เราเป็นผู้หญิงค่ะ ทางบ้านค่อนข้างจะชนบทและมีแนวคิดที่ก่อนจะอยู่ด้วยกันควรแต่งงานกันก่อน แต่ด้วยความที่อยู่ในวัยทำงานแล้วจึงเปิดใจบอกกับพ่อแม่เวลาไปมาหาสู่กับแฟนซึ่งต้องค้างคืน ตอนแรกพ่อแม่ก็ไม่อยากอนุญาตแต่ก็จำใจยอมค่ะ อาจด้วยวัยของเราด้วย
----แต่ ทางบ้านก็อยากให้ทางบ้านแฟนมาคุยกันบ้าง  เราบอกพ่อแม่แล้วว่างานแต่ต้องใช้เงิน เราอาจจะต้องเตรียมกันอีกหลายอีกหลายปี พ่อแม่ก็เข้าใจแต่ก็อยากให้หมั้นกันก่อน(การหมั้นแถวบ้านไม่ได้จัดงาน มีแต่ญาติมาทานข้าวเย็น กันของหมั้น) หรืออย่างน้อยก็พาญาติผู้ใหญ่มาคุยกัน

แต่เราคุยกับแฟนเรา เขาก็บอกว่าพ่อไม่ว่างบ้าง ที่บ้านงานยุ่งบ้าง(เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัด)  ซึ่งเราเองก็โดนญาติผู้ใหญ่ถามตลอดเลยว่าคุยกันเรื่องหมั้นหมายบ้างยังเพราะเราเสียหายไปแล้ว  แต่เราพูดแทนแฟนตลอดค่ะว่าขอเวลาหาเงินสักหน่อยก่อน  แต่พอเราคุยกับแฟนเขาก็ทำเหมือนอึดอัดเหมือนเราไปเร่งเค้า

ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนเขาไม่ได้ต้องการที่จะมีเราขนาดนั้นเลยค่ะ ไม่รู้คิดมากไปหรือทุกคนคิดว่ายังไงบ้างคะ ตอนนี้น้อยใจค่ะเหมือนเค้าไม่อยากจะมาทำอะไรให้มันถูกตามประเพณีเลย  แล้วเราก็กลัวพ่อแม่เราจะมองเขาไม่ดีด้วย

ขออีกคำถามค่ะ จะจัดการความรู้สึกยังไงดีคะเหมือนโดนญาติผู้ใหญ่หลายๆคนกดดันด้วยเราก็ห่วงความรู้สึกพ่อแม่ด้วย  แต่พอมาคุยกับแฟนเขาทำท่าทางอึดอัดบางทีก็เงียบใส่กันเป็นวัน

ปล.เรากับแฟนมีแพลนจะแต่งงานกันอยู่ค่ะ ช่วยกันเก็บเงิน อยู่ แต่คงอีกหลายปีถึงจะได้แต่งที่บ้านเลยอยากให้หมั้น เพราะเวลามาหากันทีก็ต้องค้างคืน ที่บ้านก็กลัวคนมองเราไม่ดีค่ะ

.....ที่มาตั้งกระทู้คืออยากได้รับความเห็นจากคนที่เป็นคนนอก อยากได้มุมมองหลายๆมุมค่ะ ขอบคุณค่ะ