นักท่องเที่ยวไทยไปเกาหลีใต้น้อยลงเพราะมาตรการตรวจคนเข้าเมืองที่เข้มงวดมากขึ้นจนเป็นข่าวในเกาหลี ซึ่งดูจากคอมเมนต์ของชาวเกาหลีแล้วดูเหมือนจะดีใจมากกว่าเพราะที่ผ่านมาเราคงไปสร้างปัญหาให้เขาจริง ๆ
แต่ทำไมนะ เรื่องแบบเดียวกันนี้กลับไม่ค่อยมีปัญหากับ "ญี่ปุ่น" ทั้งที่คนไทยก็แอบไปทำงานแบบผิดกฎหมายที่ญี่ปุ่นไม่น้อย แต่เราแทบไม่เคยเห็นคนญี่ปุ่น "เหยียด" คนไทยเหมือนเกาหลีเลย?
ความรู้สึกส่วนตัวของผมเวลาทำงานร่วมกับคนญี่ปุ่นจะรู้สึกเสมอว่าเขาให้เกียรติคนไทยมาก จะหมั่นถามความรู้สึกและใส่ใจเราอย่างสม่ำเสมอ และมักจะยกเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทของเขากับบริษัทในไทยมาพูดคุยกันเสมอ เมื่อมีเรื่องความแตกต่างในวัฒนธรรมการทำงานเขามักจะหยวน ๆ โอนอ่อนตามเรายกเว้นเรื่องมาตรฐานต่าง ๆ อันนี้ญี่ปุ่นเขาเป๊ะมาก
ส่วนคนเกาหลีที่ผมมีโอกาสทำงานด้วย ส่วนมากแม้จะนิสัยดี ร่วมมือในการทำงานเป็นอย่างดี แต่สิ่งที่สัมผัสได้ชัดเจนคือเขาจะภูมิใจในผลงานของเขามากกกกกและไม่ยอมปรับระบบต่าง ๆ ตามวัฒนธรรมของไทยเลย ส่วนตัวผมเคยเจองานหนึ่งซึ่งทีมงานคนไทยทำงานตั้งต้นมาครบแล้วแต่ใช้วิธีแตกต่างจากของเขา แม้จะดูเล็กน้อยแต่หัวหน้าทีมชาวเกาหลีขอยกเลิกงานวันนั้นไปเลยเพราะคิดว่าทำแล้วอาจไม่สมบูรณ์แบบก็ไม่ทำต่อดีกว่า
สำหรับผมแล้วความรู้สึกที่เกิดขึ้นคือญี่ปุ่นจะยอมรับความโหลยโท่ยของเราตราบใดที่ยังคงมาตรฐานของเขาได้ บางครั้งอาจจะชื่นชมด้วยซ้ำว่าเออ คนไทยนี่ยืดหยุ่นดีนะ ไม่เครียด แถมมองว่าตัวเองเครียดเกินไป ไม่รู้จักผ่อนคลายเหมือนคนไทย
ในขณะที่เกาหลีนั้นแตกต่าง เขามักมองว่าทีมงานชาวไทย "มือไม่ถึง" และไม่เชื่อว่าจะทำได้หากเขาไม่กำกับแบบเข้มงวดทุกขั้นทุกตอน และมักมองคนไทยว่าขี้เกียจ ไม่ขวนขวาย (ซึ่งก็จริงอยู่แหละ) ผมเชื่อว่านั่นเป็นที่มาของอุปนิสัยที่มักเหยียดเราเสมอ
ไม่แน่ใจว่าคนอื่นมีประสบการณ์กับคนทั้ง 2 ชาตินี้ยังไงกันบ้างครับ
ทำไมรู้สึกว่าญี่ปุ่นไม่เหยียดเราเหมือนเกาหลี ใครเคยมีประสบการณ์จากทั้ง 2 ประเทศนี้บ้างครับ
แต่ทำไมนะ เรื่องแบบเดียวกันนี้กลับไม่ค่อยมีปัญหากับ "ญี่ปุ่น" ทั้งที่คนไทยก็แอบไปทำงานแบบผิดกฎหมายที่ญี่ปุ่นไม่น้อย แต่เราแทบไม่เคยเห็นคนญี่ปุ่น "เหยียด" คนไทยเหมือนเกาหลีเลย?
ความรู้สึกส่วนตัวของผมเวลาทำงานร่วมกับคนญี่ปุ่นจะรู้สึกเสมอว่าเขาให้เกียรติคนไทยมาก จะหมั่นถามความรู้สึกและใส่ใจเราอย่างสม่ำเสมอ และมักจะยกเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทของเขากับบริษัทในไทยมาพูดคุยกันเสมอ เมื่อมีเรื่องความแตกต่างในวัฒนธรรมการทำงานเขามักจะหยวน ๆ โอนอ่อนตามเรายกเว้นเรื่องมาตรฐานต่าง ๆ อันนี้ญี่ปุ่นเขาเป๊ะมาก
ส่วนคนเกาหลีที่ผมมีโอกาสทำงานด้วย ส่วนมากแม้จะนิสัยดี ร่วมมือในการทำงานเป็นอย่างดี แต่สิ่งที่สัมผัสได้ชัดเจนคือเขาจะภูมิใจในผลงานของเขามากกกกกและไม่ยอมปรับระบบต่าง ๆ ตามวัฒนธรรมของไทยเลย ส่วนตัวผมเคยเจองานหนึ่งซึ่งทีมงานคนไทยทำงานตั้งต้นมาครบแล้วแต่ใช้วิธีแตกต่างจากของเขา แม้จะดูเล็กน้อยแต่หัวหน้าทีมชาวเกาหลีขอยกเลิกงานวันนั้นไปเลยเพราะคิดว่าทำแล้วอาจไม่สมบูรณ์แบบก็ไม่ทำต่อดีกว่า
สำหรับผมแล้วความรู้สึกที่เกิดขึ้นคือญี่ปุ่นจะยอมรับความโหลยโท่ยของเราตราบใดที่ยังคงมาตรฐานของเขาได้ บางครั้งอาจจะชื่นชมด้วยซ้ำว่าเออ คนไทยนี่ยืดหยุ่นดีนะ ไม่เครียด แถมมองว่าตัวเองเครียดเกินไป ไม่รู้จักผ่อนคลายเหมือนคนไทย
ในขณะที่เกาหลีนั้นแตกต่าง เขามักมองว่าทีมงานชาวไทย "มือไม่ถึง" และไม่เชื่อว่าจะทำได้หากเขาไม่กำกับแบบเข้มงวดทุกขั้นทุกตอน และมักมองคนไทยว่าขี้เกียจ ไม่ขวนขวาย (ซึ่งก็จริงอยู่แหละ) ผมเชื่อว่านั่นเป็นที่มาของอุปนิสัยที่มักเหยียดเราเสมอ
ไม่แน่ใจว่าคนอื่นมีประสบการณ์กับคนทั้ง 2 ชาตินี้ยังไงกันบ้างครับ