เล่าเข้าเรื่องตอนกำลังสร้างตัว เรากับสามีแต่งงานกันจะเข้าปีที่ 3 กู้ซื้อบ้านในนามสามี ผ่อนบ้านช่วยกัน เริ่มเลย
จำเนื่อเรื่องได้คร่าวๆว่า แม่สามีช่วยออกเงินเพื่อมากู้บ้าน ซึ่งเราจำได้ไม่หมด พอกู้ซื้อบ้านได้ ทำการตกแต่งบ้านเรียบร้อย พร้อมเข้าอยู่
มันดูไม่มีปัญหาอะไร ไม่มีได้ไง ไอ้เราดันเป็นคนเรียบร้อย สะอาด ระเบียบไปหน่อย พอแม่สามีมาอยู่ด้วย สภาพบ้านคนแก่อ่าเนาะ ทุกคนรับไม่ได้ บ้านหลังแรก บ้านฉันนนนน ไม่ควรเป็นแบบนี้ ไม่ไหวอ่า คุยเลยๆ สามีเธอดูสิ ตรงนี้ทำไมยังงี้ ทำไมแบบนั้น โน้นนี่นั่น บลาๆๆๆๆ ( เหมือนคนเยอะ เยอะแหละ บ้านเรา ) สามีไปคุยกะแม่ว่า เก็บกวาดด้วยทำอะไร มีอีกเรื่องเราเหมือนโลกส่วนตัวสูงเลยแหละ ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย จนกลายเป็นปัญหา สามีเลยไม่พอใจที่เราเป็นแบบนี้ เหมือนว่าให้เราปรับตัวบ้าง ก่อนหน้านี้แม่สามีจะชอบนั่งโซฟาแล้วของแกชอบวางไม่เป็นระเบียบ หลางอย่างที่เราไม่ค่อยชอบ สามีซึ่งเป็นคนกลาง แค่พูดมันไม่ได้ดั้งใจเรา ตนมันสะสมมาเรื่อยๆว่า เธอให้แม่ไปอยู่ที่อื่นได้มั้ย มันอึดอัด มันอยู่ด้วยกันไม่ได้  นางไปคุยกะแม่ แม่แกพูดว่าแม่ไม่เคยไปวุ่นวายเลย แม่อยู่ของแม่ แค่นั้น ปัญหามันมาลงที่เราเฉย เราคือตัวปัญหาจนทุกวันนี้ ไม่ยอมถอยเอาแต่ชนะ เหมือนตัวเองจะโรคจิตด้วยมั้ง งง อ่า ปัญหาเกิดจากเราจริงๆหรา ครอบครัวที่แม่สามีมาเกี่ยวข้อง มีวิธีไหนช่วยให้ดีขึ้น หรือ จีดการความรู้สึกได้บ้าง เพราะอยู่แบบนี้เหมือนตัดไม่ขาด บ้านหลังแรกอยากใช้ชีวิตกับสามี 2 คนมากกว่า ไม่ใช่เซฟโซนเลย  😫😫😭😭😭