มีใครเป็นแบบผมไหมครับ

เบื่อบ้าน ไม่อยากอยู่บ้าน 

เบื่อครอบครัว เบื่อความคิด เบื่อสังคมแบบนี้ 

เครียด มีแต่ปัญหา 

ครอบครัวไม่สนใจ ไม่ซัพพอร์ตอะไรเลย 
มีแต่บ่น เอาแต่ชีวิตเก่าๆ มาเล่า มีเงินต้องอดออม อย่าใช้เยอะ แต่ไม่คิดวิธีหา คิดแต่ได้มาเท่านี้จะใช้ชีวิตอยู่ไปถึงเงินออกได้ยังไง เงินน้อยนิด ภาระเท่าภูเขา เเค่เราฟังมันก็ไม่ใชละ ไม่มีความคิดที่จะมีชีวิตดีกว่านี้เลย

พอมีปัญหาอะไรมามีแต่บอกให้ยอม ยอมเขาอย่างเดียว ทั้งที่เราถูก ทำไมเราต้องยอมให้คนอื่นมาด่ามาว่า

อีกอย่างที่ผมเจ็บใจ 
เขาจะชอบบอกว่าเราไม่มีปัญญา " มีปัญญาหรอ "

ผมอยากออกไปใช้ชีวิต ในแบบที่ผมอยากทำ อยากไปในที่อยากไป อยากเที่ยว อยากเจอเพื่อน

แต่นี่อะไร วันๆ ทำงาน เงินออกใช้หนี้ หนี้ที่บ้าน หนี้ส่งน้องเรียน บ่นแต่ไม่มีเงิน แต่หาเงินวันนึ่งไม่ใช่น้อยๆ 
ที่บ้านชอบใช้จ่ายแบบไม่คิด ซื้อของแต่ห้อง ผ่อนเฟอร์นิเจอร์ ซื้อขนมเลี้ยงเด็ก เลี้ยงคนแถวบ้าน (ไม่ใช่แค่ช่วงเทศกาลหรือวันพิเศษอะไรนะ แทบทุกวันที่หยุดเลย)

เบื่อมากที่ต้องอยู่แบบนี้ 
ผมควรออกมาใช้ชีวิตข้างนอกดีไหม