เราสงสัยเรื่องนี้ค่ะ เราค่อนข้างอยากรู้ เกริ่นก่อนว่าการเลี้ยงดูเราคือเราอยู่กับน้าสองคนตั้งแต่เด็ก พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เราเกิด(เขามีชู้) เราไม่เคยเจอพ่อ และเราไม่สนใจด้วย เราแค่อยากให้เขาส่งเงินให้เรา แค่นั้น แม่เราเสียตอนห้าขวบ น้ากับยายเราเลี้ยงเรามา ยายเราเสียตอนสิบเอ็ดขวบ จากนั้นเราก็อยู่กับน้า น้าเราทำงานโรงงานเข้ากะ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาให้เรา เราต้องอยู่คนเดียวตอนน้าไปทำงาน เราชอบมาก เราไม่อยากให้น้าหยุดงานเลย น้าเราเคยป่วยเป็นแพนิคค่ะ บางครั้งตอนเด็กๆเราก็ต้องลุ้นว่าเราทำอะไรไม่ถูกใจเขามั้ย เขาชอบดุค่ะ  เข้าเรื่องนะคะ (ตอนนี้อายุ18นะคะ) 
เราไม่ค่อยสนใจความรู้สึกคนอื่น เราเข้าใจนะว่าใครรู้สึกยังไง แต่เราไม่แคร์ บางครั้งเราต้องทำเป็นแคร์ เรามีคนที่คอยห่วงใย แต่เราไม่ต้องการขนาดนั้น เราอยากให้น้าเราเลี้ยงเราด้วยเงินไปเลย เราชอบอยู่คนเดียวมาก มากๆ เราคุยกะคนอื่นเมื่อจำเป็นได้ปกติ เรายิ้มให้เวลาคุยด้วย แต่เราแค่ทำให้ปากยิ้ม เราไม่อยากคลุกคลีกะใคร แต่ก็ต้องคุยบ้างอะเนอะ เราค่อนข้างเห็นแก่ตัวและสนใจตัวเองก่อนอันดับแรก ใครจะเป็นยังไงถ้าไม่เกี่ยวกะเรา เราไม่แคร์ ไม่เดือดร้อน ไม่ค่อยรู้สึกผิดกับบางเรื่องที่ทำผิด ไม่ค่อยยินดีกะใคร เราเคยลองเชิงถามพี่ที่รู้จักว่า มีเพื่อนหนูคนนึงเป็นคนเห็นแก่ตัว เกิดจากอะไร มันเป็นเรื่องของเราเองค่ะ พี่เขาบอกว่าอยู่ที่การเลี้ยงดู ยังไงหรอคะในเคสเรา ภายนอกเราเป็นคนนิ่งๆค่ะ มีพูดหยอกเล่นบ้าง เรามีเพื่อนนะคะ อยากให้ช่วยวิเคราะห์นิสัยและสาเหตุหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ