สวัสดีค่ะ เรื่องมันเริ่มจากเราทะเลาะกับคนรัก จนกระทั่งเค้าเอ่ยปากบอกว่าเราเองเป็นคนที่ negative มากๆ ซึ่งเราว่าสิ่งที่เค้าพูดมันก็ถูกเพราะในทุกคนั้ั้งที่ไม่ลงรอยกันในความสัมพันธ์ เเล้วคนรักเราเค้าหายไปเพื่ออยู่กับตัวเองกลับเป็นตัวเราเองที่ชอบวิตกมักจะคิดด่วนสรุปไปก่อนว่าที่เค้าหายไปเพื่อจะหายไปจากชีวอตเรารึเปล่า

กังวลกลัวเค้าไม่รัก กลัวเค้าเบื่อหน่าย กลัวที่จะเสียเค้าไปอีกครั้ง  ขอโทษพร่ำเพรื่อในครั้งที่ตัวเองทำผิด เเล้วเราก็มักจะทักไปหาในช่วงเวลาที่เค้าหายไป มักจะตั้งคำถามว่าเค้ายังรู้สึกรักเราเหมือนเดิมอยู่รึเปล่า ยังจะสามารถทนรักเราไปได้อีกนานมั้ย หรือต้องการที่จะตัดสินใจยังไงกับความสัมพันธ์ในตอนนี้

เเล้วทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์เเบบนี้ขึ้นเราจะเป็นคนที่ชอบร้องไห้ไม่ชอบยอมรับความจริงเเถมยังชอบพูดตอกย้ำกับตัวเองทำให้ความรู้สึกตัวเองดำดิ่งกู้คืนไม่ได้ในขณะที่ร้องไห้จนขาดสติบางครั้งก็ยังเคยทุบตีร่างกายตัวเอง

จนถึงตอนนี้เราก็รู้เเล้วว่าในระยะเวลาที่คบเเละรู้จักกันมาจะรวมปีเราก็จะเป็นฝ่ายที่ทำนิสัยเชิงลบเเบบนี้ใส่เค้าโดยที่ตัวเองไม่ตระหนักถึงมาก่อนจนมาถึงวันที่เค้าพูดเองกับปาก

เราเเค่อยากรู้ว่ามีสิ่งไหนที่จะพอทำให้บรรเทาความคิดหรืออารมณ์ด้านลบของเรา หรือถ้าเกิดเหตุการณ์เชิงนี้เกิดขึ้นอีกในทุกครั้งเราต้องจัดการกับตัวเองให้อยู่หมัดยังไงหรอคะ ต้องใช้เวลาเยียวยานานมากขนาดไหนเราก็พร้อมรับฟังค่ะ เราไม่อยากเป็นเเบบนี้เลยค่ะ เราสงสารตัวเองกับคนรักเราจริงๆ อยากที่จะปรับเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้เผื่อตัวของเราเองเเละคนรักของเรา