อยู่กันมายี่สิบกว่าปีค่ะ จับได้ว่ามีชู้ 3 เดือนที่แล้ว เขายอมรับและบอกว่าเลือกชู้ เพราะติดเซ็กส์กะชู้แล้ว แต่จะอยู่กับดิฉันจนลูกเรียนจบก่อนค่อยหย่า เพราะกลัวเสียภาพพจน์ผู้บริหารถ้าที่ทำงานรู้ว่าทิ้งลูกเมียเพราะมีชู้  ดิฉันก็ยอมเพราะขอโอกาสทำดีกะเขาเผื่อเขาจะเปลี่ยนใจเลือกดิฉันกะลูก ดิฉันทั้งกราบเท้าขอโทษ เอาอกเอาใจทุกอย่าง แต่เขาเมินเฉย เย็นชา  ไปเที่ยวกะชู้กลับตีสามตีสี่ ไปค้างคืนกะชู้ตามรีสอร์ท ไม่แคร์ความรู้สึกดิฉันกะลูกเลย ตอนหลังหนักข้อขึ้น ไปเที่ยวกลางคืนกะชู้แล้วให้ชู้เอารถไป เช้ามาให้ชู้มารับเขาที่หน้าบ้านดิฉันเพื่อไปทำงานด้วยกัน ดิฉันไปปฏิบัติธรรมกับลูกสาว เขาก็เอาชู้เข้าบ้าน และแอบไปซื้อคอนโดเตรียมอยู่กับชู้แต่คอนโดเสร็จปีหน้า  พอดิฉันถามว่าทำไมแบบนี้ เขาก็โทรหาชู้ต่อหน้าดิฉัน แล้วถามว่าเจ็บไหม เขาอยากให้ดิฉันเจ็บ เขาบอกดิฉันรักเขา เขาไม่จำเป็นต้องรักดิฉันกลับ ดิฉันก็ได้แต่ทน
      จนวันหยุดยาวเข้าพรรษา4วัน เขาเลือกที่จะไปค้างคืนกะชู้ ทั้งๆที่เขานัดจะพาดิฉันกะลูกไปเที่ยว แต่เขาเลือกไปทำชั่วกะชู้ในวันพระ  ดิฉันเลยหมดความอดทน บอกเที่ยวกะชู้เสร็จ กลับมาก็ขนของออกจากบ้านไปได้เลย เขาก็เลือกชู้ ไปเที่ยวกะชู้4วัน กลับมาบ้าน เขาบอกไม่ย้ายได้ไหม จะปรับปรุงตัว ตอนนี้เขายังไม่เลือกใคร ตอนนี้ชู้กะดิฉันก็50/50 สำหรับเขา ดิฉันก็ทั้งขอร้องและว่าเขา ว่าตลอดสามเดือนกว่า เขาทำให้ดิฉันกะลูกเสียใจขนาดไหน ลูกเรียนเก่งเรียบร้อยแต่ต้องมีปมด้อยว่าพ่อมีชู้ และเขาก็ไม่เคยทำอะไรที่บ่งบอกว่าจะหันมาเลือกดิฉันกะลูกเลย  ดิฉันน้ำหนักลดไป12โลใน1เดือน เขาก็ไม่สนใจ ดิฉันบอกดิฉันขาดเขาไม่ได้ อยากตายถ้าขาดเขา เขาบอกให้ดูแลตัวเอง แล้วก็เดินจากไปเพื่อไปเที่ยวและค้างกะชู้ แต่วันที่ดิฉันไล่เขาออกจากบ้าน เขากลับบอกยังผูกพันกะดิฉัน เขาจะยอมออกจากบ้านไปก่อนเพื่อขอเวลาเขาคิด แต่เขาหวังว่าเขาจะกลับมา กลับมาเพื่อไถ่โทษ เขารู้ว่าเขาผิด. เขาออกจากบ้านไปตอนเที่ยงคืนก็ส่งข้อความมาว่าขอโทษ ยอมรับว่าผิด เขายังไม่เลือกชู้นะ แต่จะเงียบหายไปก่อน
         สามเดือนที่แล้วเขายืนยันเลือกชู้ และยอมทุกอย่างรวมทั้งจะไม่มาเจอลูกสาวอีกตลอดชีวิต ยอมให้ลูกไม่ใช้นามสกุลเขา ยอมทุกอย่างขอแค่ให้เขาได้อยู่กับชู้ ตอนนี้เขาออกจากบ้านได้ครึ่งเดือนแล้ว ไม่เคยติดต่อกลับมาเลย ดิฉันเป็นฝ่ายส่งข้อความไปถามว่าถ้าเลือกชู้แล้วให้บอกด้วยจะได้ตัดใจ เขาตอบมาว่า ตั้งใจจริงๆ ว่าจะกลับ วันนึง
เขาละอายใจ อยากกลับมาไถ่โทษ แต่รับปากไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ และตอนนี้เขาก็อยู่คนเดียวไม่ไดอยู่กินกะชู้
         ใจจริงดิฉันให้อภัยเขาได้เสมอ สิบปีก็รอได้ถ้าเขาสำนึก แต่เขาเป็นคนเห็นแก่ตัว ยอมอยู่ทำร้ายจิตใจดิฉันกะลูกเพื่อรักษาภาพพจน์หน้าที่การงาน  ลูกสาวดิฉันเรียนปี2 ลูกสาวไม่ให้อภัยพ่อและไม่ต้องการพ่ออีกแล้ว การกระทำของเขา ลูกสาวบอกคนดีๆไม่ทำกันโดยเฉพาะคนเป็นพ่อคน เพราะเขาพูดต่อหน้าลูกเลยว่าเขามักมากในกามขอเห็นแก่ตัวเลือกความสุขตนเอง จะไปอยู่กะชู้ และจะทำเหมือนตายจากกัน จะไม่มาเจอดิฉันกับลูกตลอดไป
         แต่ความผูกพัน20กว่าปี ก็ยังมีเยื่อใยอยู่ คนเราผิดกันได้ ดิฉันอยากให้กลับมาเป็นครอบครัวตามประสาคนเป็นแม่และเมียทั่วไป แต่ก็กลัวจะเจ็บอีกถ้าเชื่อเขาเพราะไม่รู้ว่าเขาพูดดีเพราะกลัวดิฉันแฉเรื่องชู้หรือเปล่าเพราะกว่าเขาจะตำแหน่งสูงได้ใช้เวลา15ปี ถ้าเรื่องแตกเขาบอกลูกน้องไม่เคารพ เสียภาพพจน์กับผู้ใหญ่ เขาขอร้องให้เก็บเป็นความลับแม้แต่พ่อแม่เขาก็ไม่ให้บอก
           ไม่ทราบว่าผู้ชายอายู44ปี หลงตัณหากับชู้อายุ 30ปี จะมีสำนึกรู้ผิดชอบชั่วดีอย่างที่เขาพูดได้จริงหรือเปล่าคะ เวลาแค่สามเดือนเขาจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือได้จริงหรือคะ   ตั้งแต่เขามีชู้ เขาเปลี่ยนไปจนดิฉันเหมือนไม่รู้จักเขาเลยค่ะ รบกวนขอความเห็นด้วยค่ะ