คือพ่อเรานอกใจแม่ค่ะ จากกระทู้ที่เเล้วที่เราเคยตั้ง :") คือจริงๆแล้ว แม่เรารู้ก่อนแล้วแล้วค่ะ แต่แม่ไม่อยากให้เรากับน้องคิดมาก อยากให้เรากับน้องตั้งใจเรียน
เราขอโทษที่มาตั้งคำถามแบบนี้อีกครั้ง ครั้งนี้มันหนักจนเราไม่ไหวแล้ว แม่เราจับได้ว่าพ่อพ่อกลับดึกเพราะแอบไป ผญ.คนนั้น แม่เราเสียใจมาก แม่เราร้องไห้ แล้วก็กลับมากินเบียร์จากที่ปกติไม่เคยดื่มเลย ตั้งแต่เราเกิดมายังไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้ กับกินเบียเลย แม่บอกว่าแม่เลิกหลังจากที่มีเรา แม่เรากินจนสภาพไม่ไหวเลย เหมือนแบบว่าคนเมาไม่ได้สติ พ่อเราเข้ามาเห็นก็น่ากลัวมาก ทำหน้าหน้ากลัวแล้วก็ด่าแม่เราเหมือนเป็นคนละคน พ่อเราด่าแม่ว่า โตป่านนี้แล้วยังทำตัวเหมือนเด็กปัญญาอ่อน ให้เราลากแม่ไปทิ้งไม่งั้นเดี๋ยวจะกระทืบซ้ำ แล้วก็อะไรสักอย่างที่เป็นคำหยาบ เรากลัวมาก เราใช้ชีวิตมาจะ20ปีแล้ว เรายังไม่เคยได้ยินคำหยาบที่ออกมาจากปากพ่อของเราเลย :") คำพูดพ่อเราตะคอกแม่แรงไปมาก แม่เราก็เมาไม่ได้สติ เราได้ยินแต่ละคำที่พ่อพูดกับแม่เรากลัว เราแทบจะร้องไห้ ทำไมพ่อไม่เห็นใจแม่บ้างว่าที่ผ่านมาแม่เสียใจแค่ไหน
อาทิตย์ที่แล้วเราเคยคุยกับพ่อเรื่องนี้ พอพอเรารู้ว่าเรานึกว่าพ่อมีเมียน้อย พ่อเราบอกเราว่า เหมือนกันทั้งแม่ทั้งลูก ฆ่าปาดคอทิ้งให้หมดบ้านเลยดีไหม เราตกใจมาก เราตัวแข็ง ทำอะไรไม่ถูก หายใจไม่ทัน เหมือนเป็นแพนิค
ตอนนี้พ่อเราน่ากลัวมาก เราให้แม่กับน้องมานอนที่ห้องนอนเรา เรากลัวพ่อมาก ไม่กล้าไปหาพ่อ เราเอามีดเข้ามาให้ห้องด้วยอันหนึง เรารู้สึกไม่ปลอดภัยเรากลัวพ่อเข้ามาทำอะไรเรา พ่อเราตะคอกใส่เราแรงมาก เราเห็นข่าวพ่อยิงเด็กแล้วยิงตัวเองตาม เรากลัวว่าพ่อจะคิดแบบนั้น เรากลัวว่าถ้าเราเปิดเทอมกลับไปอยู่หอ แม่กับน้องจะอยู่ยังไง เราควรทำยังไงดี
พ่อพูดจารุนแรงใส่แม่ จะทำร้ายร่างกาย เราควรทำยังไงดีคะ เรากลัว
เราขอโทษที่มาตั้งคำถามแบบนี้อีกครั้ง ครั้งนี้มันหนักจนเราไม่ไหวแล้ว แม่เราจับได้ว่าพ่อพ่อกลับดึกเพราะแอบไป ผญ.คนนั้น แม่เราเสียใจมาก แม่เราร้องไห้ แล้วก็กลับมากินเบียร์จากที่ปกติไม่เคยดื่มเลย ตั้งแต่เราเกิดมายังไม่เคยเห็นแม่ร้องไห้ กับกินเบียเลย แม่บอกว่าแม่เลิกหลังจากที่มีเรา แม่เรากินจนสภาพไม่ไหวเลย เหมือนแบบว่าคนเมาไม่ได้สติ พ่อเราเข้ามาเห็นก็น่ากลัวมาก ทำหน้าหน้ากลัวแล้วก็ด่าแม่เราเหมือนเป็นคนละคน พ่อเราด่าแม่ว่า โตป่านนี้แล้วยังทำตัวเหมือนเด็กปัญญาอ่อน ให้เราลากแม่ไปทิ้งไม่งั้นเดี๋ยวจะกระทืบซ้ำ แล้วก็อะไรสักอย่างที่เป็นคำหยาบ เรากลัวมาก เราใช้ชีวิตมาจะ20ปีแล้ว เรายังไม่เคยได้ยินคำหยาบที่ออกมาจากปากพ่อของเราเลย :") คำพูดพ่อเราตะคอกแม่แรงไปมาก แม่เราก็เมาไม่ได้สติ เราได้ยินแต่ละคำที่พ่อพูดกับแม่เรากลัว เราแทบจะร้องไห้ ทำไมพ่อไม่เห็นใจแม่บ้างว่าที่ผ่านมาแม่เสียใจแค่ไหน
อาทิตย์ที่แล้วเราเคยคุยกับพ่อเรื่องนี้ พอพอเรารู้ว่าเรานึกว่าพ่อมีเมียน้อย พ่อเราบอกเราว่า เหมือนกันทั้งแม่ทั้งลูก ฆ่าปาดคอทิ้งให้หมดบ้านเลยดีไหม เราตกใจมาก เราตัวแข็ง ทำอะไรไม่ถูก หายใจไม่ทัน เหมือนเป็นแพนิค
ตอนนี้พ่อเราน่ากลัวมาก เราให้แม่กับน้องมานอนที่ห้องนอนเรา เรากลัวพ่อมาก ไม่กล้าไปหาพ่อ เราเอามีดเข้ามาให้ห้องด้วยอันหนึง เรารู้สึกไม่ปลอดภัยเรากลัวพ่อเข้ามาทำอะไรเรา พ่อเราตะคอกใส่เราแรงมาก เราเห็นข่าวพ่อยิงเด็กแล้วยิงตัวเองตาม เรากลัวว่าพ่อจะคิดแบบนั้น เรากลัวว่าถ้าเราเปิดเทอมกลับไปอยู่หอ แม่กับน้องจะอยู่ยังไง เราควรทำยังไงดี