สวัสดีค่ะ อาจจะดูแปลกหน่อยแต่ว่าทางนี้มีความรู้สึกอยากตายตลอดเวลาแต่ก็ดูไม่เหมือนเป็นซึมเศร้าเลย มีความสุขกับคนรอบข้างดี ยิ้มตลอดแต่เราชอบไปคิดตลอดเลยว่าถ้าไม่มีเรา เขาคงมีชีวิตดีกว่านี้ เรายกตัวอย่างแม่ของเรา แม่เราทำงานหนักมากเพื่อส่งเราเรียน ทำทุกอย่างเพื่อเราแต่เรากลับทำอะไรไม่ได้เลย ทำได้แค่ช่วยงานเล็กๆน้อยๆแต่ก็ช่วยหนี้แม่ไม่ได้ เราก็เลยชอบมีความคิดว่าถ้าไม่มีเรา แม่คงมีชีวิตที่ดีกว่านี้ มีพี่สาวที่สวย มีเงินใช้ ไม่ต้องมาซื้อของให้เรา เราอยากมีแบบคนอื่นแต่ก็ไม่อยากลำบากแม่เลยค่ะ กลายเป็นเราเครียด งานอดิเรกที่ชอบทำก็หมดไฟสุดๆ แต่ก็ไม่ถึงซึมเศร้าขนาดนั้น เรายังหัวเราะและยิ้มอยู่กับทุกคน แต่เราก็มีความคิดที่อยากจะตุยเย่สุดๆ อยากตุยแบบไม่ทรมาณด้วย เราต้องทำตัวยังไงดีคะ