เราเคยมีเพื่อนสนิท(หญิง) แต่เรามีปัญหากันซึ่งเคลียร์กันแล้ว แต่ก็ไม่สามารถกลับมาเป็นเพื่อนกันได้ ในส่วนของเราเรายอมรับความผิดทุกอย่าง และตัวของเพื่อนเขาก็ได้บอกว่าเขายอมรับการตัดสินใจของเรา (การตัดสินใจนั้นคือการที่จะเลิกเป็นเพื่อนสนิทแล้วเป็นแค่เพื่อนร่วมห้องหรือคนรู้จักกัน) หลังจากที่คุยวันนั้นเรื่องก็เหมือนจะดีขึ้น แต่สุดท้ายเพื่อนก็ยอมตอบผ่านแชทมาว่ายังมีเรื่องที่ค้างในใจเขาอีก เรื่องที่ตัวเราละเลยการขอโทษเขาโดย และอีกเรื่องที่เราก็ไม่รู้ว่าจะต้องตอบว่าไง คือเพื่อนถามว่าเราเคยจริงใจกับเพื่อนบ้างรึเปล่า หลังจากที่โดยคำถามนั้นเราก็พูดไม่ออก ยังคงงง ว่าการกระทำของเราดูไม่มีอะไรที่จริงใจเลยเหรอ เพื่อนถึงถามคำถามแบบนี้ เราจึงถามเพื่อนไปว่าคำว่า จริงใจ สำหรับเพื่อนคืออะไร ในเรื่องของคำตอบเราก็จำไม่ได้ว่าเพื่อนอธิบายมาว่ายังไงบ้าง แต่ในส่วนของเราเราตอบเขาไปว่า เราจริงใจกับเพื่อนนะ แต่เพื่อนก็ตอบกลับมาว่าบางทีเขาก็รู้สึกไม่แน่ใจว่าเราจริงใจกับเขารึเปล่า เพราะกับคนอื่นเราก็ทำแบบนั้น หลังจากนั้นเราก็คุยกันเหมือนจะดีนะคะ แต่ว่าเรากับเพื่อนก็ไม่เหมือนเดิม พอเริ่มเปิดเทอม2 เพื่อนเริ่มพูดน้อยลงกว่าเดิม มีท่าทีที่ดูอึดอัด มีคำพูดที่ดูจะกระแทกแดกดันขึ้นเรื่อยๆ  และครั้งสุดท้ายที่ได้ฟังสิ่งที่เพื่อนพูดก็คือ เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วพร้อมกันที่เพื่อนได้โอนเงินที่เคยยืมไว้มาให้ หลังจากวันนั้นเราไม่เคยได้พูดคุยกันอีกเลย แต่พฤติกรรมที่เพื่อนแสดงออกต่อเราก็ทำให้รู้สึกได้ว่าเพื่อนไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากเข้าใกล้ ซึ่งตัวเราก็ทำเช่นกันโดยการที่ไมาเข้าใกล้เพื่อน เลี่ยงเมื่อต้องเจอหน้ากัน ไม่อยู่ใกล้ และก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งกับคนที่เพื่อนคุยอยู่มากนั้น(ทำหรับคนอื่นคือเพื่อนร่วมห้องที่ดูจะสนิทกับเพื่อนคนนี้) เราพยายามเลี่ยงให้ได้มากที่สุดเพื่อความสบายใจ แต่สุดท้ายเพื่อนเขาก็ดูเหมือนจะไม่ยอมหยุด เขายังคงพูดกระแทกอยู่อย่างนั้น จนวันสุดท้ายในการเที่ยวทัศนศึกษา เพื่อนคนนั้นก็ยังมีพฤติกรรมที่ทำให้รู้สึกไม่ดีเหมือนเขาไม่ต่างคนต่างอยู่กับเรา(สิ่งที่เขาทำคือ เราออกมาจากห้องน้ำแล้วเขาเห็นเขามายืนจ้องหน้าเราจนเราต้องจ้องหน้าเขากลับ สำหรับคนที่อ่านเราไม่รู้นะคะว่าจะคิดยังไงแต่การที่ทำแบบนั้นสำหรับเรา เรารู้สึกอึดอัดมาก) จนตอนนี้เราได้มาเจอกันอีกเราทำเป็นมองไม่เห็นเขาแล้วนะคะ จากตอนแรกที่เราเดินกับเพื่อนบนฟุตบาท แบบแถวหน้ากระดาน2คน พอเราเห็นเขามาเราเลยไม่ยืนด้านหลังเพื่อนที่เดินมาด้วยกัน  เผื่อที่จะได้ไม่เดินชนกัน แต่เขากับเพื่อนๆของเราไม่หลบแล้วทำให้ชนเขากับเพื่อนของเราแบบเต็มแรง  หลังจากเดินผ่านไปเขายังมีการด่าออกมาด้วย แต่เราไม่ได้ยินแต่มีเพื่อนร่วมเหตุการณ์อีก2คนเห็นและได้ยิน เราอยากรู้ว่าควรจัดการกับคนแบบนี้ยังไงดีทั้งๆที่บอกไม่อะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว แต่ทำไมยังทำแบบนี้ ขอบอกอีกครั้งนะคะ ความผิดเราที่ทำให้เขารู้สึกแย่ไม่ดีเรายอมรับผิดทั้งหมด และหลังจากตอนนั้นเราพยายามทุกอย่างที่จะไม่ตอบโต้อะไรเขาเพราะเรารู้ว่าเราผิด แต่หลังจากที่แยกกันแล้วมาเจอกันใหม่เขายังคงทำนิสัยที่ไม่ให้เกียรติกันเลย แล้วสิ่งสุดท้ายที่เดินกันเต็มฟุตบาทแล้วไม่ยอมหลบจนชนเพื่อนเรามันทำให้เรารู้สึกโกรธมาก เราคิดว่าถึงเราจะแย่ในสถานะคนที่เคยสนิทกับเขาแต่เขาก็เป็นคนพูดเองว่ายอมรับการตัดสินใจของเรา และอีกทั้งตัวเขายังเป็นคนที่พูดอีกครั้งว่าหลังจากนี้เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว เรารู้สึกว่าตอนนี้เขากำลังไม่รักษาคำพูดตัวเอง 
1.เราควรจะทำยังไงดีควรจะคุยกับพ่อแม่เขาดีไหมให้ดูแลลูกตัวเองหน่อย
2 ควรจะชั่งมันไปเถอะ
ปล ถ้าเขาได้อ่านยืนยันคำเดิมยอมรับผิดและขอโทษ แต่ช่วยรักษาคำพูดหน่อย แล้วก็ควรทักไปขอโทษคนที่ไม่เกี่ยวด้วย ให้เหมือนกับตอนที่เตือนกูอ่ะเตือนตัวเองบ้าง รู้ว่าเกลียดแต่อย่าพาล