รู้สึกว่าชีวิตไม่มีค่า ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีอานคต
พ่อแม่ไม่สนใจ ถามหาแต่เงิน ไม่เคยดูแล ถามไถ่ว่าเราโอเคไหม
ออกมาทำงานหาเงินเองตั้งแต่อายุ 17 ปี
ทุกวันนี้ก็ยังทำงานเหมือนเดิม แต่ก็รู้สึกไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ทั้งที่ไม่กิน ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ไม่เคยซื้อของอะไรเลยที่ไม่สำคัญ
เหมือนอยู่ไปวันๆ อยากตาย แต่อีกใจนึงก็เสียดายที่จะไม่ได้ใช้ชีวิต
แต่มันรู้สึกท้อแท้ ไม่มีแรงจะทำอะไรเลย รู้สึกเหมือนคนขี้แพ้
ทั้งที่มีคนที่ลำบากกว่า ไม่เข้าใจตัวเองเลย เหนื่อยกับความคิดตัวเองมาก