รู้สึกแย่มากๆ ณ ตอนนี้ อารมณ์อ่อนไหวง่าย T^T
ผมเป็นคนนึงที่ทุ่มเทกับทุกครั้งที่มีความรัก ตั้งใจ พยายามทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้
แต่ทุกๆ ครั้งผมกลับเจอแต่ความผิดหวังเสมอมา ความทุ่มเท ความเอาใจใส่ กับบางคน บางทีมันก็กลายเป็นความน่ารำคาญ
คนที่ไม่ใช่ ต่อให้ทำอะไรมันก็ไม่ใช่อยู่ดี
คนที่ใช่ ต้อให้ไม่ต้องทำอะไรมันก็ใช่
ชีวิตจริงมันก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่มีอะไรที่ยุติธรรม และก็ไม่มีอะไรที่แน่นอน
ความรักเป็นสิ่งที่ดี ทำให้คนมีความสุข แต่บางทีความรักก็เป็นการทำร้ายเราทางอ้อม รักแบบผิดๆ ไม่รักตัวเอง ยอมเพราะรัก
บางคนยอมเจ็บปวด เพื่อแลกกับการได้มีความรัก สุขเป็นเศร้า
บางคนถึงแม้จะต้องเสียใจ แต่ก็ยังทนอยู่กับจุดๆนั้น ไม่ยอมไปไหน เพราะคำว่า รัก
ไม่แปลกหรอก ที่ใครๆ ต่างก็อยากเป็นคนสำคัญ อยากมีตัวตน ในสายตาของคนๆนึง อยากได้รับการยอมรับ อยากได้การใส่ใจ อยากได้การสนใจ
ความรักมีทั้งสมหวัง และไม่สมหวัง แต่ก็นั่นแหละ ไม่มีอะไรแน่นอน ความรักก็เช่นกัน ไม่มีอะไรที่สามารถการันตีได้ว่าความรักนั้นจะสมหวังรึป่าว
บางคนแสวงหาความรัก และส่วนมากที่เจอ ก็คือ ความผิดหวัง อย่างว่าแหละ ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า... เกริ่นซะยาว 555+
ผมเคยชอบผู้หญิงคนนึง สารภาพว่าชอบ จะขอจีบเค้าเมื่อ เดือน พย. 58 ก็ลองๆ คุยกันเรื่อยมา ขึ้นๆ ลงๆ ไม่เข้าที่เข้าทางสักเท่าไหร่
ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่ผมก็พยายามเต็มที่ ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เสมอมา
หลายๆ อย่างที่ความตั้งใจของผมกลายเป็นความน่าเบื่อ น่ารำคาญ
จนมันทำให้กลายเป็นปมมากขึนเรื่อยๆ ผมติดอยู่กับคำว่า คนไม่ใช่ มาตลอดตั้งแต่มีความรักครั้งนี้
แต่ผมก็ยังสู้อยู่ตลอด ก็มีบ้างที่เหมือนอีกฝ่ายก็รู้สึกดีกับการมีตัวตนของผม แต่ส่วนมากผมมักจะไม่ค่อยมีความสำคัญมากเท่าไหร่
สำหรับเค้า ผมรู้สึกเหมือนแค่ว่า เป็นแค่คนๆนึง มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ อยากคุยก็คุย ไม่อยากคุยก็ไม่คุย สำคัญเป็นบางเวลา
ซึ่งผมเป็นคนคิดมาก เซนซิทีฟ ก็มักจะมานั่งเครียด คิดมาก เสียใจอยู่บ่อยๆ แต่ผมก็ไม่เคยคิดเปลี่ยนใจ ยังคงเฝ้ารอเสมอมา
แปะไว้ก่อน ไว้จะมาพิมเพิ่มครับ...
ผู้ชายธรรมดาๆ คนนึงที่ต้องการมีรักดีๆ แต่กลับกลายเป็นความรู้สึกแย่...
ผมเป็นคนนึงที่ทุ่มเทกับทุกครั้งที่มีความรัก ตั้งใจ พยายามทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้
แต่ทุกๆ ครั้งผมกลับเจอแต่ความผิดหวังเสมอมา ความทุ่มเท ความเอาใจใส่ กับบางคน บางทีมันก็กลายเป็นความน่ารำคาญ
คนที่ไม่ใช่ ต่อให้ทำอะไรมันก็ไม่ใช่อยู่ดี
คนที่ใช่ ต้อให้ไม่ต้องทำอะไรมันก็ใช่
ชีวิตจริงมันก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่มีอะไรที่ยุติธรรม และก็ไม่มีอะไรที่แน่นอน
ความรักเป็นสิ่งที่ดี ทำให้คนมีความสุข แต่บางทีความรักก็เป็นการทำร้ายเราทางอ้อม รักแบบผิดๆ ไม่รักตัวเอง ยอมเพราะรัก
บางคนยอมเจ็บปวด เพื่อแลกกับการได้มีความรัก สุขเป็นเศร้า
บางคนถึงแม้จะต้องเสียใจ แต่ก็ยังทนอยู่กับจุดๆนั้น ไม่ยอมไปไหน เพราะคำว่า รัก
ไม่แปลกหรอก ที่ใครๆ ต่างก็อยากเป็นคนสำคัญ อยากมีตัวตน ในสายตาของคนๆนึง อยากได้รับการยอมรับ อยากได้การใส่ใจ อยากได้การสนใจ
ความรักมีทั้งสมหวัง และไม่สมหวัง แต่ก็นั่นแหละ ไม่มีอะไรแน่นอน ความรักก็เช่นกัน ไม่มีอะไรที่สามารถการันตีได้ว่าความรักนั้นจะสมหวังรึป่าว
บางคนแสวงหาความรัก และส่วนมากที่เจอ ก็คือ ความผิดหวัง อย่างว่าแหละ ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า... เกริ่นซะยาว 555+
ผมเคยชอบผู้หญิงคนนึง สารภาพว่าชอบ จะขอจีบเค้าเมื่อ เดือน พย. 58 ก็ลองๆ คุยกันเรื่อยมา ขึ้นๆ ลงๆ ไม่เข้าที่เข้าทางสักเท่าไหร่
ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่ผมก็พยายามเต็มที่ ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เสมอมา
หลายๆ อย่างที่ความตั้งใจของผมกลายเป็นความน่าเบื่อ น่ารำคาญ
จนมันทำให้กลายเป็นปมมากขึนเรื่อยๆ ผมติดอยู่กับคำว่า คนไม่ใช่ มาตลอดตั้งแต่มีความรักครั้งนี้
แต่ผมก็ยังสู้อยู่ตลอด ก็มีบ้างที่เหมือนอีกฝ่ายก็รู้สึกดีกับการมีตัวตนของผม แต่ส่วนมากผมมักจะไม่ค่อยมีความสำคัญมากเท่าไหร่
สำหรับเค้า ผมรู้สึกเหมือนแค่ว่า เป็นแค่คนๆนึง มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ อยากคุยก็คุย ไม่อยากคุยก็ไม่คุย สำคัญเป็นบางเวลา
ซึ่งผมเป็นคนคิดมาก เซนซิทีฟ ก็มักจะมานั่งเครียด คิดมาก เสียใจอยู่บ่อยๆ แต่ผมก็ไม่เคยคิดเปลี่ยนใจ ยังคงเฝ้ารอเสมอมา
แปะไว้ก่อน ไว้จะมาพิมเพิ่มครับ...