หมดแพชชั่นกับงานประจำ

เราอายุ 28 ปี เริ่มทำงานประจำตั้งแต่เรียนจบ งานแรกที่ทำจะเป็นงานโรงแรม นั่งออฟฟิศหลังบ้าน ทำงานหน้าคอมตลอดเวลาทำงาน แต่ด้วยความที่เราจบภาษา งานโรงแรมที่ทำตอนนั้นบอกตรงๆยังไม่ตอบโจทย์การสายที่เรียนมา ด้วยความอยากลองวิชาจึงลาออก ไปสมัครงานที่ตรงสายที่จบมา สรุปว่าไม่ประสบความสำเร็จก็ได้ลาออก แต่ยังเหลือความโชคดีที่ทำงานโรงแรมเดิมยังรับเรากลับไปทำงาน หลังจากนั้นก็ทำงานโรงแรมมายาวนานเกือบ 4ปี (รวมถึงช่วงโควิดด้วยนะ) หลังจากทำงานไปสักพักเราก็พบว่าตัวเราเองชอบการทำงานเอกสาร+งานหน้าคอม ชอบการที่งานกองเต็มหน้าโต๊ะแต่ก่อนเวลาเลิกงานเราสามารถเคลียร์งานให้หมดได้ และยังสามารถทำงานล่วงหน้าได้ด้วย แต่โรงแรมที่เราทำงานนั้นมีอายุมากแล้ว จึงต้องมีการทุม+ Renovate ใหม่ เราโดนย้ายงานไปอยู่อีกที่ โดยที่เราต้องเสียค่าเดินทางเพิ่มขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ คุยกับหัวหน้าเพื่อขอเงินเดือนเพิ่ม ก็แจ้งว่าตอนนี้ยังไม่มีการปรับอาจต้องรอสักพัก
7เราทำงานตรงนั้นได้ประมาณ 1 เดือน พบว่าเหนื่อยกับการเดินทาง และโดนเข้างานเป็นกะ ซึ่งกะที่เช้าที่สุดคือ 7 โมงเข้า ซึ่งก่อนหน้านี้ได้แจ้งไปแล้วว่าบ้านเราไกล ยังไงฝากเขาดูตารางงานของเราด้วย แต่ก็ยังจัดเวลาให้เช้าอยู่ เราอยู่ตรงนั้นประมาณ 1 เดือน มันไม่ได้แค่เปลี่ยนสถานที่ทำงานแต่เปลี่ยน Scope งานของเราด้วย เราพร้อมเรียนรู้แต่สุดท้ายพบว่าเราก็ยังชอบงาน Back Office อยู่ดี คิดอยู่นานมากว่าจะออกดีมั้ย เพราะเราต้องผ่อนรถ แต่สุดท้ายก็ลาออก

เราว่างงานประมาณ 4 เดือน โดยในระหว่างที่ว่างงาน เรามีใช้เงินเก็บจากกองทุนที่เราเก็บมาจ่ายค่ารถและค่าใช้จ่ายอื่นๆ ด้วย และเราก็ช่วยที่บ้านขายของไปด้วย  แต่พอเข้าเดือนที่ 4 เงินเริ่มหมด จึงหางานอีกครั้ง โดยมีข้อกำหนดว่าต้องเป็นงานใกล้บ้าน เดินทางไม่เหนื่อยและไม่กลับค่ำ
เราได้เจองานจากเว็บหางาน ซึ่งใกล้บ้านเรามาก โดยนั่งวินไปประมาณ 20 บาท โดยที่นี้สัมภาษณ์ทั้งหมด 2 รอบ และเราก็ได้งานทำที่บริษัทนี้ โดยอยู่ในตำแหน่ง Admin ซึ่งมันตรงกับความชอบของเราคือการทำงานหน้าคอม + ประสานงาน แต่เงินเดือนแอบน้อยกว่าที่เก่านิดหน่อย แต่เรายอมเพราะใกล้บ้าน 
โดยเราทำงานประมาณ 1 ปี โดนหัวหน้าเรียกคุยว่า ทางผู้ใหญ่มีข้อเสนอให้เราไปทำงานในฝ่ายนำเข้า แต่เราก็ได้บอกแล้วว่าต้องติดต่องานกับต่างประเทศ เรื่องภาษาอังกฤษของเรานั้น แทบไม่ได้เลย เขาก็บอกไม่เป็นไรเดียวใช้ Google Translate แปลเอา เราลังเลอยู่นานมาก เพราะฝ่ายนำเข้า คนเข้า-ออก เยอะมาก และอีกอย่างต้องติดต่องานกับทางผู้ใหญ๋โดยตรง แต่ทางหัวหน้าก็เหมือนรู้ว่าเราคิดอะไร เขาบอกว่าพี่ยังเป็นหัวหน้าเราเหมือนเดิม ทำงานยังต้องผ่านพี่เหมือนเดิม และในข้อนี้แหละทำให้เราตอบตกลงไปร่วมงานกับฝ่ายนำเข้า 

3เดือนแรกที่ทำงานกับนำเข้า รู้สึกไม่สนุก ยาก และไม่อยากทำแล้ว โดนกดดันสารพัด นั่งทำงานไปร้องไห้ไป จนบอกกับหัวหน้าว่าขอกลับไปอยู่จุดเดิมได้มั้ย แต่ก็โดนบอกกลับมาว่าให้อดทนไปก่อน ทำมาได้สักพักจนตอนนี้จะครบปีแล้ว เราโดนป้อนงานเยอะขึ้นจนไม่สามารถทำงานล่วงหน้าได้ และเราโดนให้ออกไปพบลูกค้าด้วย ซึ่งเราแจ้งไปแล้วว่าเราชอบทำงานหน้าคอม ชอบงานเอกสาร แต่ก็ยังจะให้เราออกไปพบลูกค้า ยิ้มคือวิถีเซลล์ชัดๆ พอเรานัดลูกค้าไม่ได้ โดนด่า โดนแซะ จนแอบคิดในใจว่าใครทำได้ก็มาทำให้หน่อย 

ปัจจุบันเราเข้าเว็บหางานทุกวัน เพราะหมดแพชชั่นกับงานตรงนี้ แต่ก็ยังลาออกไม่ได้เพราะมีรถต้องผ่อน ใครมีวิธีฮีล หรือ วิธีอื่น (ที่ไม่ใช่เพราะมีหนี้จึงต้องตื่นไปทำงาน) บ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่