หน่วงๆในใจ มีความสุขแต่ไม่สุด จะเศร้าก็ไม่ใช่ บางทีนั่งเหม๋อลอยๆ อยู่บ่อยๆ อยู่คนเดียวไม่รู้ต้องการอะไร ไร้ความรู้สึก  เหมือนทั้งโลกมันแปลก ชอบเหม๋อ ขนาดคนข้างหน้าพูดก็ไม่รู้ว่าพูดอะไร ใจไม่จดจ่อ รู้สึกอ้างว้าง รู้สึกไม่มีใครรู้ความรู้สึกข้างในใจจริงๆ ไร้ความหวัง  ไม่มีไฟ  ไม่มีสมาธิ อยู่ได้ทั้งวันแบบบไม่คุยกับใคร รู้สึกไร้ตัวตนในบางครั้ง ชอบขี้น้อยใจไปซ่ะทุกอย่าง  เริ่มไม่อยากทำอะไรเพราะคิดว่าทำไม่ได้ เบื่อ รู้สึกอยู่บ้านคือเซฟโซนที่ดีอยู่ระดับนึง แต่ก็รู้สึกไม่ใช่เซฟโซนจริงๆ  ขก พูด รำคาญในบางครั้ง น่าเบื่อ