เรามีแฟนมาเยอะมากๆ คาดหวังอยู่ตลอดว่าจะเจอคนดีๆบ้างอยู่จ.เดียวกันด้วย แต่ไม่เคยมี เราเป็นคนคิดมากขี้น้อยใจ แค่อยากได้การใส่ใจ แต่ไม่เคยมีเลย ทุกคนที่เข้ามา จีบเราแปปๆก้ไปเเช้ว เรารู้ค่ะว่าดูแปกที่จีบไม่กี่วันก้ขอ เเต่เราไม่กล้าปฏิเสธเลย เรากลัวคนคนนั้นเสียความรู้สึกมากๆเลย จนเราได้เจอกับผญคนนึง(ส่วนตัวเราชอบทั้งชายและหญิง) เค้าดูแลดีมากๆ ช่วงแรกน่ะนะ55 เราเลิกกันบ่อยมากๆค่ะ แต่เค้าใส่ใจเราบ้าง ไม่ใส่ใจบ้าง เราอยากมีรวามสุขแบบนี้มากๆ แต่ก้แน่นอนค่ะมี พบ ก้ต้องมี จาก อีกอย่างเราและเจ้าตัวไม่อยู่จ.เดียวกัน แต่ช่วงเวลาที่โท คุย บอกรัก มันดีมากๆ จนเราต้องมาเลิกกัน เรายอมรับแล้วว่ามันอาจเป็นเหมือนเดิมไม่ได้จนเรามีแฟนใหม่ เราคิดว่าจะใส่ใจเราถึงไม่ได้อยู่จ.เดียวกันเหมือนเดิม แต่ก้ค่ะ เค้าไม่สนใจเรา ถ้าเราไม่ลง สตอรี่ เค้าก้ไม่มีวันรู้ เราบอกไม่เป็นไรเค้าก้บอกโอเค เพราะเราที่เราไม่บอกเรากลัวว่าจะดูงี่เง่า แล้วก้ชอบหลับก่อนตลอด เรายังโตไม่พอที่จะไปหากันได้ค่ะ แต่..จนเราเริ่มมาคิดว่าควรเลิกดีมั้ย เค้าดีนะคะ แต่เราเริ่มไม่มั่นใจแล้ว ถ้าไม่มีหรัสเฟสเค้าเพราะเค้าไม่อยากให้ เราเข้าใจว่าเค้าก้คงอยากเป็นส่วนตัวไรงี้อ่ะค่ะ แต่...เราก้อดคิดไม่ได้เพราะเค้าชอบทิ้งเรายุคนเดรยว จนเราคิดแล้วคิดอีก เราควรเลิกกับเค้า หรือปล่อยไว้ดีคะ?
เราควรอยู่คนเดียวมั้ย