเด็กทั้งๆที่มันเป็นสถานที่พักอาศัยซึ่งมีหลายๆคนอาศัยอยู่ และเด็กก็ไม่ใช่ทารกนะครับ น่าจะวัยประถมแล้ว
ตอนหลังมีคนร้องเรียนไปทางนิติ ก็เลยมีพี่ๆรปภ.มาเชิญพวกเขาออกไปนอกอาคารเรียบร้อยแล้วครับ
จะว่าไปผมยังเคยเห็นเด็กที่วิ่งเล่นในทางเดินสาธารณะไปชนคนนั้นคนนี้ที หรือแม้แต่เด็กๆที่ตะโกนคำหยาบใส่กัน พ่อแม่บางคนก็ยังหัวเราะชอบใจ ผมเลยสงสัยว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้นได้ครับ?