สวัสดีค่ะเราเป็นนักเรียนม.3ซึ่งในวันนี้เราอยากจะมาระบายมากๆเลยค่ะเราทั้งเครียด ทั้งกดดันตัวเอง ทั้งเหนือยทั้งท้อเลยค่ะช่วงม.1ชีวิตเราดีอยู่ค่ะเเต่ช่วงม.2ขึ้นไปเราย้ายไปเรียนที่ชลบุรีเราชอบเรียนโรงเรียนนั้นมากเลยค่ะทั้งเพื่อนทั้งการสอนดีไปหมดทุกๆอย่างจริงๆค่ะเเต่ปัญหามันก็เริ่มเกิดขึ้นเพราะว่าปัญหาทางบ้านฝั่งนั้น เราเลยจำเป็นที่จะต้องย้ายมาที่จันบุรีค่ะตอนเราย้ายมาเรารู้สึกได้เลยค่ะว่าที่ๆเราไม่ควรอยู่เลยค่ะปัญหาเยอะมากๆทั้งถ้อยคำพูดของญาติ ชาวบ้าน หรือเพื่อนๆ เพราะว่าเราเป็นคนหน้าตาไม่ดีไม่ดีทุกๆอย่างเลยค่ะเค้าเลยพากันพูดเรารู้สึกไม่ดีเลยค่ะเราเครียดมากๆหลังจากนั้ยเราก็เลยไปสมัครเรียนค่ะในม.2เทอม2ค่ะพอเราเข้าไปในสังคมโรงเรียนนั้นเรายิ่งเครียดหนักมากค่ะถึงขั้นเเพนิคเลยกลับจากโรงเรียนมาร้องไห้ทุกวันเลยค่ะเพราะเพื่อนๆคนในโรงเรียนไม่ต้อนรับเราเลย แม้ว่าจะเล่นด้วยยังเล่นนิดๆเเล้วก็ไปหาคนอื่นเลยค่ะเเต่เค้าชอบใช้เราค่ะทั้ง เก็บจาน ถือของ ถือรองเท้า ฝากซื้อของ  เก็บของ ฝากงาน แต่เราก็ยังทำค่ะเพราะเรากลัวไม่มีเพื่อนค่ะเรารู้ค่ะว่าเราทำอะไรลงไปแต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้เลยเราเหนื่อยมากๆมันสะสมมาเกือบปีแล้วค่ะตั้งเเต่ย้ายมาที่โรงเรียนนี้เราเหนื่อยสุดๆไปเลยค่ะเราทั้งโดนบลูลี่ที่เราหน้าตาไม่ดีไม่ดีทุกๆอย่างเลย ขนาดเรายังไม่ได้ทำอะไรเค้าก็ไม่ชอบเราเเล้วค่ะเราเหนื่อยมากๆขนาดนัดเรียนคนบนรถรับส่งเค้ายังไม่ชอบเราเลยค่ะคนรอบข้างเค้ามีเเต่คนเเลบนี้จริงๆหรอคะเราอยากมีเพื่อนที่จริงใจเหมือนคนอื่นๆบ้างค่ะเราเหนื่อยมากที่เราต้องรับมันอยู่ฝ่ายเดียวเราก็อยากหน้าตาดีบ้างเผื่อชีวิตของเราขะดีขึ้นค่ะจบม.3เราไม่อยากต่อที่นี้เลยค่ะเราต่อที่อื่นเเต่อาเราอยากใ้ห้เราต่อที่นี้ค่ะเพราะอยากให้อยู่กับยายเราก็ยังไม่บอกไปหรอกค่ะว่าจะไปเรียนต่อที่ไหนขอบคุณสำหรับที่อ่านเราระบายนะคะมันสะสมมาเกือบปีแล้วค่ะเราระบายกับใครไม่ได้เลยขอบคุณนะคะ