สวัสดีครับวันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์การเป็นโรคกลัวรูครั้งแรกที่เป็นเหมือนผมกำลังจะเทน้ำร้อนใส่มาม่าแล้วก็แกะเครื่องปรุงอะไรใส่พอเสร็จสรรพผมเปิดกล่องมาม่าออกมาแล้วก็เห็นฟองมันขึ้นมาแล้วก็เหมือนเป็นรูๆคือมันจู่ๆก็รู้สึกแบบว่าแพนิคแล้วก็ตกใจคือตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรหลังจากนั้นผมก็เป็นคนเล่นเน็ตดูสักพักก็รู้ว่าผมจะมีอาการแบบว่าเป็น phobia และช่วงนั้นก็ทำงานอยู่พอดีแล้วกลัวว่ามันจะกระทบกับงานมากใครที่เป็นอยู่ ผมมีวิธีแก้มาให้แต่บอกไว้ก่อนว่ามันไม่ได้หาย100%แต่จะลดระดับมาประมาณกลางๆหรือมากกว่านั้น วิธีนี้เป็นวิธีส่วนตัวที่ผมลองเอามาใช้(1.ลองหามองรูเยอะๆที่รู้สึกว่ากลัวทุกคนจะชอบหนีปัญหาที่ตัวเองกลัวใช่ไหมครับแต่อย่าทำแบบนั้นยิ่งหนีมันก็จะยิ่งไม่ลดความกลัวลงเลยลองกลับไปจ้องกับรูเยอะๆที่ตัวเองกลัวจ้องไปแล้วหายใจลึกๆออกช้าๆแล้วคิดว่ามันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดแต่ใครที่ไม่ไหวก็อย่าฝืนครับค่อยๆทำ)
2.(ลองคุยกับตัวเองดูครับว่าผ่านอะไรมาบ้างเรื่องแค่นี้ทำไมต้องกลัวหรือคุยกับเพื่อนหรือคนที่ไว้วางใจจะรู้สึกสบายใจขึ้น
3.ออกกำลังกายหรือฟังเพลงจะช่วยลดความเครียดได้มากเลยครับ
4.พักผ่อนให้เพียงพอจะช่วยให้สมองทำงานและไม่ล้าดื่มน้ำให้เยอะๆ
5.อย่าเครียดหากกังวลกับการรู้สึกกลัวหายใจลึกๆปล่อยออกมาช้าๆ
6.ดูสื่อให้ความบันเทิงหรือรายการตลกการหัวเราะจะลดความเครียดลงไปมากก
วิธีนี้เป็นวิธีที่ผมคิดและลองเอามาใช้เองนะครับบอกไว้ก่อนเลยว่ามันจะช่วยแค่ลดอาการกลัวลงมาแต่เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติที่คนทุกคนต้องมีอาการกลัวอะไรสักสิ่งหนึ่งซึ่งมันไม่ใช่อาการกลัวเสมอไปแต่มันเป็นความรู้สึกขยะแขยงต่างหากครับแต่หากภาพมันติดตาจนมีปัญหาการใช้ชีวิตประจำวันประมาณ2-3วันไม่ดีขึ้นควรปรึกษาแพทย์ทันทีนะครับอย่าปล่อยให้หนักจนเป็นซึมเศร้า
ใครเป็นโรคกลัวรูบ้างคับ(ไม่ต้องห่วงไม่มีรูป)
2.(ลองคุยกับตัวเองดูครับว่าผ่านอะไรมาบ้างเรื่องแค่นี้ทำไมต้องกลัวหรือคุยกับเพื่อนหรือคนที่ไว้วางใจจะรู้สึกสบายใจขึ้น
3.ออกกำลังกายหรือฟังเพลงจะช่วยลดความเครียดได้มากเลยครับ
4.พักผ่อนให้เพียงพอจะช่วยให้สมองทำงานและไม่ล้าดื่มน้ำให้เยอะๆ
5.อย่าเครียดหากกังวลกับการรู้สึกกลัวหายใจลึกๆปล่อยออกมาช้าๆ
6.ดูสื่อให้ความบันเทิงหรือรายการตลกการหัวเราะจะลดความเครียดลงไปมากก
วิธีนี้เป็นวิธีที่ผมคิดและลองเอามาใช้เองนะครับบอกไว้ก่อนเลยว่ามันจะช่วยแค่ลดอาการกลัวลงมาแต่เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติที่คนทุกคนต้องมีอาการกลัวอะไรสักสิ่งหนึ่งซึ่งมันไม่ใช่อาการกลัวเสมอไปแต่มันเป็นความรู้สึกขยะแขยงต่างหากครับแต่หากภาพมันติดตาจนมีปัญหาการใช้ชีวิตประจำวันประมาณ2-3วันไม่ดีขึ้นควรปรึกษาแพทย์ทันทีนะครับอย่าปล่อยให้หนักจนเป็นซึมเศร้า