แฟน คือการที่คน2คนรักกัน แล้วตกลงเป็นแฟนกันโดยปากเปล่า หรืออาจจะมีสิ่งแทนใจเล็กๆน้อยๆให้กัน
หลังจากที่ตกลงเป็นแฟนกัน สามารถเรียกอีกคนว่า ที่รัก เค้า ตัวเอง เรียกชื่อ พูดกับคนอื่นว่าเป็นแฟนได้ แต่ห้ามเรียกว่าผัวเมีย สามีหรือภรรยาเด็ดขาด เพราะยังไม่ได้แต่งงานกัน
ขอบเขตที่สามารถทำได้หลังตกลงเป็นแฟน คือ การจับมือ กอด อุ้ม จูงมือ แต่ห้ามจูบปาก หอมแก้ม และห้ามอาศัยอยู่ในห้องเดียวกันแบบค้างคืน เพราะมันจะดูน่าเกลียด
สิ่งที่ยึดเหนี่ยวในความสัมพันธ์นี้ไว้คือสัญญาทางใจล้วนๆ

คู่หมั้น คือการที่คนเป็นแฟนกัน ตกลงหมั้นหมายกัน
โดยมีสิ่งแทนใจคือแหวนหมั้น และการรับรู้ของญาติผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่าย
หลังจากที่หมั้นหมายกัน สามารถเรียกอีกคนว่า ว่าที่สามีหรือว่าที่ภรรยาได้ หรือจะเรียกว่า ที่รัก เค้า ตัวเอง เหมือนเดิมก็ได้
ขอบเขตที่ทำได้เพิ่มเติมหลังจากหมั้นหมายกันแล้ว คือสามารถจูบปาก หอมแก้ม และอาศัยอยู่ในห้องเดียวกันในยามวิกาลได้ แต่ยังห้ามมีอะไรกัน จนกว่าจะส่งตัวเจ้าสาวเข้าเรือนหอหลังแต่งงานเท่านั้น
สิ่งที่ยึดเหนี่ยวในความสัมพันธ์นี้ไว้คือแหวนหมั้น และการรับรู้ของญาติผู้ใหญ่

คู่สมรส คือการที่คู่หมั้น หรือแฟนกัน ตกลงแต่งงานกัน อาจจะไม่ต้องหมั้นกันก่อนก็ได้ สิ่งที่ต้องทำคือ จัดงานแต่งงาน มีสินสอด มีขันหมาก มีแขกมาร่วมงาน มีงานเลี้ยง มีแหวนหมั้น มีการผูกข้อไม้ข้อมือ และส่งเข้าเรือนหอ และที่สำคัญต้องมีการจดทะเบียนสมรส ถึงจะเป็นการแต่งงานกันโดยสมบูรณ์
หลังจากส่งเข้าเรือนหอแล้วถึงจะเป็นสามีภรรยากันโดยสมบูรณ์ และสามารถมีอะไรกันกับคนรักได้
โดยสิ่งที่ยึดเหนี่ยวในความสัมพันธ์นี้ไว้คือใบทะเบียนสมรสและการรับรู้ในวงกว้าง ญาติเธอเป็นญาติฉันเราปรองดองเป็นครอบครัวเดียวกัน

จากที่กล่าวมาทั้งหมด ผมเข้าใจแบบนี้ถูกต้องมั้ยครับ