ตอนนั้นเราอายุประมาณ 17-18 ปี ช่วงนั้นเราได้คุยกับพี่อยู่คนหนึ่ง เขาเป็นคนที่ดีมากๆเลย ใส่ใจเราตลอดเวลา เข้าใจเรา คุยกับเขาก็อบอุ่นใจ แต่เรายังไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรอกนะ ตอนนั้นก็แค่คุยกัน ปรึกษากันไปมา จนเราขอจีบเขาเอง แต่เขาบอกว่าคุยๆๆกันไปก่อนดีกว่า เพราะหนูต้องน้ำหนัก 45 ก่อนเดียวพี่จะให้เป็นแฟนเลย หนูต้องสวยหน้าใสก่อน พี่สัญญาเลยว่าจะให้เป็นแฟน ตอนนั้นเราก็ยอมทำตามเขาทุกอย่างเพื่อให้ได้คบกับเขา ประมาณ5 เดือนเราก็ไปเจอเขา ที่ต่างจังหวัด เขาก็พาเราไปเที่ยวทุกที่ เราก็มีความสุขนะในเวลาสั้นๆ แต่ความจริงมันไม่ไช่อย่างที่คิด เขาเป็นคนที่โครตเอาแต่ใจ อยากได้อะไรเราก็ต้องซื้อให้ ขนาดตอนไปกินข้าวด้วยกันเขายังให้เราออกตังให้เขา เขาเป็นผู้ชายที่เราไม่เคยพบเคยเจอมาก่อนเลย พอผ่านมา 2 เดือน เราทนไม่ไหวแล้ว เราหายไปไม่ติดต่อเขา บล็อคเขาาทุกช่องทางติดต่อ จนเขาหาวิธีง้อเรา จากเพื่อนสนิทของเรา แต่เราไม่ยอมที่กลับไปเพราะอยู่อย่างไงก็ไม่มีความสุข ความสุขที่ปลอมๆ เราทนไปได้ไงก็ไม่รู้ อยู่กับคนแบบนี้ไปได้ไง  ปากก็บอกว่าพี่จะทำทุกอย่างเพื่อหนูเอง หนูอยากได้อะไรพี่จะหาให้ ถ้าคนมันรักกันจริงๆๆ เขาไม่ทำแบบนี้ตั้งแต่แรกหรอก เราเลยขอให้เพื่อนเราช่วยเรา ให้มันขึ้นสถานะกับเรา เผื่อเขาจะได้เลิกยุ่งกับเรา แต่เขาก็ยังไม่เลิกยุ่งเขาก็รู้อีกว่า เราเอาเพื่อนมาขึ้นสถานะเพื่อให้เขาไม่มายุ่งกับเรา เราก็ตอบเหตุผลไปหลายอย่างเลย จนเราขอไม่ยุ่งกับเขาอีกต่อไป