ฟังธรรมะ นั่งสมาธิประจำ
รู้สึกว่าทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนอนิจจัง และไม่เที่ยง
มีแนวความคิดสันโดษมากขึ้น ไม่ชอบที่ๆคนเยอะๆ
อยากหาความสงบในชีวิต

รู้สึกโลกวุ่นวาย มีเกิดมีดับตลอดเวลา
คนที่พาบพบในชีวิตไม่จากเป็น ก็จากตาย
เบื่อกับโลกทุนนิยม วัตถุ ความโลภ ของผู้คน
เริ่มตั้งคำถามและค้นหาความจริงว่าเราเกิดมาทำไม

จึงทำสมาธิให้สงบให้นิ่ง
ความจริงคืออะไร เราคือใคร มาอยู่ในโลกนี้ทำไม
และจากโลกนี้ไปจะไปไหน
เวลาเห็นผู้คนแล้วรู้สึกว่าทุกคนร่วมเป็นเพื่อนทุกข์

สิ่งเหล่านี้ปกติหรือไม่